بد و خوب‌های پاستیل
پاستیل نوعی شیرینی است که از شکر و شربت گلوکز، طعم دهنده، رنگ‌های خوراکی و ژلاتین ساخته شده است. ژلاتینی که در ساخت پاستیل استفاده می‌شود از استخوان حیوانات به دست می‌آید و در واقع استفاده از ژلاتین در ساخت و تولید پاستیل باعث می‌شود که به پاستیل حالت ژله‌ای بدهد و هنگام خوردن در دهان آب شود و باعث چسبناک شدن آن می‌شود. پاستیل‌ها نوعی آبنبات کوچک و لاستیکی هستند که بیشتر به شکل خرس‌های کوچک رنگارنگ به بازار عرضه می‌شوند و منشاء پاستیل خرسی شکل اولین بار در آلمان بود و به فرم‌های مختلف دیگر از جمله کرم، قورباغه، توت‌فرنگی، همبرگر، آلبالو و بطری نوشابه نیز وجود دارد.
ژلاتین چیست؟
ژلاتین، هیدروکلوئیدی از جنس پروتئین است که 80 درصد پروتئین(از نوع كم مرغوب از نظر تغذیه‌ای)، 2 درصد مواد معدنی و 13 درصد رطوبت دارد و به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد آن در ایجاد ژل و قوام دهندگی، در صنایع غذایی به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای‌اینکه پاستیل و یا ژله‌ای که ژلاتین در آن استفاده شده است ارزش غذایی مطلوبی داشته باشد، لازم است ژلاتین به روش صحیح از استخوان استخراج گردد که یکی از بهترین روش‌های استخراج ژلاتین روش آنزیمی است. اگر ژلاتین به بهترین صورت استخراج و فناوری شود پاستیل‌ها و یا ژله‌هایی که از آن ساخته می‌شوند، استحکام مناسبی خواهند داشت و به خوبی در بدن جذب می‌گردند.
تركیبات افزوده شده:
در سال‌های اخیر برخی از کارخانه‌های تولید پاستیل ویتامین C را نیز به محصولات خود افزوده‌اند. برخی از کارخانه‌ها هم تلاش کرده‌اند مولتی ویتامین نیز به آن بیفزایند. برای حل مشکل پوسیدگی دندان، شرکت‌های سازنده تلاش کرده‌اند قند زایلیتول یا گزیلیتول را جایگزین شیرین کننده‌های پوسیدگی زا در پاستیل‌ها بکنند تا پاستیل موجب پوسیدگی دندان‌ها نشود. همچنین در پاستیل‌هایی که مطابق استاندارد و در کارخانه‌های معتبر تهیه می‌شوند، از رنگ مجاز خوراکی استفاده می‌گردد. گاهی هم از رنگ دهنده‌های طبیعی مانند آب هویج یا آب انار برای رنگی کردن پاستیل استفاده می‌شود.
مضرات پاستیل:
پوسیدگی دندان از مهم‌ترین عوارض مصرف بیش از اندازه پاستیل در کودکان است و مصرف آن برای بیماران مبتلا به دیابت و کسانی که اضافه وزن دارند و در حال رژیم گرفتن هستند هم مناسب نیست. مواد غذایی شیرین دارای انرژی هستند که کودکان با نظارت والدین خود می‌توانند بخشی از انرژی روزانه خود را به جای خوردن چیپس، پفک و... از طریق پاستیل تأمین کنند.
نكاتی برای خوردن و نگهداری از پاستیل:
پاستیل را در جای گرم نگهداری نکنید.
به منظور جلوگیری از پوسیدگی، دندان‌هایتان را بعد از خوردن پاستیل حتما مسواک بزنید.
پاستیل را نجوید و اجازه دهید مانند شکلات در دهانتان آب شود.
به بچه‌های زیر 2 سال پاستیل ندهید، زیرا دستگاه گوارش آنها حساس است و امکان دارد بدنشان به رنگ محصول واکنش نشان بدهد.
خوردن و مخصوصا جویدن پاستیل به سالمندان و افرادی که دندان مصنوعی دارند نیز توصیه نمی‌شود.
بهتر است پاستیل را پس از خارج کردن از بسته بندی در یک ظرف در دار نگهداری کنید، زیرا حالت چسبندگی آن خیلی زود گرد و غبار و آلودگی محیط را به خود می‌گیرد.
