نادیا زکالوند
اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیرطبیعی مشخص می شود.
علایم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می کند و علت اصلی آن ناشناخته است. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.
اگرچه این اختلال، جدید نیست اما از قرن بیستم به بعد مورد توجه پزشکان قرار گرفت. تاریخ پر از افرادی است که به اوتیسم مبتلا هستند و یا زمانی در زندگی شان گرفتار این اختلال بوده اند.
در این میان مشاهیری نیز وجود دارند که نشانه هایی از این اختلال داشته اند.
در ادامه به برخی از این موارد اشاره شده است:
هانس کریستین اندرسون (1875-1805)؛ نویسنده کودکان
برخی از متخصصان بر سر اینکه هانس کریستین اندرسون، نویسنده محبوب داستان هایی چون جوجه اردک زشت، ملکه برفی، دخترک کبریت فروش و پری دریایی کوچولو، مبتلا به اوتیسم بوده است یا خیر، دچار تردید هستند.
اما بیشتر آنها معتقدند که او تا حدی دچار این اختلال بوده است. به طور مثال در یادداشت های اندرسون حکایت های طولانی از عشق های یک طرفه ای بود که معمولا افرادی که در نشانه هایی از اوتیسم دارند تمایل به ادامه عشق های یکطرفه دارند.
او همچنین در بیشتر داستان هایش، شخصیت های طرد شده دارد و بیشتر آنها پس از پایان خوش داستان باز هم به خواسته هایشان نمی رسند.
تیم برتون (1958 تاکنون)، کارگردان هالیوودی
آیا این کارگردان هالیوود هم به اوتیسم مبتلا بوده است؟ هلنا بونهام کارتر، شریک زندگی اش، اینطور می گوید.
البته او در یکی از مصاحبه هایش گفته بود که تیم برتون احتمالا اوتیسم دارد، چراکه او وقتی مشغول به کار می شود، هیچ صدایی حواسش را پرت نمی کند و گویی آنها را نمی شنود و پشتکار عجیبی در کارش دارد.
اما همسر برتون می گفت او در عین حال پدری فوق العاده، شوخ طبع است و قوه تخیل بسیار بالایی دارد و چیزهایی می بیند که دیگران نمی بینند.
لوئیس کارول (1898-1832)، نویسنده و استاد دانشگاه
لوئیس کارول، نویسنده داستان "آلیس در سرزمین عجایب"، است. او تمایل بسیاری به همراهی با دخترهای جوان داشت تا جایی که برخی او را دارای مشکل روحی تمایل به کودکان می نامیدند اما برخی معتقد بودند که کارول در حقیقت دارای اوتیسم بود. او با بزرگسالان نمی توانست به خوبی ارتباط برقرار کند و به همین دلیل صحبت کردن با کودکان برای او راحت تر بوده است.
البته لکنت زبان هم مشکل او را چند برابر کرده بود. همچنین کارول توانایی ریاضیات فوق العاده ای داشت. این ویژگی ها نشان می دهد، او تا حدی اوتیسم داشته است.
چارلز داروین (1882- 1809)، زیست شناس و زمین شناس
مایکل فیتزجرالد روانشناس کودک و نوجوان و متخصص در اختلال طیف اوتیسم، پس از تحقیق فراوان سرانجام به این نتیجه رسید که چارلز داروین به سندرم آسپرگر مبتلا بوده است.
سندرم آسپرگر به صورت شکل ملایمی از طیف اوتیسم شمرده می شود. او در دوران کودکی بسیار ساکت و منزوی بوده است و تاجایی که می توانست از تعامل با دیگران پرهیز می کرد.
او مانند بسیاری از افراد مبتلا به آسپرگر، روش های دیگر ارتباطی مانند نامه نوشتن به کار می برد.
داروین دلبستگی بسیاری به سوژه هایی مانند شیمی داشت اما قدرت تفکر تجسمی بی نظیری در او مشاهده می شد و این توانایی، یکی از ویژگی های طیف بیماری اوتیسم است.
آلبرت اینشتین (1955- 1879)، دانشمند و ریاضیدان
اینشتین، شاید یکی از معروف ترین دانشمندان و ریاضیدانان تاریخ باشد. او یکسری شخصیت های جالب و البته عجیب داشت.
اینشتین نمی توانست با بزرگسالان ارتباط برقرار کند و به راحتی با دیگران اجتماعی شود.
او در کودکی بسیار دیر زبان باز کرد و البته عادت داشت یکسری از جملات را با خود بارها تکرار کند.
و البته او به طور شگفت آوری، فنی بود. برخی از روانشناسان با مشاهده این ویژگی ها معتقدند که او کمی نشانه های اوتیسم از خود بروز می داده است.
بابی فیشر (2008- 1943)، شطرنج باز و قهرمان سابق جهان
می گویند، بابی فیشر، قهرمان شطرنج سابق جهان، به سندرم آسپرگر و شیزوفرنی پارانوئید و اختلال وسواس فکری-عملی مبتلا بوده است.
او بسیار باهوش بوده و البته به دلیل ضعف در توانایی های اجتماعی خود، دوست چندانی نداشته است.
