بدن و مغز ما برای رشد به ویتامینهای گوناگونی نیاز دارند و كمبود بعضی ویتامینها و تامین نشدن نیاز بدن میتواند عواقب خطرناكی را به دنبال داشته باشد. مغز انسان هم برای عملكرد صحیح به ویتامینها احتیاج دارد و از آنجایی كه بدن نمیتواند این ویتامینها را بسازد، باید از منابع غذایی خارجی تامین شوند.
بسیاری از افرادی كه نمیتوانند یك رژیم غذایی مناسب و پر از ویتامینهای گوناگون داشته باشند، به مصرف مكملهای ویتامینها روی میآورند. باید دقت كرد كه همه ویتامینهای مورد نیاز، چه به صورت بهرهمندی از غذاهای حاوی ویتامینهای گوناگون و چه به صورت مكمل، به مقدار كافی به بدن برسند، چرا كه بعضی ویتامینها برای كاركرد درست مغز و مقابله با علائم ADHD اختلال كم توجهی – بیش فعالی و ADD اختلال كمتوجهی ضروری هستند. مغز ما برای كاركرد درست و انجام فعالیتهای حیاتی به ویتامینهای زیر احتیاج دارد.
ویتامین E
پژوهشها نشان دادهاند كه ویتامین E در پیشگیری یا به تاخیر انداختن روند بیماری دمانس (زوال عقل) و آلزایمر نقش مهمی دارد، چرا كه این ویتامین میتواند با صدمات طبیعی كه بر اثر گذشت زمان در سلولهای مغزی روی میدهند، مقابله كند و اثر آنتیاكسیدانی دارد. غذاهای بسیاری حاوی منابع غنی ویتامین E هستند، مانند: سبزیجات با برگهای سبز، بادام، بیشتر روغنهای گیاهی و آرد تهیه شده از گندم كامل. ویتامین E چند ایزومر دارد. وقتی یك مكمل ویتامین E میخرید دقت كنید كه همه ایزومرهای آن یعنی «آلفاتوكوفرول» تا «گاما توكوفرول» را در خود داشته باشد.
ویتامین B
وقتی از ویتامینهای مورد نیاز مغز صحبت میكنیم، نمیتوانیم ویتامینهای گروه B را نادیده بگیریم. همه انواع ویتامین B برای مغز لازمند و در تولید مادهای به نام دوپامین در مغز نقش بسیار موثری دارند. تولید سروتونین و اپینفرین نیز به وجود ویتامین B بستگی دارد. این مواد به اصطلاح «نوروترانسمیتر» نام دارند كه همان انتقالدهندههای پیامهای عصبی هستند.
گروههای اصلی ویتامین B عبارتند از: ویتامین B12 كه در تولید غلاف میلین در سلولهای عصبی نقش دارد و در حفاظت از سلولهای عصبی موثر است. دلایل اصلی نقص حافظه، نوسانات خلقی و اشكال در استدلال، به صدمه دیدن یا ناكافی بودن غلاف میلین ارتباط دارد. گوشت بهترین منبع برای ویتامین B12 است. اگر گیاهخوار هستید و گوشت نمیخورید باید از مكملهای ویتامین B12 استفاده كنید تا مغزتان سالم بماند.
اسید فولیك
این گروه از ویتامینهای گروه B از زمان كودكی و در تمام عمر در خدمت مغز است. وقتی بزرگتر میشوید، اسیدفولیك به شما كمك میكند بهتر تمركز كنید، به خاطر بیاورید، حفظ كنید و هوشیار بمانید. این ویتامین با كاهش آمینواسیدهایی به نامم «هموسیستئین» در مغز، آن را جوان و سالم نگه میدارد. این آمینواسیدها برای مغز بسیار مضرند. لوبیا، میوهها، سبزیجات برگ سبز و عدس، از منابع غنی اسیدفولیك هستند.
ویتامین B6
تولید سروتونین كه یكی از مهمترین انتقالدهندههای پیامهای عصبی در مغز است، به وجود این ویتامین بستگی دارد. B6 در تولید دوپامین هم نقش دارد. رژیم غذایی شما حتما باید ویتامین B6 را در خود داشته باشد. فلفل، زغال اخته، گلكلم، سیر و ماهیی تن، از جمله غذاهایی هستند كه ویتامین B6 بسیاری در خود دارند.
ویتامین C
ویژگیهای آنتیاكسیدانی ویتامین C، مهمترین وجه این ویتامین است كه برای عملكرد صحیح مغز ضروری است. بدن ما از ویتامین C برای مقابله با رادیكالهای آزادی استفاده میكند كه معمولا از طریق اكسیداسیون، به بدن صدمه میزنند. پژوهشهایی بسیاری نشان دادهاند كه ویتامین C در مقابله با رادیكالهای آزاد نقش بسیار موثری دارد. همچنین در به تاخیر انداختن روند بیماری آلزایمر هم نقش دارد. مركبات، كلم بروكلی، لوبیا، سیبزمینی و توتفرنگی حاوی ویتامین C هستند.
منیزیم
مهمترین نقش منیزیم در مغز، محافظت از سلولهای عصبی در مقابل مواد سمی (نوروتوكسینها) است. مغزها، دانهها، موز و گندم كامل، حاوی منیزیم میباشند. ویتامینهای دیگری هم هستند كه بر روی عملكرد مغز تاثیر مثبت دارند، ولی هر رژیم غذایی باید مقادیر كافی از ویتامینهایی كه در بالا ذكر شد را در خود داشته باشد. این نكته در مقابله با علائم بیماری ADHD و ADD اختلال كم توجهی – بیش فعالی بسیار اهمیت دارد.