زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

خواندنی های پزشكی

متوکلوپرامید، به روز می‌شود

اداره نظارت بر غذا و داروی آمریکا اعلام کرد قرص‌های خوراکی 5 و 10 میلی‌گرمی قابل خردشدن «متوزولو» (Metozolv) با نام ژنریک «متوکلوپرامید هیدروکلراید» برای فروش در بازار دارویی آمریکا مورد تایید قرار گرفته است. این دارو برای درمان علایم ناشی از گاستروپارزی حاد و عودکننده ناشی از دیابت در بزرگسالان تجویز می‌شود. هم‌چنین متوزولو به‌عنوان درمان کوتاه‌مدت (4 تا 12 هفته) بیماری ریفلاکس علامتدار و ثابت شده در بزرگسالانی که به درمان‌های رایج پاسخ نمی‌دهند، اندیکاسیون مصرف دارد. متوکلوپرامید یک آنتاگونیست قوی گیرنده دوپامین است که به تخلیه معده کمک می‌کند و به‌عنوان یک ضد تهوع عمل می‌نماید. قبل از تایید Metozolv، متوکلوپرامید با فرمولاسیون داخل رگی، عضلانی و قرص‌های خوراکی در دسترس قرار داشتند. این دارو در بیماران مبتلا به انسداد، خونریزی یا پارگی روده، فئوکروموسیتوما و اپی‌لپسی (که داروهای ایجاد کننده واکنش‌های اکستراپیرامیدال مصرف می‌کنند)، کنترااندیکاسیون دارد. از سویی این دارو باید در بیماران مبتلا به سندرم نورولپتیک بدخیم، پرفشاری خون، نارسایی احتقانی قلب، آریتمی بطنی، در بیماران با سابقه افسردگی، بیمارانی که تظاهرات واکنش‌های حاد دیستونیک را نشان می‌دهند، پارکینسونیسم دارویی یا دیگر علایم اکستراپیرامیدال با احتیاط مصرف شود. بیماران ممکن است پس از قطع دارو، دچار علایم سندرم محرومیت شوند. درمان با متوکلوپرامید نباید بیش از 12 هفته به طول انجامد، اما اگر در موارد نادری مزایای آن بیشتر از خطر «تاردیو دیسکنزی» احتمالی همراه با آن باشد، می‌تواند با احتیاط ادامه پیدا کند.

اورلیستات تبرئه شد

اداره نظارت بر غذا و داروی آمریکا در بیانیه‌ای نسبت به عوارض کبدی «اورلیستات» (Orlistat) که با نام‌های تجارتی Alli و Xenical به فروش می‌رسد، هشدار داد. زنیکال (اورلیستات 120 میلی‌گرمی) به‌عنوان درمان دارویی چاقی، همراه با کاهش کالری غذایی و برای جلوگیری از برگشت اضافه وزن در سال 1999 تایید شده بود. در سال 2007 نیز Alli (اورلیستات 60 میلی‌گرمی)، به‌صورت OTC برای کمک به کاهش وزن، همراه با رژیم کم کالری در افراد با اضافه وزن مورد موافقت FDA قرار گرفته بود. در فاصله سال‌های 1999 تا 2008، 32 مورد گزارش از آسیب کبدی در بیمارانی که اورلیستات مصرف می‌کردند، دریافت شد که شامل 6 مورد نارسایی کبدی می‌شد. شایع‌ترین نشانه‌های آسیب کبدی که در این گزارش‌ها آمده است، عبارتند از زردی، ضعف و درد شکم. 27 مورد نیز در بیمارستان بستری شدند. البته در نهایت با تحلیل این داده‌ها که در جریان است، هیچ ارتباط مشخصی میان بروز عارضه کبدی و مصرف اورلیستات مشخص نشد. FDA انجام اقدامات نظارتی را همچنان در دستور کار خود دارد، اما به پزشکان توصیه نمی‌کند که نحوه تجویز اورلیستات را عوض کنند و مصرف‌کنندگان این دارو را نیز از مصرف آن منع نمی‌نماید، اما به بیماران تحت درمان با اورلیستات توصیه می‌کند که در صورت بروز علایم یا نشانه‌هایی که ممکن است به صدمات کبدی مرتبط باشد، خصوصا ضعف یا خستگی، تب، زردی یا ادرار تیره رنگ، هرچه سریعتر به پزشک مراجعه نمایند. دیگر تظاهرات مشکلات کبدی احتمالی که ممکن است باعث نگرانی شود، شامل درد شکم، تهوع، استفراغ، مدفوع بی‌رنگ، خارش یا کاهش اشتها هستند.

