در این مطلب چند نکتهی مفید از کرونا میخوانید تا به اطلاعاتتان در این زمینه و شناخت بیشتر این ویروس کشنده افزوده شود.
۱. در مطالعاتی که روی دهها هزارنفر در چین انجام شده، میزان انتقال در افرادی که تماس نزدیک با مبتلایان داشتند، بین ۵-۱ درصد تخمین زده شده است. در آمریکا بررسی روی ۴۴۵ فردی که تماس نزدیک با ۱۰ مورد شناخته شده داشتند، میزان انتقال ۰.۴۵ درصد گزارش شده است.
۲. انتقال از طریق ذرات تنفسی است و از ناقلین بدون علامت یا آنهایی که در دورهی نهفتهی بیماری هستند هم مننقل میشود. ویروس از خون و مدفوع مبتلایان هم جدا شده، ولی بنابر گزارش مشترک WHO و چین بهنظر نمیرسد انتقال ازطریق دهانی-مدفوعی نقش مهمی در گسترش عفونت داشته باشد.
۳. این ویروس برای ورود به سلول از همان گیرندههای سلولی استفاده میکند که ویروس SARS، برای همین کمیتهی بینالمللی دستهبندی ویروسها اسم SARS-CoV-۲ را برای آن پیشنهاد داده است. شبیهترین تشابه ژنتیکی با این ویروس را دو نوع کروناویروس که در خفاشها هستند دارند بنابراین بهنظر میرسد که منبع اصلی خفاش باشد، اما اینکه مستقیم از خفاش بهانسان منتقل شده یا یک منبع واسط دیگر هنوز مشخص نیست.
۴. دورهی نهفتهی بیماری حدودا ۱۴ روز است، هرچند در بیشتر موارد بروز علائم حدودا ۵ روز بعد تماس بوده.
۵. بهنظر میرسد نومونی یا همون عفونت ریوی شایعترین تظاهر جدی بیماری باشد که خودش را بهصورت تب، سرفه، تنگی نفس و درگیری دوطرفه ریه در تصاویر رادیوگرافی نشان میدهد.
۶. بیشتر موارد ابتلا شدید نیستند. براساس گزارشهای مرکز کنترل بیماریهای چین در بررسی ۴۴۵۰۰ مورد تایید شده، ۸۱٪ بیماری خفیف (بدون درگیری ریه یا درگیری خفیف) چهارده درصد درگیری شدید (مثل تنگی نفس، کاهش اکسیژن خون و درگیری بیش از ۵۰٪ ریه طی ۴۸-۲۴ ساعت) و ۵٪ بیماری بحرانی (نارسایی تنفسی، شوک و ازکار افتادن چند ارگان بدن) داشتند. در چین میزان مرگ ۲.۳٪ گزارش شده و همه موارد مرگ از بین آن ۵٪ بحرانی بوده است.
۷. براساس گزارش حقیقت یاب مشترک WHO و دولت چین میزان مرگ در Wuhan برابر با ۵.۸٪ و در سایر نقاط چین ۰.۷٪ بوده است. بیشتر موارد مرگ هم در افرادی با سن بالا یا با بیماری زمینهای بوده. علائم گوارشی مثل تهوع و استفراغ هم گزارش شده، ولی شایع نیستند. موارد بدون علامت زیادی هم گزارش شده است. اما میزان دقیق آن مشخص نیست. در آزمایشاتی که از همهی سرنشینان یک کشتی تفریحی که بیماری در آن شایع شده بود گرفته شد، مجموعا ۱۷٪ مسافرها به ویروس آلوده شده بودند و حدود نصف ۶۱۹ نفری که بیماریشان تایید شده بود در زمان تشخیص بیعلامت بودند.
۷. در آزمایش خون مبتلایان ممکن است لکوپنی، لکوسیتوز یا لنفوپنی دیده بشود که لنفوپنی از همه شایعتر است. سطح آمینوتراسنفرازهای سرم هم بالا میرود. در آنهایی که درگیری ریوی دارند سطح پرولاکتین سرم نرمال بوده، اما آنهایی که نیاز به ICU پیدا کردند معمولا سطح پرولاکتین بالایی داشتند.
۸. دورهی بهبود براساس گزارش WHO حدود ۲ هفته برای موارد خفیف و ۶-۳ هفته در موارد شدید است. مهمترین کاری که بعد از تشخیص باید انجام شود جلوگیری از انتقال عفونت به سایرین است. براساس مطالعهای که در چین انجام شده ۴۳٪ مبتلایان عفونت در در محیطهای بیمارستانی گرفتند.
۹. مبتلایان باید از ماسک پزشکی برای جلوگیری از انتقال بیماری به سایرین استفاده کنند و ایزوله بشوند. وقتی دو آزمایش با فاصلهی حداقل ۲۴ ساعت ویروس در بیمار شناسایی نشود، بیمار بهبود یافته تلقی میشود. تابهحال در ۴ مورد که بهبود قطعی پیدا کرده بودند بازگشت بیماری دیده شده. اما اهمیت بالینی این یافته هنوز مشخص نیست.
۱۰. نکتهی مهم دیگر برای جلوگیری از انتقال، ضدعفونی کردن محیط است. در مطالعهای که در سنگاپور انجام شده RNA ویروس روی تقریبا همهی سطوح آزمایش شده (دستگیرهی در، کلید چراغ، رختخواب، در و پنجرههای داخل خونه، کاسهی توالت و سینک).
۱۱. برای جلوگیری از انتقال راههای زیر توصیه شده:
- شستشوی مرتب دستها
- بهداشت تنفسی (مثل پوشوندن صورت موقع عطسه یا سرفه)
- خودداری از لمس صورت (بهویژه چشم، بینی و دهان)
- خودداری از تماس نزدیک با همهی افراد
- تمیز و ضد عفونی کردن سطوحی که مرتب لمس میشن
۱۲. در افرادی که علائم تنفسی ندارند، پوشیدن ماسک پزشکی حتی در مناطقی که بیماری شیوع دارد لازم نیست و استفاده از ماسک لزوم انجام سایر اقدامات مراقبتی را اصلا کم نمیکند. اما افرادی که در خانه از بیماران مبتلا به COVID-۱۹ مراقبت میکنند، وقتی با بیمار در یک اتاق هستند باید از ماسک پزشکی استفاده کنند.
منبع:برترینها