مداخله در بحران خودكشی
افراد خودكشیگرا معمولاً به دنبال ناجی می‌گردند. آنها علیرغم آنچه می‌گویند، می‌خواهند كه مردم به آنها كمك كنند. اگر حس كنیم كه كسی به خودكشی فكر می‌كند باید از او مستقیماً سوال كنیم آیا به خودكشی فكر می‌كنی؟ چطور می‌خواهی این كار را انجام بدهی؟ آیا اسلحه داری؟
آیا به اندازه كافی قرص برای اوردوز داری؟ چه وقت می‌خواهی این كار را بكنی؟ برخلاف اعتقاد عموم، اگر از كسی درباره اقدام به خودكشی سوال كنیم، این فكر را به سر او نمی‌اندازیم.
باز كردن موضوع و بحث كردن درباره آن یكی از سودمندترین كارهایی است كه می‌توانیم در این مورد انجام دهیم. این‌كار به ارزیابی احتمال اقدام به خودكشی كمك می‌كند. یك تصور غلط دیگر این است كه اگر مصمم باشد خود را بكشد، هیچ‌چیز نمی‌تواند مانع او شود.
حتی ناامیدترین افراد، احساسات درهم و برهمی درباره مرگ دارند و تا آخرین لحظه بین تمایل به زندگی و تمایل به مرگ دودل هستند. بسیاری از افراد خودكشیگرا نمی‌خواهند بمیرند. آنها فقط می‌خواهند كه رنج متوقف شود. انگیزه پایان دادن به آن ممكن است به طور موقت قدرتمند شده باشد، ولی برای ابد ادامه نمی‌یابد. تصمیم به خودكشی یك تصمیم عقلانی و منطقی نیست، بنابراین توقع نداشته باشید كه با یك بحث منطقی بتوانید فرد را از این كار منصرف كنید. حمایتگر باشید و اجازه دهید كه فرد بفهمد شما به او اهمیت می‌دهید. با احترام با او صحبت كنید، زیرا او عمیقاً ناامید است. قضاوت‌های اخلاقی نكنید.
می‌خواهی خودكشی كنی... اول این را بخوان
اگر می‌خواهی خودكشی كنی، فقط به اندازه خواندن این متن صبر كن. این كار فقط پنج دقیقه وقت لازم دارد. نمی‌خواهم درباره احساس بد شما صحبت كنم. من یك درمانگر یا متخصص سلامت روان نیستم.
من فقط كسی هستم كه می‌داند در رنج بودن یعنی چه. من نمی‌دانم تو چه كسی هستی یا چرا این صفحه را می‌خوانی، فقط می‌دانم كه در این لحظه این صفحه را می‌خوانی و این بسیار خوب است. فكر می‌كنم به این علت اینجا هستی كه مشكلی داری و می‌خواهی زندگی خود را پایان دهی. اگر ممكن بود ترجیح می‌دادم كه كنار تو باشم و بنشینم و رو در رو با تو صحبت كنم.
من با افراد زیادی مواجه شده‌ام كه قصد خودكشی داشته‌اند، بنابراین تا حدودی می‌دانم كه احتمالاً تو چه احساسی داری. در این پنج دقیقه‌ای كه با هم هستیم. می‌خواهم پنج قدم ساده و عملی را با تو در میان بگذارم. من با تو بر سر این موضوع كه آیا باید خودت را بكشی یا نه بحث نمی‌كنم، ولی می‌دانم كه اگر درباره خودكشی فكر می‌كنی، حالت خیلی بد است.
خوب، تو هنوز داری می‌خوانی، و این خیلی خوب است. از تو می‌خواهم تا انتهای این صفحه با من بمانی. امیدوارم این به آن معنی باشد كه حداقل ذره‌ای، جایی در اعماق خود، درباره اینكه آیا واقعاً می‌خواهی به زندگی خود پایان دهی، مردد باشی.
معمولاً افراد، حتی در عمیق‌ترین تاریكی‌های ناامیدی، چنین حسی دارند. نامطمئن بودن درباره مرگ طبیعی است. اینكه تو در این دقیقه زنده هستی، به این معنی است كه هنوز كمی تردید داری؛ به این معنی است كه حتی وقتی می‌خواهی بمیری، در عین حال بخشی از تو می‌خواهد زنده بماند. پس بیا به این قسمت بپردازیم و چند دقیقه در این باره صحبت كنیم.
با در نظر گرفتن این جمله شروع كن
خودكشی یك انتخاب نیست، خودكشی وقتی اتفاق می‌افتد كه رنج بر منابع كنار آمدن با رنج پیشی می‌گیرد. همه‌اش همین است.
تو آدم بدی نیستی و اگر می‌خواهی خودكشی كنی دلیل بر دیوانگی یا ضعف یا نقص تو نیست. حتی واقعاً به این معنا نیست كه می‌خواهی بمیری، فقط به این معناست كه تو آنقدر درد داری كه در حال حاضر از پس آن برنمی‌آیی. اگر من شروع به گذاشتن بار بر روی تو كنم، اگر به اندازه كافی بار بگذارم، هر قدر هم كه بخواهی ایستادگی كنی، بالاخره در هم می‌شكنی.