استفاده از رادیوایمونوتراپی «زوالین» در لنفومای غیر هوچکین نیز تایید شد

اداره نظارت بر غذا و داروی آمریکا در 4 سپتامبر 2009 تاییدیه استفاده از «زوالین» (Zevalin) را با نام ژنریک «ایبریتوموماب تیوکستان» (ibritumomab tiuxetan) برای درمان بیمارانی که قبلا لنفوم غیر هوچکین فولیکولار درمان نشده داشته‌اند و به کموتراپی خط اول، پاسخ نسبی یا کامل داده‌اند، به شرکت سازنده ارسال کرد. سابقا «زوالین» برای درمان بیماران مبتلا به لنفوم غیر هوچکین سلول B فولیکولار یا درجه پایین که عودکننده یا مقاوم به درمان بوده‌اند، تایید شده بود.

رادیوایمونوتراپی (RIT)، فرمی جدید و ابتکاری از درمان سرطان با مکانیسم عملی است که متفاوت از دیگر شیمی‌درمانی‌های رایج می‌باشد.

در واقع در این روش درمانی، یک اثر ترکیبی از آنتی‌بادی مونوکلونال بیولوژیکی مورد هدف است که با اثرات درمانی رادیوایزوتوپ ساطع کننده بتا تکمیل می‌شود. نتایج مطالعات انجام شده روی این دارو در نشست سالیانه 2008 انجمن هماتولوژی آمریکا منتشر شد و سازندگان آن معتقدند ایمنی کاملی را برای بیماران به همراه دارد.

سندرم متابولیک باعث بیماری عروق محیطی می‌شود

زنان مبتلا به سندرم متابولیک، نسبت به زنان سالم، در معرض خطر افزایش یافته ابتلا به بیماری عروق محیطی (PAD) علامتدار قرار دارند. در واقع به‌نظر می‌رسد در این جمعیت به‌طور کلی در معرض خطر کم از زنان، خطر اضافی مرتبط با سندرم متابولیک، به دلیل التهاب افزایش یافته و یا فعالیت اندوتلیال روی می‌دهد.در مطالعه کهورتی که 27 هزار و 111 زن با حداقل سن 45 سال را بررسی کرده‌ و به مدت 13 سال نیز پیگیری شده‌اند، حدود یک چهارم جمعیت تحت مطالعه، سندرم متابولیک ثابت شده داشتند، یعنی 3 یا بیشتر از کرایتریاهای زیر را دارا بودند: 1) اندازه دور کمر 88 سانتی‌متر یا بیشتر، 2) سطح تری‌گلیسیرید بالاتر از 150 میلی‌گرم در دسی‌لیتر، 3) سطح کلسترول HDL کمتر از 50 میلی‌گرم در دسی‌لیتر، 4) فشار خون حداقل 130 بر 85 میلی‌متر جیوه و 5) متابولیسم گلوکز غیر طبیعی (سطح گلوکز ناشتا، حداقل 100 میلی‌گرم در دسی‌لیتر). بروز PAD علامتدار که با لنگش متناوب و یا جراحی عروق محیطی تشخیص داده شد، در 114 زن دیده شد که 70 تن از آنها مبتلا به سندرم متابولیک بودند، بنابراین نسبت خطر hazard ratio)  PAD) با سندرم متابولیک در مقایسه با PAD بدون سندرم متابولیک، در آنالیزهای تک متغیری، 62/1 و پس از تطابق از نظر سن و سیگار کشیدن، 48/1 محاسبه

شد.

