یورو تقلبی ممکن است یکی از آیتم‌های امنیتی اسکناس یورو را نداشته باشد. مشاهده واترمارک، هولوگرام، میکروپرینت و ... بخشی از راه‌های تشخیص یورو تقلبی از اسکناس اصلی است و در اکثر مواقع خرید یورو تقلبی از صرافی‌های غیرمجاز و دلال‌های حاضر در میدان فردوسی قابل پیگیری نیست.
به گزارش فرارو، دبیر کانون صرافان می‌گوید معمولا منشا اسکناس‌های تقلبی کشور‌هایی هستند که فعالیت‌های تروریستی دارند و از این مبادی اسکناس‌های تقلبی وارد کشور می‌شود. البته به‌جز یورو تقلبی، خیلی از خریداران بازار ارز به‌خاطر اینکه جعل دلار سفید راحت‌تر است، سمت دلار آبی می‌روند و دلال‌ها دلار سفید را با قیمت کمتری نسبت به دلار آبی می‌خرند.
اسکناس یورو به‌شکل پنج، ۱۰، ۲۰، ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۵۰۰ یورویی چاپ شده است. یعنی اگر در میدان فردوسی یا چهارراه استانبول کسی به شما اسکناس ۲۵ یورویی داد، تقلبی است. جنس اسکناس یورو از فیبر کتان است که لمس آن می‌تواند یکی از راه‌های تشخیص اسکناس واقعی از تقلبی باشد. راه بعدی بررسی المان‌های امنیتی یورو است.
یورو مثل اغلب اسکناس‌های رایج واترمارک دارد. طوری که با قراردادن اسکناس مقابل نور، واترمارک اسکناس یورو قابل تشخیص است. از طرفی همه اسکناس‌های یورو دارای هولوگرام هستند. معمولا این هولوگرام یا فرم عمودی دارند یا به‌شکل مستطیل طراحی شده‌اند. حالا از این هولوگرام چطور می‌توان برای تشخیص اسکناس تقلبی کمک گرفت؟
هولوگرام یورو با تغییر زاویه دید نسبت به اسکناس تغییر رنگ می‌دهد و اگر موقع راستی‌آزمایی این اتفاق نیفتاد، می‌توانیم آن را تقلبی بدانیم. البته اعداد پشت اسکناس در اسکناس‌های ۵۰ یورویی به بالا با تغییر زاویه دید رنگشان عوض می‌شود و باید این یکی را یک آیتم امنیتی دیگر برای یورو غیرتقلبی بدانیم. میکروپرینت را هم باید یکی دیگر از راه‌های تشخیص یورو تقلبی حساب کنیم. طوری که می‌گویند به‌خاطر هزینه بالایی که وجود دارد، در یورو تقلبی چیزی به‌اسم میکروپرینت وجود ندارد. میکروپرینت درواقع نوشته‌های ریزی هستند که داخل ستاره‌های روی اسکناس یورو دیده می‌شوند.
یورو غیرتقلبی کنار حرف‌هایی که زدیم، سایز استانداری دارد و اندازه اسکناس یورو می‌تواند راه دیگری برای تشخیص اسکناس تقلبی باشد. به‌طور مثال سایز اسکناس پنج یورویی ۱۴۰ در ۱۲۰ سانتی‌متر است و نکته آخر برای تشخیص اسکناس یورو واقعی، داشتن تصاویری مثل در، پنجره، پل یا دروازه‌ای است که نماینده یک دوره معماری خاص در اروپا است. مثلا می‌گویند اسکناس ۵۰ یورویی با الهام از عصر رنساس طراحی شده و سبک طراحی اسکناس ۵۰۰ یورویی به معماری مدرن اشاره می‌کند. نهایتا یکی از آخرین راه‌های تشخیص یورو تقلبی از اسکناس اصل استفاده از نور فرابنفش است. نور فرابنفش رنگ امضای وسط اسکناس‌های اصلی را تغییر می‌دهد، اما این اتفاق در نمونه‌های تقلبی رخ نمی‌دهد.
تفاوت دلار آبی و سفید
دلار آبی توسط دلال‌های بازار ارز با قیمت بیشتری نسبت به دلار سفید ردوبدل می‌شود. چون پشت سر دلار سفید حرف زیاد است و به‌بهانه اینکه جعل آن راحت‌تر از دلار آبی انجام می‌شود، دلار آبی را با قیمت بیشتری می‌فروشند و بابت خرید دلار سفید رقم‌های پایین‌تری پیشنهاد می‌دهند. با همه این حرف‌ها از نظر فعالان رسمی بازار ارز، هیچ فرقی بین دلار سفید و آبی وجود ندارد و اگر راهی صرافی‌ها شوید، آن‌ها را با یک قیمت از شما می‌خرند.
دلار آبی و سفید در همه‌جای دنیا قیمت یکسانی دارد، اما ممکن است فروشنده‌ای در میدان فردوسی امروز دلار آبی را از شما ۴۹ هزار و ۷۵۰ تومان بخرد و بابت هر اسکناس دلار سفید ۴۹ هزار و ۵۰۰ تومان پرداخت کند.
دلار سفید که نمونه‌های فعلی آن بعد دست‌کم هفت بار تغییر، به فرم و شکل کنونی رسیده، در اصطلاح معامله‌گران ارزی به دلار چاپ قدیم معروف است و دلار آبی را به‌اسم دلار چاپ جدید می‌شناسند. چاپ دلار سفید تا سال ۲۰۱۳ ادامه داشت و از همان سال چاپ دلار آبی کلید خورد. حالا تفاوت‌های دلار آبی و سفید دقیقا به چیز‌هایی مربوط می‌شود؟
دلار آبی دارای خط امنیتی است و همین خط جعل آن را دشوار می‌کند. عکس بنجامین فرانکلین در دلار آبی بدون حاشیه است و فونت اعداد در اسکناس سفید بزرگتر از دلار آبی است.
دلار آبی برای تشخیص اصل بودن نیازی به دستگاه تست‌کننده پول ندارد. چون همان خط امنیتی راه تشخیص دلار اصلی و تقلبی است اما معمولا برای تشخیص تقلبی بودن یا نبودن دلار سفید، کار به تستر اسکناس می‌کشد.