قدرت اراده ربطی به این موضوع ندارد. اگر می‌توانستی، البته كه سعی می‌كردی خوشحال باشی. اگر كسی به تو گفت «این كه دلیل كافی برای خودكشی نیست» قبول نكن. انواع مختلفی از رنج وجود دارند كه منجر به خودكشی می‌شوند. آنچه برای یك نفر قابل تحمل است امكان دارد برای دیگری غیرقابل تحمل باشد.
تو می‌توانی با انجام یكی از این دوكار بر احساس خودكشی غلبه كنی.
1- راهی برای كاهش درد پیدا كنی.
2- راهی برای افزایش منابع كنار آمدن پیدا كنی. هر دو امكان‌پذیرند.
حالا می‌خواهم پنج نكته بگویم كه درباره‌اش فكر كنی
1- تو باید بدانی كه افراد از عهده این كار برمی‌آیند. حتی كسانی كه به اندازه تو احساس بدی دارند. از لحاظ آماری احتمال بسیار زیادی هست كه تو زنده بمانی. امیدوارم كه این اطلاعات حسی از امید به تو بدهد.
2- به خودت فرصت بده. به خودت بگو «قبل از اینكه كاری بكنم 24 ساعت یا مثلا یك هفته صبر می‌كنم.» به یاد داشته باش كه احساسات و اعمال دو چیز متفاوتند، فقط به این دلیل كه حس می‌كنی دوست داری خودت را بكشی، به این معنی نیست كه باید درست در همین دقیقه واقعاً این كار را بكنی. بین احساسات خودكشی‌گرایانه خود و عمل خودكشی فاصله‌ای قرار بده؛ حتی اگر فقط 24 ساعت باشد. همین حالا با خواندن این صفحه این كار را برای پنج دقیقه انجام داده‌ای. می‌توانی پنج دقیقه دیگر هم با خواندن ادامه این صفحه صبر كنی.
3- مردم معمولاً به این دلیل به خودكشی روی می‌آورند كه می‌خواهند از رنج آسوده شوند. به یاد داشته باش كه آسودگی یك احساس است و تو باید زنده باشی تا آن را احساس كنی. اگر بمیری نمی‌توانی آرامشی را كه اینقدر به دنبال آن هستی، احساس كنی.
4- بعضی افراد واكنش بدی نسبت به احساسات خودكشی‌گرایانه تو دارند، این یا به خاطر ترس‌شان است و یا خشم‌شان. آنها در واقع به جای اینكه به تو كمك كنند، علیرغم میل‌شان با گفتن یا انجام كارهای بی‌فكر، رنج تو را افزایش می‌دهند. باید بدانی كه واكنش‌های بد آنها به خاطر ترس‌شان است، نه به خاطر تو.
ولی آن بیرون كسانی هستند كه می‌توانند در این زمان ترسناك با تو باشند و درباره تو قضاوت نخواهند كرد، با تو بحث نخواهند كرد یا تو را به بیمارستان نخواهند برد؛ آنها فقط نگران تو خواهند بود. یكی از آنها را پیدا كن. حالا از 24 ساعت یا یك هفته خود استفاده كن و به یك نفر بگوئید اوضاعت چگونه است. كمك خواستن اشكالی ندارد، اما بار اضافی تلاش برای حل این موضوع را به تنهایی روی دوش خود نگذار. فقط صحبت كردن درباره اینكه چطور به اینجا رسیدی، مقدار زیادی از فشار را كاهش می‌دهد.
5- احساسات خودكشی‌گرایانه، به خودی خود آسیب‌زا هستند. پس از اینكه این احساسات فروكش كردند، لازم است كه مراقب خود باشی. درمان، ایده واقعاً خوبی است. گروه‌های خودیاری متنوعی كه در جامعه یا اینترنت وجود دارند، نیرومندند. خوب، حالا پنج دقیقه است كه تو همچنان با من هستی. من واقعاً خوشحالم. از آنجایی كه تا اینجا پیش آمده‌ای، مستحق یك پاداش هستی. فكر می‌كنم می‌توانی با دادن یك جایزه به خود این كار را بكنی. مطمئن شو كه منابع كنار آمدن تو بیشتر از دردهایت است. حالا، در حالی كه این صفحه توانسته است آرامش اندكی به تو بدهد، بهترین منبع كنار آمدنی كه ما می‌توانیم به تو بدهیم، یك انسان دیگر است كه با او حرف بزنی. اگر كسی را پیدا كنی كه بخواهد گوش كند، و اگر به او بگویی كه چه احساسی داری و چگونه به اینجا رسیده‌ای، منابع كنار آمدن خود را افزایش داده‌ای. خوشبختانه اولین كسی كه انتخاب كنی، آخرین نفر نخواهد بود. افراد زیادی هستند كه بخواهند به حرف‌های تو گوش بدهند. وقت آن رسیده كه بگردی و یكی از آنها را پیدا كنی.
