ليپوساكشن در خدمت تناسب اندام
روش لیپوساكشن به معنی خارج كردن چربی‌های منطقه‌ای و موضعی با قدرت مكش است. به منظور اصلاح فرم بدن؛ برخلاف شایعه‌های عمومی، این روش در صورتی كه توسط جراح ماهر انجام شود خطرناك و پرعارضه نیست. در واقع لیپوساكشن، نوع خاصی است كه چربی اضافه‌ای را برطرف می‌كند كه ورزش و رژیم غذایی نتوانسته آن را از بین ببرد؛ مقدار چربی برداشته شده هم بر اساس روش دكتر و بیمار متفاوت است، اما میانگین آن اغلب زیر 10 پوند (5 كیلوگرم) است. لازم به توضیح است كه عوامل متفاوتی از جمله موج‌دار و یا گود شدن پوست وجود دارد كه میزان چربی برداشتی را محدود می‌كند.لیپوساكشن ممكن است در بیهوشی عمومی و یا موضعی انجام گیرد. ایمن بودن تكنیك هم به مقدار بافت برداشته شده و نوع بیهوشی و سلامتی عمومی بیمار مربوط است.
ساختار فیزیكی- مكانیكی دستگاه:
ابتدایی‌ترین روش لیپوساكشن، روش لیپوساكشن پایه است، به این صورت كه یك ماسوره كوچك از طریق شكاف كوچك وارد بدن می‌شود و از طرفی به یك وكیوم متصل است و جراح آن را در طی بافت حركت می‌دهد تا سلول‌های چربی جدا شوند؛ سپس توسط مكش، آنها را از بدن خارج می‌كند. این روش امروزه به ندرت استفاده می‌شود و در عوض جراح روش پیشرفته را پی می‌گیرد. مكانیزم قطع خودكار مسیر مكش، جهت حفاظت در برابر مكش اضافی، در این دستگاه تعبیه شده است و اغلب نسبت به ساكشن‌ها متداول، دارای نرخ مكش بالاتری هستند.
لیپوساكشن پایه‌ای به همراه تزریق مایع: در این نوع، نخست مقداری مایع، كمتر از حجمی كه برداشته می‌شود، در منطقه تزریق می‌شود. این مایع به سست شدن سلول‌های چربی و كاهش خون‌مردگی كمك می‌كند.
لیپوساكشن ورم‌كرده: این روش یك پیشرفت مهم در لیپوساكشن پایه‌ای است. مقدار خیلی زیادی از مایع در منطقه تزریق می‌شود كه شاید حدود 3 یا 4 برابر حجم برداشته شده باشد. این مایع همان محلول نمكی استفاده شده در لیپوساكشن پایه‌ای است و فضای بین ماهیچه و بافت چربی را افزایش داده و فضای بیشتری را برای تیوب مكنده (ماسوره) فراهم می‌كند. این روش بسته به سایز منطقه جراحی ممكن است حدود 4 ساعت به طول انجامد و طولانی‌تر از لیپوساكشن پایه‌ای است. داشتن و یا نداشتن بخیه به تصمیم جراح بستگی دارد.
لیپوساكشن super-wet: در این روش حجم مایع تزریق‌شده در حدود همان حجمی از چربی است كه انتظار می‌رود برداشته شود و روش پیشنهادی برای لیپوساكشن‌های با حجم زیاد است.
لیپوساكشن به همراه اولتراسوند: یكی از انواع لیپوساكشن ورم كرده است و در آن از یك ماسوره مخصوص استفاده می‌شود كه ارتعاش‌های اولتراسوند را به درون بدن می‌فرستد. این ارتعاش دیواره سلول‌های چربی را می‌شكند و آن را معلق كرده و به مایع تبدیل می‌كند در نتیجه مكش آنها به بیرون آسان‌تر می‌شود.
لیپوساكشن به همراه قدرت: این روش از یك ماسوره مخصوص با حركت‌های مكانیكی استفاده می‌كند، كه در این صورت، جراح نیاز به حركت‌های دستی چندانی ندارد. حركت این ماسوره سریع‌تر است و ناراحتی كمتری برای بیمار دارد و به دلیل حركت كنترل‌شده خطر كمتری برای ارگان‌های داخلی ایجاد می‌شود.
لیپوساكشن به همراه اولتراسوند خارجی: یك نوع UAL است كه در آن انرژی اولتراسوند از خارج از بدن بیمار اعمال می‌شود و در آن نیاز به استفاده از ماسوره مخصوص UAL نیست. با توجه به اینكه روش UAL در بعضی از موارد موجب نكروز پوست شده، این روش مورد استفاده قرار می‌گیرد.
كاربری دستگاه:
این روش برای كسانی كه بالای 18 سال سن دارند و در سلامت عمومی خوبی هستند؛ همچنین رژیم‌های غذایی و تمرین‌های ورزشی داشته‌اند، اما حدود 10 تا 15 پوند چربی اضافه در قسمت‌هایی از بدن‌شان باقی مانده مناسب است. دیابت، هرگونه عفونت و بیماری‌های قلبی و گردش خون، عواملی هستند كه قابلیت افراد را برای استفاده از این روش سلب می‌كند.
خطر آمبولی چربی كه تنها عارضه جدی لیپوساكشن است، كمتر از یك مورد در صدها هزار جراحی است.این عمل برای افراد بسیار چاق (وزن بیشتر از 100 كیلوگرم) خطرناك و بی‌تاثیر است. برای انجام اكثر جراحی‌های لیپوساكشن نیازی به بیهوشی عمومی نیست. بیمار پس از دو یا سه روز می‌تواند فعالیت طبیعی خود را از سر گیرد.این عمل بدون برش و بخیه و از طریق چند سوراخ كوچك انجام می‌شود و در آن، آسیبی به احشاء داخلی شكم نمی‌رسد و فقط چربی‌های زیرپوستی تخلیه می‌شود. استفاده از دستكش و استرلیزه كرده قطعه‌های قبل از استفاده از مواردی است كه در هنگام كار باید در نظر گرفت.