حتی اگر فردی مبتلا به این سندرم نباشد، اما یک یا دو مورد از کرایتریاهای آن را نشان دهد، در مقایسه با افرادی که هیچ‌یک از کرایتریاها را نداشته باشند، با خطر 5/2 برابری ابتلا به PAD مواجه می‌شوند و اگر بیمار سیگار هم بکشد، این نسبت خطر به 7/12 خواهد رسید.

آقایان بیشتر از خود مراقبت کنند

یک مطالعه جدید از دانشگاه هاروارد و بیرگهام نشان داده ارتباط قوی میان عفونت‌ تریکوموناس واژینالیس) و خطر سرطان پروستات پیشرفته و کشنده در مردان وجود دارد. محققان این مطالعه معتقدند که یکی از عوامل خطر بالقوه در ایجاد سرطان پروستات، التهاب است که نقش مهمی در توسعه و پیشرفت این سرطان دارد، اما منبع التهاب پروستات مشخص نیست. تریکوموناس واژینالیس که هر ساله حدود 174 میلیون نفر را در سراسر جهان مبتلا می‌کند و شایع‌ترین STD غیر ویروسی است، می‌تواند پروستات را عفونی کند، در نتیجه منبعی از التهاب محسوب می‌شود. قابل توجه است که تا دو سوم بیماران مبتلاممکن است متوجه عفونت خود نباشند، زیرا هیچ علامتی ندارند.در مطالعه انجام شده، محققان نمونه‌های خون 673 مرد مبتلا به سرطان پروستات را آنالیز کرده و سطح آنتی‌بادی مربوطه را در این نمونه‌ها با موارد شاهد مقایسه نمودند. نتایج نشان دادند که عفونت با تریکوموناس واژینالیس، خطر سرطان پروستات را که در مراحل نهایی تشخیص داده می‌شود، تا 2 برابر افزایش می‌دهد و خطر سرطان منجر به مرگ را نیز تا 3 برابر بالا می‌برد. در مجموع، این مطالعه نشان داد عفونتی که به راحتی با آنتی‌بیوتیک‌های ارزان قیمت قابل درمان است، در پیشگیری یا درمان زودهنگام این سرطان بالقوه کشنده، تا چه حد موثر است. نتایج این مطالعه در نشریه مرکز ملی سرطان (NIH) آمریکا به چاپ رسیده است.

استفاده از نانو داروها برای درمان سرطان مغز

برای دستیابی به درمان‌های پیشرفته و بهتر برای جدی‌ترین شکل از سرطان مغز، دانشمندان در ایلینویز آمریکا، پیشرفت‌های اخیر خود را در زمینه اولین نانوذرات که به دنبال سلول‌های سرطانی می‌گردند و آنها را نابود می‌کنند، بدون اینکه به سلول‌های سالم نزدیک آسیبی برسانند، منتشر کردند. نیاز فراوان به روش‌های درمانی جدید در درمان بیماری گلیوبلاستوما مولتی‌فرم (GBM) که اغلب ظرف چند ماه پس از تشخیص، منجر به مرگ بیمار می‌شود، محققان را به آزمودن روش‌های بدیع واداشته است، به ‌طوری که مطالعات اخیر نشان می‌دهند نانوذرات تیتانیوم دی‌اکسید (نوعی از ماده حساس به نور که به‌طور گسترده در ضد آفتاب‌ها و مواد آرایشی به کار می‌رود)، وقتی در معرض نور ماوراء بنفش قرار می‌گیرند، می‌توانند سلول‌های سرطانی را تخریب کنند. با این وجود، دانشمندان در گرفتن نانوذرات برای هدف قرار دادن و وارد کردن آنها به سلول‌های سرطانی و اجتناب از آسیب رساندن به سلول‌های سالم، با مشکل مواجه هستند، زیرا هرکدام از آنها، حدود یک پنجاه هزارم قطر موی انسان هستند. البته راه حل پیشنهادی آنها، اتصال نانوذرات تیتانیوم دی‌اکسید به یک آنتی‌بادی است که سلول‌های GBM را می‌شناسد و به آنها متصل می‌شود. در تحقیقات انجام شده در محیط آزمایشگاه، وقتی سلول‌های GBM اتصالی کشت داده شده به این ترکیب که «نانو بیوهیبرید» نامیده می‌شود، عرضه گردد، نانوذرات پس از 5 دقیقه که در معرض نور سفید قرار گیرند، تا 80 درصد سلول‌های سرطانی را می‌کشند. پژوهشگران امیدوارند این نانوذرات وقتی در حین جراحی استفاده شوند، نویدبخش درمان سرطان مغز باشند.

