ب) جهش های ناگهانی و منفرد
گرچه به ندرت اتفاق می افتند ولی از عوامل زمینه ساز چاقی و اضافه وزن تلقی می شوند مثل اختلا ل در ژن مربوط به هورمون لپتین یا انسولین و... از عوامل چاقی های زودرس تلقی می شوند.
۲– فاكتورهای تاثیرگذار در دوران رویانی و جنینی
مادرانی كه با چاقی و اضافه وزن باردار می گردند و به مصرف غذاهای بیش از نیاز در دوران حاملگی ادامه می دهند نه تنها با فراهم كردن انتقال بیشتر مواد مغذی از طریق جفت به جنین كه در حال رویش و تشكیل و تكامل بافت ها و اندام های مختلف خود می باشند.
تغییرات را به طور ماندگار و دایمی در میزان اشتها، سوخت و ساز انرژی و فعالیت های آینده دستگاه ها و ارگان های مختلف بدن بخصوص مغز و اعصاب مركزی و غدد مترشحه داخلی در جنین به وجود می آورند؛ بلكه خود مادران را نیز این افزایش دریافت انرژی و چاقی دچار مخاطره نموده و سلا متی حال و آینده شان را نیز از دست می دهند.
برعكس تصور، تنها مادران چاق و پرخور عامل انتقال ارثیه بیماری زا برای جنین خود نبوده بلكه مادران لا غر و مبتلا به سوء تغذیه بخصوص كوتاه قدها نیز كه در دوران بارداری خود كماكان به بدخوری و كم خوری ادامه می دهند، موجبات عدم تامین نیاز جنین خود را فراهم آورده و سوء تغذیه را به او نیز انتقال می دهند؛ این عارضه موجب خواهد شد كه در جنین، واكنش های تطابقی جهت حفظ بقاء و پایداری در ساختار و عملكرد سوخت و ساز آنها ایجاد شود.
چنین كودكانی كه با وزن كم و قد كوتاه تر از میزان استانداردهای تعیین شده پا به دنیا می گذارند همواره در معرض ابتلا به چاقی و بیماری های قلبی – عروقی و اختلا لا ت قند و چربی و فشارخون بوده و درصد قابل توجهی از این نوزادان به سندرم مقاومت به انسولین دچار خواهند شد.
گرچه كودكان متولد شده با وزن كم، خیلی سریع تر و زودتر از كودكان متولد شده با وزن و قد طبیعی رشد پیدا كرده و شتاب بیشتری را در جبران واماندگی وزن و قد خود بروز می دهند ولیكن علا وه بر اینكه استعداد ابتلا ی بیشتر به انواع بیماری های مزمن را دارا می گردد بلكه الگوی افزایش و توزیع چربی بدن آنها نیز برخلا ف دوران جنینی (كه تجمع و تراكم كمتری از چربی در بدن آنها دیده می شود).
بعد از تولد و در تمام دوران زندگی بعدی با افزایش ذخیره چربی و تجمع آن در ناحیه شكم روبرو بوده و اندام آنها در اثر افزایش انباشتگی مداوم حجم چربی به صورت فرم سیب تجلی پیدا می نماید و خطرات ابتلا به بیماری های غیرواگیر را در آنها به شدت افزایش می دهد.
یک مطالعه بلندمدت آینده نگر نشان داد كه كودكانی كه با وزن كمتر از ۲۵۰۰ گرم به دنیا آمده بودند در سن ۵۰ سالگی احتمال ابتلا ی آنها به بیماری قند یا دیابت ده برابر بیشتر از بچه های شاهد با وزن هنگام تولد بالا تر از ۲۵۰۰ گرم بود؛ ضمنا ابتلا ی كودكان جاپ (وزن هنگام تولد كمتر از ۲۵۰۰ گرم) به بیماری های قلبی و عروقی، چربی خون، فشارخون، مقاومت به انسولین و سایر بیماری های مزمن دیگر بسیار محتمل تر بوده و در صورت فراهم بودن شرایط محیطی درصد بروز انواع بیماری های نام برده شده به طور معنی داری از بعد تفاوت های آماری فراوان تر و بیشتر اتفاق می افتد.
برای خواندن بخش اول- كودكان ما چرا چاق می شوند- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش سوم- كودكان ما چرا چاق می شوند- اینجا کلیک کنید.