به گزارش ایسنا؛ دکتر "سارا پیت" درباره وضعیت انتشار ویروس در فصل پاییز و در پاسخ به این سوال که چرا آمار تعداد مبتلایان به کووید ۱۹ در کشور‌هایی مانند ایران و حتی کشور‌های اروپایی روند افزایشی پیدا کرده است؟ گفت: در بسیاری از کشور‌های دنیا از جمله ایران، از ابتدای تابستان محدودیت‌های اعمالی و همچنین قرنطینه‌های تعیین شده پایان یافت، اما با آغاز فصل پاییز و بازگشایی ها، مجددا شاهد روند افزایشی شیوع ویروس کرونا بودیم ضمن آنکه با بازگشایی دوباره مدارس و دانشگاه‌ها با اختلاط بیشتر افراد از خانواده‌های مختلف با این ویروس نیز روبرو شدیم.
وی در پاسخ به این سوال که "آیا افت دما در خارج از منزل می‌تواند سهمی در این افزایش روند ابتلا به کووید ۱۹ داشته باشد؟ " گفت: ما از گذشته این نکته را می‌دانستیم که که در فصل زمستان و پاییز بیشتر مردم به بیماری‌های سرماخوردگی و آنفلوآنزا مبتلا می‌شوند (البته سرما خوردگی می‌تواند ناشی از انواع کروناویروس باشد) که این موضوع برای خودش دلایل بالقوه متعددی دارد.
پیت با بیان اینکه اغلب اوقات و زمانی که هوا سردتر شده مردم وقت بیشتری را در خانه می‌گذرانند افزود: در شرایطی که هوا سردتر و مرطوب شده، به احتمال زیاد برای جابجایی خود در داخل مسیر‌های شهری به جای پیاده روی یا دوچرخه سواری از اتوبوس یا قطار استفاده می‌کنند بنابراین انتخاب‌های ما در این فصل همگی در مکان‌های شلوغ، پرخطر و بسته است پس همین امر سبب می‌شود که شاهد شیوع بیشتر ویروس کرونا و در نتیجه بیماری‌های سرماخوردگی و حتی آنفلوآنزا و در شرایط کنونی کووید ۱۹ باشیم.
این عضو موسسه علوم پزشکی دانشگاه برایتون به تئوری‌های دیگر دلایل افزایش سرماخوردگی و آنفلوآنزا در فصل پاییز و زمستان اشاره کرد و گفت: یکی از تئوری‌های دیگر مطرح شده در این زمینه این است که در این فصول، به دلیل کمبود نور خورشید، بدن کمتر ویتامین D را دریافت و تولید می‌کند که همین امر سبب می‌شود در این فصل سیستم ایمنی بدن ضعیف‌تر شود.
پیت ادامه داد: اگرچه مطالعاتی نشان داده است که افزایش سالانه در موارد سرماخوردگی و آنفلوآنزا به طور خاصی همزمان با کاهش دمای هوا و رطوبت نسبی در محیط داخلی است.
این استاد میکروبیولوژی و علوم زیست پزشکی دانشگاه برایتون با بیان اینکه ویروس‌های آنفلوآنزا به راحتی در دما‌های پایین و هوای سرد و خشک زنده باقی مانده و انتقال پیدا می‌کند اظهار کرد: بنابراین این موضوع می‌تواند یک دلیل معقول و مستدلی باشد که فکر کنیم چنین چیزی نیز احتمالا برای کووید ۱۹ و کروناویروس SARS-CoV-۲ وجود خواهد داشت، زیرا این ویروس هم از لحاظ سایز و هم ساختار شبیه ویروس آنفلوآنزا است.
وی افزود: تجربیات آزمایشگاهی بر روی کروناویروس‌ها و ویروس‌های مشابه نشان می‌دهد که آن‌ها نمی‌توانند بر روی سطوح و هنگامی که دما و رطوبت نسبی بالا باشد، خیلی خوب زنده باقی بمانند، اما دمای اتاق می‌تواند یک محیط ایده آل برای آن‌ها باشد تا بتوانند چندین روز دوام بیاورند ضمن آنکه در دمای یخچال (۴ درجه سانتی گراد) و رطوبت نسبی پایین تر، این ویروس‌ها می‌توانند برای یک ماه و حتی بیشتر نیز زنده بمانند.
