تحریریه زندگی آنلاین : رئیس انجمن علمی طب سالمندی و سالمندشناسی می‌گوید: در سال‌های اخیر کشور ما همانند بسیاری از کشورهای جهان با افزایش سن سالمندی و مسائل مربوط به آن مواجه بود، اما آنچه در سال‌های آتی مورد نیاز است توجه بیشتر به کیفیت زندگی سالمندان است. در واقع در کشور ما در سنوات گذشته آن‌گونه که باید در حوزه سالمندی اقدام نشده و کارنامه موفقی دراین‌باره نداریم از این‌رو در این حوزه نگرانی‌های جدی وجود دارد.
احمد دلبری می‌افزاید: طی 40 سال گذشته، امید به زندگی در کشور ما افزایش یافته، اما طی این سال‌ها چقدر زیرساخت‌های اجتماعی مناسب و نیروی مراقب متخصص در کشور تربیت شده است؟ می‌دانیم سرعت دو برابر شدن سالمندان در 20 سال آینده از سال‌های کنونی نیز بیشتر خواهد بود و ما آمادگی مواجهه با این تعداد سالمند را که در گروه افراد آسیب‌پذیر قرار می‌گیرند نداریم.
او با اشاره به مشکلات درمان سالمندان می‌افزاید: 90 درصد سالمندان در کشور دارای بیمه پایه‌ای هستند، اما تنها 31 درصد سالمندان امکان استفاده از بیمه مکمل را دارند و متأسفانه در جامعه روستایی با شرایط وخیم‌تری مواجه هستیم و این عدد در جوامع روستایی به کمتر از 11 درصد رسیده است. از سوی دیگر حدود 45 درصد سالمندان ما مستمری ماهانه دریافت می‌کنند و حدود 55 درصد از حقوق ثابت بازنشستگی محروم هستند. این بدان معنا است که ما هنوز درگیر نیاز اولیه سالمندان هستیم و در سال‌های آینده با مشکلات بسیاری مواجه هستیم.
متأسفانه فقر در جامعه سالمندی دو برابر سایر گروه‌های سنی است و این میزان فقر در زنان سالمند بیشتر است. به‌طوری که می‌توان گفت اگر در کل جمعیت سالمندان 25 درصد، دچار فقر نسبی هستند، در زنان سالمند میزان فقر 40 درصد و در مردان سالمند 19 درصد است. همچنین 37 درصد از سالمندان آسیب‌پذیر از فقر رنج می‌برند. دلبری درباره مسکن سالمندان می‌گوید: وضعیت مالکیت مسکن در میان سالمندان هم مناسب نیست و نسبت به گروه‌های سنی دیگر بدتر است. در سال 1385، 90 درصد سالمندان مسکن شخصی داشتند اما در 1395 این میزان به 82 درصد رسیده است.
