تحریریه دنیای سلامت
1- 66 درصد از مردم آمریكا سنگین وزن هستند و جزء افراد چاق محسوب می‌شوند. میزان چاقی از سال 1976 تا سال 1999 دو برابر شده؛ اما از سال 1999 تا 2007، تنها ایالتی كه در آن میزان چاقی افراد افزایش نیافته كالیفرنیا است.
2- ریشه مشكل چیست؟ بسته به جنسیت و میزان فعالیت افراد، بزرگسالان روزانه به 2000 – 3000 كالری نیاز دارند. در ایالات متحده آمریكا، به ازای هر یك از ساكنان این كشور، روزانه 3900 كالری تولید می‌شود.
3- افرادی كه به طور مرتب در رستوران‌ها شام و ناهار می‌خورند، دو برابر بیشتر از دیگران در معرض چاقی هستند.
4- چاقی و اضافه وزن احتمال باروری را در زنان كاهش می‌دهد.
5- مؤسسه ملی سلامت معتقد است چاقی یكی از مهم‌ترین علل عدم باروری در زنان زیر 25 سال است.
6- همه ما در تلاش هستیم و هر یك به نوعی قصد مقابله با چاقی را داریم. هر ساله نزدیك به 50 بیلیون دلار هزینه برنامه‌های رژیمی و لاغری می‌شود.
7- افرادی كه فقط 10 درصد از وزن خود را كاهش می‌دهند، در روابط جنسی‌شان پیشرفت چشمگیری حاصل می‌شود (با در نظر گرفتن این مسأله كه كاهش روابط جنسی، یكی از مهم‌ترین علل طلاق در سال‌های اخیر بوده است).
8- لیپتین، هورمون كاهش‌دهنده احساس گرسنگی است. این هورمون از طریق سلول‌های چربی به رگ‌های خونی فرستاده می‌شود. به این ترتیب، هر چه فرد چاق‌تر و چربی بیشتری در بدنش باشد، هورمون لیپتین بیشتری نیز تولید خواهد كرد و كمتر احساس گرسنگی می‌كند.
9- شاید به فكر دستكاری در میزان لیپتین موجود در بدن خود افتاده باشید و بخواهید با زیاد كردن آن، احساس گرسنگی را در خود كاهش دهید؛ اما بدانید این كار عملاً امكان‌پذیر نیست، چرا كه بدن افراد سنگین وزن به شدت به این هورمون حساسیت دارد.
10- هر سال، ده درصد از سلول‌های چربی افراد بزرگسال می‌میرد و بدن بلافاصله شروع به جایگزین كردن آنها می‌كند.
11- در بزرگسالی تعداد سلول‌های چربی در بدن تقریباً همیشه ثابت است، حتی بعد از بكارگیری شیوه‌های مختلف از بین بردن چربی‌های اضافی، مثل عمل برداشتن چربی‌های ناحیه شكم، سلول‌های چربی بعد از گذشت حدود دو سال باز به همان تعداد قبلی خود باز می‌گردند.
12- در میان تمامی روش‌های حذف چربی‌های زائد، لیپوساكشن تنها روشی است كه در آن واقعاً سلول‌های چربی كاهش می‌یابند و اندام مورد نظرتان حفظ می‌شود. ورزش و رژیم‌های غذایی این سلول‌ها را كوچك‌تر و یا جمع می‌كند.
13- با عمل لیپوساكشن حتماً اندام متناسب‌تری خواهید داشت و جذاب‌تر از قبل به نظر خواهید رسید؛ اما این كار هرگز به سلامتی جسمی بیشتر شما كمكی نخواهد كرد؛ زیرا در لیپوساكشن چربی‌های اطراف عضوهای داخلی بدن برداشته نمی‌شوند و این عضوها مثل قلب، كبد و ... همچنان در وضعیت قبلی خود می‌مانند. یعنی شما لاغرتر می‌شوید، اما تمام خطراتی كه قبلاً سلامت شما را تهدید می‌كردند، همچنان پابرجا هستند.
14- در مورد چاقی پدر و مادرتان نقش مهمی دارند! پس بهتر است زیاد خودتان را سرزنش نكنید؛ چرا كه چاقی بیش از اسكیزوفرنی، فشار خون بالا و ... زمینه ژنتیكی دارد.
15- «پت بتون» معنای تازه‌ای به سوخت زندگی بخشید. او از چربی‌های لیپوساكشن شده برای تقویت و رشد سریع‌تر محصولات غذایی استفاده كرد. شاید با ابتكار او هم مشكل همه‌گیر چاقی و هم بحران كمبود منابع غذایی حل شود؟
16- كاهش مصرف چربی‌های اشباع به میزان 10 كالری، موجب سلامت بیشتر بدن و طولانی شدن عمر می‌شود؛ ولی تحقیقات نشان می‌دهند كه همه‌چیز بعد از گذشت چند ماه دوباره به حالت قبلی برمی‌گردد.
17- حدود 70 درصد از مغز را چربی تشكیل می‌دهد.
18- برخی از دلفین‌ها از بافت‌های چربی موجود در مغز خود استفاده می‌كنند و روی قسمتی از آن به نام «ملون» متمركز می‌شوند. آنها با این كار روی صدای امواج تمركز كرده و می‌توانند امواج صوتی را دریافت كنند.
19- داشتن چربی زیاد در بدن، مثل آن است كه دور تا دور لاستیك‌های ماشین از یك لایه ضخیم چربی پوشانده شده باشد. این لایه چربی مثل یك عایق فوق‌العاده از نفوذ سرما جلوگیری می‌كند. برخی از چرخ‌ها با لایه‌ای از چربی به ضخامت 50 سانتی‌متر پوشانده شده‌اند. این وضعیت در مناطق سردسیر برای حیوانات یك مزیت محسوب می‌شود.
20- این حالت (داشتن یك لایه چربی) در شترها فرق می‌كند. آنها برای زندگی در مناطق گرمسیر، باید تا جایی كه ممكن است از این عایق چربی بهره كمتری ببرند؛ چرا كه نیازی به جلوگیری از نفوذ سرما و گرم نگه‌داشتن بیشتر بدن خود ندارند؛ بنابراین همواره چربی مورد نیاز بدن‌شان را در كوهان‌هایشان ذخیره می‌كنند.