این عضو موسسه علوم پزشکی دانشگاه برایتون با اشاره به اینکه گزارش‌های مکرری در مورد شیوع کووید ۱۹ در بین کارگران کارخانه بسته بندی گوشت که تحت این نوع شرایط (دمای هوای پایین) کار می‌کنند، مطرح شده است افزود: با این حال در چنین کارخانه‌هایی شمار نیرو‌هایی که در نزدیکی یکدیگر کار می‌کنند، زیاد است و حتی بعضا شاهد هستیم به دلیل سر و صدای زیاد در این کارخانه‌ها بعضی از این افراد با صدای بلند صحبت می‌کنند که همین امر سبب ترشح قطرات از دهان افراد شده و همین عوامل نیز سبب خواهد شد که احتمال گسترش ویروس نیز بیشتر شود ضمن آنکه شرایط زندگی مشترک آن‌ها نیز ممکن است انتقال ویروس را ترغیب کند.
پیت با بیان اینکه درس‌هایی از ویروس‌های کرونا که در قرن ۲۱ ظاهر شده اند (مرس و سارس) داستان کمی متفاوتی را بیان می‌کنند افزود: مطالعه‌ای در زمینه ردیابی وضعیت هوا در طی همه گیری سال ۲۰۰۳ «سارس» در چین حاکی از آن است که اوج عفونت‌های این همه گیری در شرایط آب و هوایی بهاری مانند رخ داده است (از آنجا که ویروس بعدا از بین رفت، هیچ راهی برای تایید این کار از طریق مطالعات پیگیری وجود نداشت).
وی ادامه داد: شیوع منظم بیماری «مرس» اگرچه کمتر با وضعیت آب و هوایی در ارتباط بوده و بیشتر مرتبط با بیولوژی و زیست شتر‌ها (شتر‌ها منبع اصلی این عفونت هستند) بوده است، اما این بیماری نیز در کشور‌های خاورمیانه در ماه‌های «مارچ» و «می» در فصل بهار رخ داده است.
استاد میکروبیولوژی و علوم زیست پزشکی دانشگاه برایتون در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه ما می‌توانیم به کشور‌های نیم کره جنوبی نگاهی داشته باشیم و ببینیم در این کشور‌ها در فصل زمستان چه اتفاقاتی افتاده است اظهار کرد: در آفریقای جنوبی گزارش بیش از ۷۰۰ هزار مورد قطعی ابتلا به کووید ۱۹ و تجربه پیک بزرگ این بیماری را در ماه جولای گزارش شده این در حالی است که در کشور نیوزلند، این عفونت به خوبی تحت کنترل در آمده و کمتر از ۲۰۰۰ مورد ابتلا قطعی اعلام شده است.
پیت با بیان اینکه این دو کشور از بسیاری از جهات با یکدیگر متفاوت بوده و مقایسه مستقیم آن‌ها چندان مفید نیست افزود:، اما به نظر می‌رسد که هوای سردتر در ماه‌های جولای و آگوست احتمالا عامل اصلی در تعیین میزان آلودگی آن‌ها نبوده است. به نظر می‌رسد نیوزلند به دلیل جغرافیا، کیفیت سیستم مراقبت‌های بهداشتی و اثربخشی واکنش بهداشت عمومی توانسته به طور قابل توجهی گسترش کروناویروس را کنترل و حتی از بین ببرد و چه بسا که شاید هوا هم توانسته باشد چنین کاری را انجام دهد.
این عضو موسسه علوم پزشکی دانشگاه برایتون با اشاره به اینکه داده‌های اولیه از استرالیا نشان می‌دهد رطوبت پایین می‌تواند یک فاکتور و عاملی برای آگاه شدن و راهنمای بهتری برای خطر افزایش کووید ۱۹ در دما باشد گفت: با این حال، در شهر ملبورن، شیوع زیاد بیماری کووید ۱۹ در ماه جولای همزمان با آغاز هوای سرد رخ داده که منجر به یک قرنطینه عمومی شد.
وی با تاکید بر اینکه به صورت کلی به نظر می‌رسد آماده شدن برای موارد بیشتر کووید ۱۹ در ماه‌های سردتر ایده خوبی است به ایسنا گفت: چیزی که ماه به طور قطع از SARS-CoV-۲ تاکنون یاد گرفته ایم این است که ویروس‌های جدید می‌توانند همواره ما را سورپرایز و متعجب کنند.
پیت با بیان اینکه متاسفانه ما فقط می‌توانیم دقیقا بدانیم که چگونه تغییرات آب و هوایی زندگی در این پاندمیک و همه گیری را تحت تاثیر قرار می‌دهد خاطر نشان کرد: ما همچنین می‌دانیم که نزدیک شدن ارتباط و تماس افراد با یکدیگر در هر فصل و آب و هوایی می‌تواند فرصت مناسبی برای انتقال ویروس‌ها فراهم کند بنابراین ما همچنان توصیه اکید بر رعایت فاصله فیزیکی بین افرادی که در یک خانه زندگی نمی‌کنند و در صورت امکان استفاده از ماسک در فضا‌های بسته، را داریم.
