تحریریه گروه ترجمه زندگی آنلاین
وقتی یکی از دوستان مان دچار ضایعه ای مانند مرگ عزیزی، طلاق، جدایی یا هر اتفاق شوک برانگیز دیگر می شود، خیلی دوست داریم او را تسلی دهیم و کمکش کنیم اما درست همین واقع است که واقعا نمی دانیم چه بگوییم تا او تسکین یابد و همان جملات کلیشه ای و همیشگی را تکرار می کنیم.
جملاتی مانند "خیلی متاسفم." و یا "مدام بهت فکر می کنم." این جملات اگرچه نیروی خوبی دارند اما گاهی اوقات شما را به مسیری اشتباه هدایت می کنند و حتی ممکن است جملاتی بر زبان بیاورید که نه تنها کمکی نمی کنند بلکه صدمه هم می زنند.
اگر می خواهید دوست تان را هنگام تسلی دادن آزار ندهید این چهار جمله را هرگز بر زبان نرانید:
1- "احساست را درک می کنم"
اگر صادقانه به این مساله نگاه کنید، متوجه می شوید که هرگز نمی توانید احساس او را درک کنید.
حتی اگر در گذشته تجربه ای شبیه او داشته اید و اکنون با او احساس همدردی می کنید. به هیچ طریقی نمی توانید خود را جای او بگذارید و کاملا درکش کنید.
شخصیت های روانشناختی و ذات ما انسان ها با یکدیگر فرق دارد و ممکن است در وضعیت های مشابه، از نظر احساسی واکنش های متفاوتی از خود بروز دهیم.
البته شما می توانید با دوست تان احساس همدلی کنید اما وانمود نکنید که می توانید مانند او فکر کنید.
این رفتار شما را شبیه کسی جلوه می دهد که مدعی است همه چیز را می داند و می فهمد و یا کسی که درد و رنج دیگری را بهانه کرده تا از تجربه های خودش حرف بزند.
2- "خواست خدا بوده است."
این جمله، گیج کننده، بی فایده و یا بدتر از همه عصبانی کننده است و ممکن است او را وادار به گفتن این کنید که، "چرا فکر می کنید خدا خواسته من جهنم را تجربه کنم؟ "البته اگر برخی از اعتقادات و باورهای دوست تان را به یادش بیاورید، ممکن است بتوانید او را اندکی آرام کنید.
اما اعلام سرنوشت دیگران، بی احساسی و بی عاطفگی محض است، به ویژه اگر آنها در شرایط روحی بد و زمانی که زندگی برایشان مفهومی ندارد و در باورهایشان دچار شک و تردید شده اند باشند.
3- "اگر کاری داشتی، با من تماس بگیر."
بیان این جمله بسیار رایج است و معمولا با نیت خوبی هم بیان می شود اما درست مانند از زیر بار مسئولیت شانه خالی کردن است.
خیلی مبهم و کلی گویی است. علاوه بر اینکه به فرد غمگین کمکی نمی کند بلکه باری هم روی شانه های او می گذارد.
اگر اندکی بیندیشید متوجه می شوید او تماس نخواهد گرفت.
زیرا فردی که لبریز از غم و اندوه است بسیار بعید است به سمت گوشی تلفن رفته و با شما تماس گرفته و چیزی درخواست کند. و اگر فرد مورد نظر خجالتی و معذب هم باشد این موضوع هرگز رخ نخواهد داد.
گفتن اینکه ، "اگر کاری هست که بتوانم انجام بدهم بگو." نیز از همه خنده دارتر است. به جای این جملات بهتر است واضح صحبت کنید و برای او کاری انجام دهید.
مثلا به او بگویید برایش غذا می برید و یا در شستن لباس ها به او کمک می کنید و یا آخر هفته به او سر می زنید و تنهایش نمی گذارید.
وقتی کسی به دلیل غم فراوان از نظر عاطفی فلج شده است، بیشتر وظایف معمولی و ساده روزمره اش را هم نمی تواند انجام دهد.
گفتن اینکه، "این سه شنبه می آیم و خریدهایت را انجام می دهم" بیشتر از اینکه بگویید،"هر وقت کاری داشتی با من تماس بگیر." کمک می کند.
4- "این هم می گذرد."
گفتن این جمله برای کسی که در کشاکش رنج یک فقدان قرار دارد کاملا بی فایده است.
اینکه به آنها بگویید به زودی حال شان بهتر می شود و احساس خوبی خواهند داشت درست مانند یک آرزوی محال و پوچ و واهی به نظر می رسد.
از طرفی با این حرف گویی درد و رنج شان را نادیده گرفته و چندان جدی نمی دانید.
آنها برای اینکه احساس بهتری داشته باشند به زمان نیاز دارند و هرگاه وقتش برسد، خودشان به این نتیجه خواهند رسید.
با استفاده از این راهنمایی ها می توانید توانایی تان را در یاری رساندن به دوست غمزده تان افزایش دهید.
اما فراموش نکنید که شاید بدترین کار، هیچ چیز نگفتن باشد. افرادی که در میان اندوه قرار دارند، نبود دوستان خوش نیت بیش از هرچیزی برایشان دردآور است.