كشف ویروس جدید مرگ‌آور در آفریقا

یك ویروس خطرناك جدید كه شبیه ویروس "ابولا " بوده و تاكنون موجب مرگ 80 درصد از مبتلایان شده، در جنوب قاره آفریقا كشف شد.به گزارش خبرگزاری آناتولی تركیه، در حالی كه هنوز چند صباحی از مطرح شدن ویروس مخوف و مرگبار آنفلوانزای خوكی نگذشته، در جنوب آفریقا خبر كشف یك ویروس مرگبار دیگر مطرح شده است. دكتر "نیوش سولال " از آفریقای جنوبی در گزارش كار تحقیقاتی خود در كنفرانس سالانه پزشكی در سانفرانسیسكوی آمریكا اعلام كرد كه این ویروس جدید در سال 2008 در آفریقای جنوبی مشاهده شده است. علائم اولیه ابتلا به این ویروس كه "لوژو " نامیده شده ‌تب بالا، درد عضلانی، اسهال شدید، تخریب بافت سلولی پوست بدن، از كار افتادن اعضای حیاتی بدن نظیر كبد است.

ارتباط کمبود ویتامین D و بیماری قلبی دیابتی‌ها

امروزه دانشمندان می‌دانند که سطوح پایین ویتامین D، خطر بیماری‌های قلبی ـ عروقی را در بیماران دیابتیک، نزدیک به دو برابر می‌کند محققان دانشگاه واشنگتن در سنت لوییس.

دریافته‌اند که بیماران دیابتی با کمبود ویتامین D، نمی‌توانند کلسترول را به‌طور طبیعی پردازش کنند، بنابراین کلسترول در عروق خونی رسوب کرده و خطر حملات قلبی و مغزی را افزایش می‌دهد. این مشکل ممکن است به سادگی با افزایش سطوح ویتامین D حل شود.در واقع مکانیسم این واقعه به این صورت است که ویتامین D برداشت کلسترول را به وسیله ماکروفاژها مهار می‌کند. با کمبود این ویتامین، سلول‌های ماکروفاژ کلسترول بیشتری می‌خورند و نمی‌توانند از شر آن بگریزند. ماکروفاژها با کلسترول اضافی، به صورت clog درآمده که به «سلول‌های foam» شناخته می‌شود و یکی از ابتدایی‌ترین نشانه‌های ایجاد آترواسکلروزیس هستند. ماکروفاژها در پاسخ به التهاب به وسیله سیستم ایمنی گسیل شده و اغلب با بیماری‌هایی مانند دیابت فعال می‌شوند. پژوهشگران معتقدند که در افراد دیابتی مبتلا به کمبود ویتامین D، ماکروفاژها با کلسترول پر شده و سرانجام رگ‌های خونی را سفت کرده و جریان خون را می‌بندند. بنابراین ویتامین D، با دادن سیگنال به ماکروفاژها، مسیرهای مرتبط با برداشت و کلیرانس کلسترول را توسط آنها تنظیم می‌کند.

