تحریریه زندگی آنلاین- گروه تغذیه
زردآلو درختی است زیبا به ارتفاع تا شش متر. برگهای آن ساده و دارای پهنكی تقریباً دایرهای و نوك تیز به رنگ سبز روشن میباشند. گلهای زردآلو درشت، به رنگ سفید یا مایل به گلی هستند.
میوه زردآلو نسبتاً درشت، زرد روشن و خوشمزه با یك هسته به طول تا 3 و عرض تا 1/5 سانتیمتر است. هسته اصولاً حاوی یك دانه میباشد كه معمولاً شیرین و گاهی نیز تلخ است.
قسمت مورد استفاده زردآلو میوه و مغز دانه آن است. در كتاب گیاهان دارویی شادروان دكتر زرگری در مورد زردآلو چنین نوشته شده است: مدارك تاریخی منشأ درخت زردآلو را به تركستان و منچوری نسبت میدهند.
این درخت هنوز هم در پكن به حالت وحشی دیده میشود. پرورش آن احتمالا سه قرن قبل از میلاد مسیح در چین آغاز شد و پس از آن، مقارن قرن اول میلادی به نواحی غربی آسیا انتقال یافت.
تاریخچه
زردآلو از زمان باستان در ایران كشت میشده و خشك آن از جمله محصولات صادراتی بوده است. در حال حاضر نیز از محصولات مهم ایران است.
همچنین بیش از 2000 سال است كه در كشورهای هندوستان و چین استفاده میشود.
دانگ فنگ، فیزیكدان قرن دوم بعد از میلاد، به عنوان دستمزد، درخت زردآلو میگرفت. در انجیل نیز به این گیاه اشاره شده است.
مردم یونان، به اشتباه تصور میكردند. این گیاه بومی ارمنستان (Armenia) واز این رو نام علمی آن prunus armeniaca است.
رومیها نام آن را «praecocium» به معنای «پیشرس» گذاشتند كه به زودرسی این میوه اشاره دارد، و از اینجا نام زردآلو شكل گرفت.
زردآلو بومی چین و ژاپن است، ولی در مناطق گرمتر در دنیا كشت و توسعه داده شده است. مناطق مهم كشت آن از تركیه تا ایران است.
همچنین در نواحی جنوب اروپا، جنوب آفریقا، استرالیا و كالیفرنیا كشت شده است.
تركیبات مهم میوه زردآلو
اسیدهای گیاهی زردآلو عبارتند از: اسید مالیك، اسید سیتریك، اسید تارتریك، اسیدكینیك، اسید سوكسینیك، اسید استیك، اسید كافئیك، اسید پاراكوماریك و اسید فرولیك.
قندها شامل: گزیلوز، گلوكز، فروكتوز، سوربیتول، آراژینوز و گالاكتوز میباشند.
تركیبات مهم اسانس زردآلو شامل میرسن، لیمونن، پاراسایمن و ژرانیال است. از دیگر تركیبات میتوان ویتامینها از جمله ویتامینهای C, K تیامین و نیاسین را نام برد. از املاح مهم زردآلو آهن است.
تركیب مهم دیگری به نام بتاكاروتن كه پیشساخت ویتامین A میباشد، در زردآلو به میزان قابل توجهی وجود دارد.
میزان پكتین (یك تركیب سنگین پلیساكاریدی) و فلاونوئیدها (كه از اجسام رنگی هستند) از 2 تا 200 میلیگرم در 100 گرم دانه متغیر است.
در دانههایی كه میزان این گلوكوزید زیاد باشد، مزه آنها تلخ خواهد بود (چون تلخی دانههای تلخ مربوط به گلوكوزید سیانوژنتیك آنهاست).
صمغ حاصل از درخت زردآلو در فرمولاسیون قرصها و امولسیونها آزمایش شده و نتایج آن مشابه با صمغ عربی است (صمغ عربی صمغی است كه از گیاه آكاسیا به دست میآید و در فرمولاسیونهای زیاد صنعتی و بهخصوص در داروسازی مورد استفاده قرار میگیرد.)