تمرکز شدید او روی شطرنج، نشانه دیگری مبنی بر مبتلا به اوتیسم بودن اوست. همچنین او نمی توانسته از پس محیط های نامنظم برآید.
بیل گیتس (1955 تاکنون)، هم-موسس شرکت مایکروسافت
آیا ثروتمندترین مرد جهان می تواند اوتیسم داشته باشد؟ برخی از روانشناسان اینطور فکر می کنند. البته مدارک چندان محکمی وجود ندارد که ثابت کند بیل گیتس اوتیسم دارد.
با اینحال مدام تکان خوردن هایش وقتی روی مساله ای متمرکز شده است و الگوهای گفتاری کوتاه و یکنواخت و تلاش او از نداشتن تماس چشمی با دیگران موقع صحبت کردن، نشان می دهد که او تا حدی به اوتیسم مبتلاست.
استیو جابز (2011- 1955)، مدیر عامل سابق شرکت اپل
افرادی که معتقدند جابز به اوتیسم مبتلا بوده است، می گویند او تا کاری را تکمیل نمی کرد، دست از آن نمی کشید و پشتکار بسیار عجیبی داشت.
او در تفکر خود روش های غیرمعمولی به کار می برد و هرگز نسبت به دیگران احساس همدردی و دلسوزی از خود بروز نمی داد.
این ویژگی ها نشان می دهد که جابز به طیف اوتیسم مبتلا بوده است.
استنلی کوبریک (1928-1999)، کارگردان فیلم
استنلی کوبریک به عنوان خلاق ترین و مبتکرترین کارگردان هالیوود معروف است.
او کارگردان فیلم هایی چون "پرتقال کوکی،" دکتر استرنجلاو"، و " اودیسه فضایی:2001" است.
متخصصان می گویند، ویژگی های خلوت گزینی او و عادت جمع کردن حیوانات، نشان می دهد او تا حدی به بیماری اوتیسم مبتلا بوده است. او شطرنج باز بی نظیری بوده و البته رفتار چندان اجتماعی ای با دیگران نداشته است.
البته گزارش های بسیاری وجود دارد که این ادعاها را رد می کند.
میکل آنژ (1564- 1475)، مجسمه ساز، نقاش، معمار و شاعر
دکتر محمد ارشد از مدرسه پزشکی رویال سوسایتی با بررسی هایی که روی شخصیت و ویژگی های میکل آنژ انجام داده است، به این نتیجه رسیده که میکل آنژ به بیماری اوتیسم مبتلا بوده است.
محقق و روانشناس معروف دیگری به نام مایکل فیتزجرالد نیز همین عقیده را دارد.
مدارک آنها دمدمی مزاج بودن، علاقه به کار فردی داشتن، زندگی به شدت منظم و سخت گیر روزانه و مهارت های بسیار ضعیف اجتماعی میکل آنژ است. این ویژگی ها معمولا در افراد مبتلا به اوتیسم مشاهده می شود.
ولفگانگ آمادئوس موتسارت (1791- 1756)، آهنگساز ، موسیقیدان کلاسیک
بیشتر روانشناسان معتقدند که موتسارت یک جایی در طیف اوتیسم قرار داشته است.
او به شدت به صداهای بلند حساس بود و قدرت توجه بسیار کوتاهی داشت و گاهی اوقات حالت چهره اش در چند ثانیه مدام تغییر می کرد و حتی یکبار او را دیده بودند که به دلیل خستگی و بی حوصلگی، همانطور که پشت میز نشسته بود، به گونه ای رفتار کرد که انگار کالسکه می راند و با صدای بلند مانند گربه میو میو می کرد.
سر آیزاک نیوتن (1727- 1643)، ریاضیدان، فیزیکدان و منجم
بنا به گفته محققان دانشگاه کمبریج، نیوتن به سندرم آسپرگر مبتلا بوده است.
آنها به رفتار او که تا جایی که می توانست از دیگران دوری می کرد، اشاره می کنند. او در دوست یابی اصلا خوب نبود و به برنامه های روزمره خود، به شدت متکی بود.
دیگر اینکه چندین گزارش در مورد او وجود دارد که می گوید، گاهی اوقات پیش می آمد که به مدت چند روز بدون خوردن غذا و یا خوابیدن، روی یک کار متمرکز می شده است.
نیکلا تسلا (1943- 1854)، مخترع
نیکلا تسلا به دلیل اینکه توماس ادیسون بسیاری از ایده های بکرش را دزدید، نتوانست به حقوق مسلم خود دست یابد و متاسفانه در تنهایی و فقر فوت کرد.
اخیرا بالاخره اعتباری که تسلا به خاطر بسیاری از ایده های پرنبوغ و بکرش، سزاوار آن است، به او برگردانده شد.
بنابر گزارش های زمان تسلا، او به چند فوبیا مبتلا و به صدا و نور به شدت حساس بود.
او تاجایی که می توانست از دیگران دور می ماند و نسبت به عدد 3 وسواس داشت.
منبع:
https://www.appliedbehavioranalysisprograms.com