 ، بیشترین علت مرگ افراد جوان

تصادفات جاده‌ای، عوارض حاملگی و زایمان، خودکشی، خشونت، ویروس ایدز و توبرکلوزیس، بزرگترین و عمده‌ترین قاتلان افراد جوان در سراسر دنیا می‌باشند.خبرگزاری رویترز در گزارشی از نشریه معتبر «لنست»  این آمار را که توسط سازمان جهانی بهداشت حمایت شده، آورده است. پژوهشگران این مطالعه معتقدند بررسی آنها که اولین مطالعه در نوع خود در نگاه به میزان جهانی مرگ در افراد سنین 10 تا 24 سال است، نشان داد همانطور که باور افسانه‌ای نوجوانان هم می‌گوید، آنها قوی‌تر و تندرست‌تر از دیگر گروه‌های سنی هستند. بسیاری از مرگ‌های رخ داده در این گروه سنی، قابل پیشگیری هستند و 97 درصد آنها در کشورهای با درآمد کم تا متوسط اتفاق می‌افتند. این یافته‌ها بر پایه اطلاعاتی است که در سال 2004، از 6/2 میلیون مورد مرگ در سراسر دنیا و در جمعیتی حدود 8/1 میلیارد نفر در سنین 10 تا 24 سال جمع‌آوری شده است. در مجموع، حوادث ترافیکی 10 درصد کل مرگ‌ها، خودکشی 3/6 درصد، خشونت 6 درصد، عفونت‌های دستگاه تنفس تحتانی و TB، 11 درصد و ایدز، 5/5 درصد از کل موارد را تشکیل می‌دهند. در میان دختران و زنان، مرگ و میر مادری، علت اصلی موارد مرگ بودند که 15 درصد کل موارد را تشکیل می‌داد. همچنین تصادفات جاده‌ای، بالاترین علت مرگ را در میان نوجوانان مذکر با 14 درصد از کل موارد، به خود اختصاص داد.

کودکان بی‌قرار، آرام می‌شوند!

اداره نظارت بر غذا و داروی آمریکا اعلام کرد «اینتونیو» (Intuniv) با نام ژنریک «گوآنفاسین» (guanfacine) برای درمان اختلال بیش فعالی ـ کمبود توجه (ADHD) در کودکان و نوجوانان 6 تا 17 سال مورد تایید قرار داد. «اینتونیو» که روزانه یک‌بار مصرف می‌شود، از ابتدای اکتبر 2009 در بازار دارویی آمریکا در دسترس قرار می‌گیرد و در 4 قدرت دارویی 1، 2، 3 و 4 میلی‌گرمی عرضه می‌شود. «اینتونیو» یک آنتاگونیست انتخابی گیرنده آلفا ـ 2A است که اثرات بالقوه اعتیادآور یا وابستگی ایجاد نمی‌کند.دانشمندان معتقدند شاید تحریک رسپتورهای پس‌سیناپسی آلفا ـ 2A در بهتر کردن کار حافظه، کاهش حواس‌پرتی، بهبود تنظیم توجه، بهبود مهار رفتاری و افزایش انگیزه دادن برای کنترل رفتارها مفید باشد. پزشکانی که این دارو را تجویز کرده‌اند، درباره آن می‌گویند: «در کارآزمایی‌های بالینی، «اینتونیو» به‌طور معنی‌داری علایم ADHD را در طول شبانه‌روز کاهش می‌دهد که این موضوع بسیار مهم است، زیرا کودکان مبتلا، نیاز به کنترل در منزل، مدرسه و در طول فعالیت‌های پس از مدرسه دارند.» شایع‌ترین عوارض جانبی آن که اغلب خفیف تا متوسط گزارش می‌شود، عبارتند از خواب‌آلودگی، سردرد، خستگی، درد قسمت فوقانی شکم و آرام شدن. گاهی تغییرات کم تا متوسط در فشار خون، ضربان قلب و پارامترهای الکتروکاردیوگرام نیز رخ می‌دهد، بنابراین در بیمارانی که همزمان هیپونانسیون، برادی‌کاردی، بلوک قلبی یا سنکوپ دارند یا شرایطی که آنها را در معرض سنکوپ قرار می‌دهد، باید با احتیاط مصرف شود. از سویی، باید تعداد ضربان و فشار خون قبل از تجویز دارو و پس از افزایش دوز اندازه‌گیری شود و در حین درمان نیز به‌صورت دوره‌ای و در فواصل معین کنترل شوند. بیماران باید متوجه باشند که نباید بیش از حد دهیدراته شده یا در محیط‌های بسیار گرم قرار گیرند.