بنفشه مقداری ملین نیز میباشد. اگر به صورت مربا یا شربت بنفشه خورده شود و یا اینكه همراه با شیرخشت مسهل فوری است.
سادهترین روش تهیه برای مصرف خوراكی این است كه به اندازه یك قاشق غذاخوری پر بنفشه را در یك لیوان آب خنك بنفشه را ریخته و 20 دقیقه صبر میكنیم رنگ آب به آبی یا بنفش تغییر میكند، سپس آن را صاف كرده و جرعه جرعه یا یکجا نوشیده می شود.
میتوان آن را به صورت ناشتا مصرف كرد ولی در صورت نفخ میتوان یك ساعت بعد از غذا مصرف كرد مخصوصا در افرادی كه مزاج گرم دارند.
همچنین برای افرادی كه اسهالهای خونی ناشی از گرمی و صفرا دارند نیز مفید است.
البته درست است كه این افراد اسهال داشته و خود بنفشه نیز ملین است پس ممكن است اینطور به نظر برسد كه بنفشه مناسب نیست اما این گونه نیست چون علت اسهال این افراد ناشی از صفرا میباشد و بنفشه خنك است و ضد صفرا عمل میكند بنابراین علت و ریشه اسهال را برطرف كرده و باعث بهبود تحریك روده و اسهال و خونریزی میشود.
به همین ترتیب باعث كاهش التهاب در معده نیز میشود. بنفشه كمی خاصیت قابض هم دارد، بنابراین برای بهبود خونریزی هم به طور علامتی مفید است.
بنفشه تب را نیز پایین میآورد. پس میتوان روغن بنفشه را به سر و صورت و پیشانی شخص تبدار نیز مالید و همچنین در آبی كه میخواهند شخص را با آن پاشویه و بدن شویه كنند گیاه بنفشه را ریخت و یا در وان آب، گیاه را ریخته و شخص داخل آن برود.
اگر مقداری گل بنفشه را داخل آب خنك همراه با گلاب ریخته و بعد از نیم ساعت صاف كرده و بدهند شخص بخورد، برای كاهش تب مفید است.
خوردن محلول بنفشه (صاف شده بنفشه در آب)، اسپری كردن محلول به پوست و مالیدن روغن بنفشه به بدن، همگی باعث كاهش خارشهای پوستی ناشی از حرارت بالای بدن و یا صفرا میشود.
نشستن داخل محلول بنفشه (بنفشه داخل آب) برای سوزش مقعد ناشی از شقاق و بواسیر و نیز سوزش مجاری ادرار و واژن در افرادی كه ادرار آنها به دلیل خشكی مجاری بند آمده یا دچار خشکی و التهاب مجرای تناسلی هستند مفید است.
افرادی که دچار شقاق یا زخم مقعد هستند میتوانند روغن بنفشه را نیز به مقعد بمالند.
زیاده روی در مصرف آن، باعث ضعف قلب، سنگینی معده و تهوع می شود مخصوصا در سرد مزاجان پس باید پرهیز کنند.
برای خواندن بخش اول -بنفشه از دیدگاه طب سنتی- اینجا کلیک کنید.