تحريريه دنيای زنان
مصرف چای سبز در تعداد انگشت شماری از خانواده‌ها رایج است اما این اطمینان وجود دارد كه افراد با آگاهی از فواید این چای بیشتر به سمت مصرف این نوشیدنی باارزش جذب شوند. اخیرا از فواید بسیار چای سبز صحبتهای زیادی می‌شود و حتی چای را بهترین نوشیدنی پس از آب می‌دانند. هم چای سیاه و هم چای سبز دارای رنگدانه‌هایی هستند كه اثر كاهش ابتلا به سرطانهای مختلف در آنها دیده شده است.
زمانی كه چای با غلظتی مناسب دم بكشد، تنها محتوی نیمی‌از كافئین یك فنجان قهوه است. با این حال چای بدون كافئین هم وجود دارد. مردم چین از دیرباز چای سبز را به عنوان یك نوشیدنی دارویی مصرف كرده و می‌كنند و به دلیل اهمیت ویژه این گیاه، اصول خاصی نیز برای تهیه آن دارند. به تازگی علاوه بر مردم چین، چای سبز در بسیاری از كشورهای جهان طرفداران فراوانی یافته است. دلیل اصلی این استقبال، آشنایی مردم دیگر كشورها با خواص درمانی این نوع نوشیدنی است. هرچند در مواردی توصیه و پیشنهاد مردم به یكدیگر عامل اصلی مصرف برخی مواد غذایی یا نوشیدنیها است اما در مورد چای سبز علاوه بر توصیه دهان به دهان، پژوهشگران نیز خواص دارویی آن را تایید كرده اند.
نوشیدن روزانه سه تا چهار فنجان چای سبز مانع از ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها می‌شود. پژوهشگران ۲۵ مورد را به عنوان دلایل اصلی مصرف چای سبز می‌دانند. گیاه چای در آب و هوای گرم رشد می‌كند. برای تولید چای معمولا برگهای كوچكتر و جوانتر انتخاب می‌شوند.
در مجموع سه نوع چای وجود دارد: چای سیاه، چای سبز و چای اولانگ (نوعی چای چینی). مزیت چای سبز بر چایهای دیگر این است كه كمتر تحت تاثیر فرآیند قرار گرفته و تركیبات موجود در آن پایدار باقی مانده است. چای سبز به عنوان یك تركیب ضدسرطان و آنتی اكسیدان شناخته شده است. تحقیقات نشان می‌دهد كه نوشیدن مرتب چای سبز می‌تواند در پیشگیری و درمان بیماریهای لاعلاجی مثل سرطان بسیار موثر باشد. بسیاری از خواص چای سبز مربوط به ماده ای به نام كاتچین است كه فعالیت آنتی اكسیدانی آن بسیار بالا بوده و نسبت به آنتی اكسیدان‌های معروفی چون ویتامینهای C و E بسیار قویتر عمل می‌كند.
نوشیدن چای سبز می‌تواند احتمال ابتلا به بیماریهای مختلف را كاهش دهد؛ از بیماریهای ساده باكتریایی گرفته تا بیماریهای مزمنی چون بیماریهای قلبی، سكته، سرطان، مشكلات دهانی دندانی، و استئوپرز. گیاه چای گل بزرگی است كه دارای برگهای همیشه سبز است و همانطور كه اشاره شد، چای سبز بومی‌كشور چین است و در آن كشور بیش از پنج هزار سال مورد مصرف بوده است. امروزه چای در تمامی‌نقاط آسیا و بخشهایی از خاورمیانه و آفریقا نیز كشت می‌شود.
نحوه استفاده
برای هر نفر یك قاشق مرباخوری چای سبز را در قوری ریخته و به ازای هر یك قاشق، یك لیوان آب داغ با دمای 80 تا 85 درجه به آن اضافه كرده و درب قوری را به مدت هفت تا هشت دقیقه بگذارید سپس آن را بنوشید. یادآوری این نكته ضروری است كه چای سبز مانند چای سیاه لزومی‌به دم كردن ندارد. چای سیاه و چای سبز هر دو از گیاه واحدی به دست می‌آیند. تفاوت در این است كه برای تهیه چای سبز برگها را بخار داده، گرد (پودر) می‌كنند و سپس آنرا خشك می‌كنند ولی برای تهیه چای سیاه ابتدا برگها خشك و سپس تخمیر می‌شوند و در برخی اوقات مواد و رنگهای شیمیایی به آن اضافه شده و در انتها برشته می‌شود، یعنی فرآیند بیشتری روی چای صورت می‌گیرد.
میزان مصرف روزانه:
چای سبز به عنوان جایگزینی مناسب برای چای سیاه و قهوه توصیه می‌شود. نوشیدن روزانه سه لیوان چای سبز (حاوی سه گرم مواد حل شدنی) یا روزانه 300 تا 400 میلی گرم عصاره استاندارد چای سبز (عصاره‌ها باید حاوی 80 درصد پلی فنلها و 55 درصد اپی گالوكزچین) مفید است. انواع فرآورده‌های كپسولی و مایع چای سبز نیز قابل دسترسی اند.
