در واقع قیمت به عنوان یک سد برای تغییرات رژیمی به ویژه در افراد کم درآمد است. در واقع مهمترین عامل در انتخاب غذا در گروههای کم درآمد، اطمینان از این موضوع است که افراد سیر شوند و از گرسنگی رنج نبرند. در نتیجه رژیم مصرفی این گروه ممکن است سرشار از قند و چربی باشد به دلیل اینکه ارزانترین منبع انرژی در دسترس هستند.
5– گرسنگی دورهای: خانوادههای کم درآمد ممکن است بودجه لازم برای تهیه غذا را در زمان خاصی از ماه داشته باشند. این امر منجر به نوسان در مصرف غذا و در نتیجه پرخوری در دورههای حضور غذا به علت عدم اطمینان درباره وعده بعدی غذا و تشویق کودکان به خوردن غذای بیشتر در این دوره میباشد که منجر به چاقی میگردد.
6- تأثیر ناامنی غذا به عنوان یک استرسور روانی و احساسی بررفتار والدین و کودک: تجربه استرس میتواند انواع پاسخها نظیر اختلالات خوردن، افسردگی، کاهش مشارکت در فعالیتها را برانگیزاند که همه اینها میتواند با چاقی مرتبط باشد. تحقیقات نوروبیولوژیکی اثر قوی استرس را بر روی مغز و ترشح نوروترانسمیترها نشان میدهد.
این امر منجر به افزایش ترشح گلوکوکورتیکوئیدها میگرددکه باعث تغییر الگوی متابولیسم چربی در جهت افزایش سنتز آن میگردد که این چربیسازی به تخفیف اثرات استرس کمک میکند. مطالعات نشان داده که کودکان با شرایط اقتصادی-اجتماعی پایین به طور معنی داری سطح کورتیزول بالاتری نسبت به کودکان با وضعیت اقتصادی-اجتماعی خوب دارند.
بنابراین یک توضیح نوروبیولوژیکی برای چگونگی محرومیت غذا در کودکی که منجر به اضافه وزن در مراحل بعدی زندگی میگردد، وجود دارد. همچنین این تغییرات سبب تغییر در حس چشایی میشود که موجب میشود که فرد نتواند مزه شیرین را حتی بعد از خوردن وعدههای با کالری بالا رد کند.
به طور کلی بدن انسان دارای مکانیسمهای پیشرفته روانی بر علیه از دست دادن وزن است ،ولی هیچ مکانیسمی برای جلوگیری از افزایش وزن بدن وقتی که غذا فراوان یا ناکافی است وجود ندارد.
7- تأثیر فقر بر رفتارهای خوردن: ترس و تجربه محرومیت غذایی احتمالا از طرق مختلف روی کیفیت رژیم و رفتارهای خوردن اثر میگذارد. رژیم سالم نسبت به رژیم با دانسیته انرژی بالا پرهزینه تراست که ممکن است روی دریافت و الگوی غذا خوردن اثر بگذارد.
افراد دارای منابع محدود مالی ممکن است دریافت میوه و سبزی را کاهش دهند و الگوی غذایی شان تبدیل به الگوی غذایی ناسالم گردد. آنها همچنین ممکن است وعدهها را حذف کنند ولی غذاهای با چگالی بالای انرژی را به منظور پیشگیری از گرسنگی انتخاب کنند و زمانی که غذا فراوان است آن را بیش از حد نیاز مصرف کنند.
مطالعات نشان داده که محرومیت غذایی منجر به انواع تغییرات شناختی و رفتاری نظیر تمایل بالا به غذا خوردن میگردد. گرسنگی و ناامنی غذا علاوه بر جنبههای کمی و کیفی، دارای جنبههای روانی و اجتماعی نیز هست به این صورت که در هنگام گرسنگی ابتدا نگرانی تجربه میگردد و کیفیت غذا قبل از کمیت غذا تحت تاثیر قرار میگیرد.
8-تاثیر فقر روی فعالیت کودک: مطالعات در ایالات متحده نشان میدهد که افراد کم درآمد به علت دسترسی کمتر به تسهیلات ورزشی، هزینه بالای باشگاههای بدنسازی فعالیت کمتری دارند. در مناطق فقیرنشین کودکان بیشتر وقت خودرا صرف تماشای تلویزیون میکنند که این کار با چاقی به علت تبلیغات غذاهای پرکالری، خوردن در هنگام تماشای تلویزیون، به ویژه تنقلات و مواد غذایی کم ارزش و افزایش زمان نشستن و عدم تحرک مرتبط است.
در مدارس فقیر احتمال بیشتری وجود دارد که برنامههای آموزش فعالیت بدنی قطع شود که این امر منجر به تعداد ساعات کمتر فعالیت کودک در روز میگردد. در آمریکا مدارس فقیرتر به علت محدودیت بودجه با کمپانیهای تولید کننده میان وعدههایی قرارداد میبندد که میان وعدههای ارزانتری تولید میکنند و منجر به مصرف چربی و انرژی بیشتر و مواد مغذی کمتر میشود.
9-تاثیر موانع محیطی بر چاقی: در بین خانوادههای فقیر مجموعه ای از عوامل شامل: دسترسی کم به غذاهای سالم در جامعه به علت در دسترس نبودن سوپرمارکتها، استطاعت کم برای خرید غذاهای سالم، عرضه مواد غذایی کم ارزش از نظر تغذیهای، کمبود فضاهای امن و خوشایند برای فعالیت فیزیکی در مناطق فقیرنشین و صرف زمان کم برای آموزش ورزش در مدارس موجب ایجاد زمینه برای چاقی میگردد.
همچنین بسیاری از مردم کم درآمد دسترسی کم به سیستم خدمات بهداشتی دارند یا در صورت دسترسی کیفیت آن پایین است. خانوادههای کم درامد با فشارهای روانی نظیر دستمزد کم، مسافتهای طولانی برای حمل ونقل و وسایل نقلیه ناکافی، مسکن نامناسب و خشونت و ناامنی در مناطق فقیرنشین مواجه هستند. این عوامل تاثیر نامطلوبی بر کیفیت زندگی و سلامت کودک گذاشته و زمینه ساز اضافه وزن وچاقی کودک میگردد.
برای خواندن بخش اول- چاقی كودك پدیده ای در دوران فقر- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش سوم- چاقی كودك پدیده ای در دوران فقر- اینجا کلیک کنید.