تحریریه گروه ترجمه زندگی آنلاین
از طرفی ورزش موجب ترشح نوعی مواد شیمیایی در مغز شده که اگر از فواید فیزیکی آن بگذریم می تواند حسی از اعتماد به نفس، آسایش و شادی برای فرد به وجود آورد.
با اینحال بسیاری از مردم بی تحرک باقی می مانند.
همچنین ثابت شده است که مدیتیشن به اندازه قرص های افسردگی از عود این بیماری جلوگیری می کند، موجب آرامش و آسایش روح می شود و اضطراب را از میان برمی دارد ولی افراد کمی به مدیتیشن می پردازند.
تمرکز روی جنبه های مثبت زندگی، قدردانی از داشته ها ، یادداشت خاطرات خوب و مثبت می تواند احساس خوبی در فرد ایجاد کند و شادی برایش بیاورد.
درضمن افراد بسیاری هستند که به غذای کافی دسترسی دارند، از نظر مالی نسبتا در رفاه هستند، نیازهای حیاتی شان برطرف می شود و از نظر جسمانی هم اگر عالی نباشند بد هم نیستند اما مدام از نظر روحی عذاب میکشند.
چرا این گونه است؟ چرا مردم با وجود این امکانات همچنان در عذاب هستند؟
تونی رابینز و هنری کلود هردو معتقدند: "تغییر در زندگی مردم زمانی اتفاق می افتد که درد و رنج شان بیشتر از درد تغییر کردن باشد."
براساس این نظریه مردم کاری انجام نمی دهند که به دردشان پایان دهد چراکه هنوز به اندازه کافی درد نمی کشند.
افراد بسیاری از طبقه های مختلف اجتماعی معتقدند نمی توانند برای مشکل خاص شان کاری کنند و از نظر آنها هر انتخابی غیرممکن است چراکه به تغییر،کوچکترین اعتقادی ندارند.
بنابراین به جای اینکه خود را مجبور به تغییر کنند فقط می نشینند و از ناتوانی عذاب می کشند. شاید هم دلیل واقعی این عذاب کشیدن ها نبود انگیزه کافی در جهت تغییر است. یا شاید هم در رنج شان منفعتی هست!
مثلا برخی افراد با رنجی که می برند - مانند مشکلات جسمی - قصد جلب توجه، محبت بیشتر یا دیگر امکانات را دارند که باعث می شود" تغییر" برایشان جذابیتی نداشته باشد و همان طور پر از عذاب باقی بمانند.
مانع دیگر بر سر راه تغییر، مکانیسم های دفاعی هستند. این مکانیسم ها فرد را از تهدیدات خارجی محفوظ می دارد و تغییر همیشه یک تهدید محسوب می شود.
سپس از نظر روحی توانایی تغییر کردن را از شخص سلب می کند.
اگر از زندگی فعلی تان در رنج و عذاب هستید به گونه ای که انگیزه تغییر را پیدا کرده اید تفکر، مدیتیشن، تفکر مثبت غلبه بر مشکلات و در کنار آنها ورزش و رژیم غذایی سالم می تواند شما را در رسیدن به آسایش و راحتی کمک کنند.
پس از همین الان شروع کنید.