معصومه رفيقی مرند
چای فرانسه؛ داروئی عالی برای آرامش
بادرنجبویه (MELISSE) در میان ادویههای معطر موقعیت عالی دارد. در كتابهای داروشناسی قدیم یونانی از آن این گونه یاد كردهاند:
«ملیس مفرح قلب است؛ به هضم غذا كمك میكند، راه تغذیهی مغز را میگشاید و قلب را تقویت میكند. در ناراحتیهای شبانه و بیخوابیها، افكار ناهنجار به خصوص غم زدگیها را از مغز بیرون میراند.»
«ابن سینا» نیز بر این موارد تاكید كرده و در موارد فوق از آن استفاده میكرده است.
گیاه شناسان ملیس را شفای اغلب دردها میدانند و معتقدند كه عصارهی ملیس قوت و سلامتی را به بیماران و افراد خسته باز میگرداند.
«لمری»، گیاهشناس معروف گفته است؛ نام این گیاه از نام عسل گرفته شده است. یعنی گلی كه زنبور عسل به آن راغب است. ملیس یا بادرنجبویهی طبی را فلفل زنبور عسل یا چای فرانسه نیز نامیدهاند.
اثرات درمانی بادرنجبویه
این گیاه به خصوص آرام كننده، ضد فشارهای عصبی، ضد خستگی و كمبودهای بدنی است، و به عنوان یك آرامبخش در ناراحتی عصبی، سرگیجه، سنكوپ، برونشیت، تشنج و قولنج كاربرد دارد.
افرادی كه ناراحتیهای گوارشی با منشاء عصبی دارند، میتوانند از بادرنجبویه به عنوان یك تقویت كننده، به ویژه برای تقویت معده، استفراغهای عصبی و دل پیچهها استفاده نمایند. ملیس معرق (عرق آور) بوده و لذا سموم بدن را خارج كرده و خون را صاف میكند.
ملیس را داروی شفابخش هیستری (hysteria) نیز خواندهاند. اشخاص عصبی، زودرنج و حساس، در آب ملیس (عرق بادرنجبویه) دارویی عالی برای آرامش خود خواهند یافت.
همچنین ملیس را داروی تقویت قلبی به ویژه در هیجان و تشنج دانستهاند.
طریقهی مصرف بادرنجبویه
طریقهی مصرف این گیاه همانند چای است و میتوان آن را مانند چای دم كرده و روزی 3- 2 فنجان از آن جایگزین چای نمود. مصرف طولانی مدت این گیاه، هیچگونه ممنوعیتی نداشته و میتواند تأثیر خوبی روی سلامت و شادابی داشته باشد.
برای این منظور میتوان هر بار 5 گرم مخلوطی از سر شاخههای ملیس كه به آن بادرنجبویه هم میگویند، با برگ ملیس مخلوط نموده و با یك فنجان آب جوش آن را به مدت 20 دقیقه دم كرده، سپس صاف نموده و استفاده كرد.
عرق بادرنجبویه (آب ملیس)
آب ملیس واقعی از تبخیر این گیاه (گیاه تازه) تهیه میشود و مقدار مصرف روزانهی آن بدین قرار است:
یك فنجان از عرق گیاه را با یك لیوان آب سرد مخلوط كرده و دو قسمت نمایید و روزی 2 بار و هر بار نیمی از مخلوط فوق را مصرف كنید.
چای وِروِن یا چای عربی
شربتهای سحرآمیز و شفابخش با ورون
این گیاه را به علت كمك به خروج سنگ از مثانه ورون نامیدهاند. علاوه بر آن، ورون را علف مقدس یا علق جادوگر نیز، نامگذاری كردهاند. زیرا كه جادوگران با آن، روغنها و شربتهای سحرآمیز و شفابخش میساختند. اصل ورون متعلق به آمریكای جنوبی است و از آن جا به جنوب فرانسه و آفریقا آورده شده است.
ورون یا «شاسترن»، انواع مختلفی دارد. اما نوع معطر آن عطر لیمویی دارد و به همین جهت به آن به لیمو هم میگویند. كه البته همین نوع آن نیز مورد نظر ما است. ورون معطر به چای عربی نیز معروف است. این گیاه در قدیم ونوس نامیده میشده است. زیرا معتقد بودند كه این گیاه دارای خاصیت تقویت كنندگی و محرك بوده و موجب توالد و تناسل میباشد.
ورون (ونوس) نیروی جوانی را به انسان باز میگرداند.
خواص ورون
ورون گیاهی است؛ آرام كنندهی دردهای عصبی از جمله سردردهای میگرنی، ضد تشنج و خستگیهای روحی، تقویت كنندهی قلب و دستگاه گوارش، تببر و قابض و دافع سنگهای مثانه. علاوه بر اینها ورون چایی است مفرح و نشاطانگیز كه شور و نشاط و انرژیهای جوانی را به انسان باز میگرداند.
طریقهی مصرف چای ورون
این چای در افریقای شمالی مصرفی بسیاری معمولی دارد، و برای تهیه آن، 20- 15 گرم از برگ آن را در 4 لیوان آب جوش ریخته و دم میكنند و مانند چای، بعد از غذا مصرف مینمایند، مصرف چای ورون بعد از غذا، برخلاف چای معمولی، اختلالی در جذب آهن به وجود نمیآورد.
برای مصرف فردی، میتوان مقدار 5 گرم از برگ ورون را در یك لیوان آب جوش ریخته و پس از دم كشیدن، صاف نموده و با نبات میل كرد.
در سالهای اخیر برخی از شركتهای سازندهی داروهای گیاهی، اقدام به تهیه و بستهبندی چای ورون به صورت كیسهای، و در بستههای 20 تایی نمودهاند كه این گونه مصرف چای ورون هم از نظر بهداشتی و هم به جهت سهولت مصرف، مناسبتر است و همانند چای میتوان یك كیسه از چای ورون را در یك لیوان آب جوش قرار داد، و
5 دقیقهی بعد آن را شیرین كرده و مصرف نمود.
روش تهیهی شربت ورون
كافی است یك لیوان از چای آماده شدهی ورون را با كمی شكر و چند قطعه یخ مخلوط نموده و پس از سرد شدن نوش جان كنید.