دکتر محمدعلی نیلفروش‌زاده؛ متخصص پوست، مو و زیبایی
عفونت درماتوفیت
باعث عفونت پوست، ناخن و مو می‌شود. این عفونت شامل پنج مورد زیر است:
الف- پای ورزشکار: این عفونت قارچی باعث می‌شود که پوست بین انگشتان پا، خارش دار، خشک، پوسته پوسته و قرمز گردد. در برخی مواقع باعث تاول و ترک خوردن پوست می‌شود.
اغلب افراد، در استخرهای شنا و سونا به این نوع عفونت قارچی مبتلا می‌شوند.
اگر شما پس از تماس با پوست آلوده، دستان خود را نشویید، این آلودگی می‌تواند به دستانتان منتقل شده و در چین‌های کف دست و بین انگشتان دست گسترش یابد.
ب- عفونت ناخن: ناخن بدشکل، ضخیم و به راحتی خرد می‌شود. عفونت ناخن معمولا با پای ورزشکار همراه است.
ج- عفونت قارچی کشاله ران: علائم این عفونت شامل خارش و بثورات پوستی قرمز در کشاله ران و مناطق اطراف آن می‌باشد. این عفونت غالبا در مردانی که زیاد عرق می‌کنند، دیده می‌شود.
د- عفونت قارچی بر روی بدن: این عفونت از حیوانات اهلی گرفته می‌شود. غالبا در مناطقی از بدن مانند شکم، دست و یا پا ایجاد می‌شود.
علائم این عفونت شامل تکه‌های مسطح و گرد قرمز رنگ می‌باشد که می‌تواند رشد کرده و گسترش یابد. این حلقه‌ها در لبه، پوسته دار و در مرکز مسطح می‌باشند.
ه- عفونت قارچی پوست سر: این عفونت غالبا در خردسالان ایجاد می‌شود. از فردی به فرد دیگر انتقال می‌یابد و باعث ریزش مو و التهاب مناطق آسیب دیده می‌شود.
عفونت مخمر
یکی دیگر از عفونت‌های قارچی پوست به دلیل عفونت مخمر می‌باشد. این عفونت شامل سه مورد زیر است:
الف- کاندیدیازیس: این عفونت ناشی از قارچ کاندیدا آلبیکنس می‌باشد که بر روی پوست و دستگاه گوارش زندگی می‌کند. این عفونت در زیر بغل، کشاله ران، زیر سینه و چین‌های پوستی دیده می‌شود. علائم این عفونت شامل خارش، درد، لکه‌های سفید- زرد می‌باشد.
ب- پیتریازیس ورسیکالر: این عفونت باعث می‌شود لکه‌های تیره بر روی پوست روشن و لکه‌های روشن بر روی پوست تیره به وجود آید. این عفونت بیشتر در نوجوانان و جوانان دیده شده است.
ج- برفک: برفک می‌تواند دهان، زبان، واژن و دیگر مناطق مرطوب و چین‌های پوست را درگیر کند. عفونت برفکی، تکه‌های سفیدرنگ کوچکی هستند که یک علامت قرمز را به جا می‌گذارند.
در بزرگسالان، برفک واژن می‌تواند باعث خارش و ترشح غلیظ و سفیدرنگ شود. گاهی، برفک در دهان نوزادان دیده می‌شود.
برفک در نوزادان مسئله جدی را به وجود نمی‌آورد، اما نوزادانی که برفک در گلویشان ایجاد شده است، نمی‌توانند به خوبی شیر بخورند.
عفونت‌های ویروسی
زگیل
ضایعات خوش خیم سطحی که پوست یا مخاط را درگیر می‌کند عموماً در کودکان و بالغین بروز می کند. عامل آن ویروس پاپیلومای انسانی است که حداقل بالای 60 نوع مختلف دارد.
انواعی از آنها می‌تواند منجر به بدخیمی بخصوص کانسردهانه رحم در خانم‌ها شود.
انواع: زگیل معمولی، مسطح یا نوجوانی، کف پایی، نخی شکل، انگشتی و زگیل تناسلی شکل زگیل معمولی به صورت برجستگی های به رنگ پوست یا خاکستری قهوه‌ای با سطح خشن همراه با نقاط سیاه که در واقع مویرگهای ترومیوزه است. شایعترین محل دستها است و معمولاً بدون درد می باشند.
درمان: اقدام درمانی بستگی به نوع زگیل، سن بیمار، گسترش و دوام ضایعات، وضعیت ایمنی بیمار، و تمایل به درمان بیمار دارد.
در بچه‌ها نیاز به درمان نیست چون بهبودی خودبخودی دارند. درمان اصلی تخریب فیزیکی ضایعه بخصوص استفاده از کرایوتراپی، اسیدها، رتینوئیدهای موضعی و گاهی لیزرها و جراحی برای تخریب نیز بکار می رود.
امروزه واکسن‌های پیشگیری کننده برای افرادی که در خطر بالای ابتلاء هستند نیز تهیه شده است.
درد، ناراحتی، ریسک باقی ماندن اسکار ضایعه و مهارت و تجربه پزشک در انتخاب نوع درمان حائز اهمیت است.
تب خال
ضایعه حاد ویروسی و دردناک با یک دسته از ضایعات تاولی کوچک که بدون جاگذاری بهبود می یابند.
اکثراً کودکان آنتی بادی مادری ضد آن را تا شش ماه اول دارند.
ویروس ارتباط کاملاً سازگاری با بیمار دارد ودر 85 درصدموارد عفونت علائم بارزی نشان نمی دهد.
ویروس از طریق سطوح مخاطی یا پوست وارد شده و سپس درون اعصاب حسی محیطی تکثیر پیدا می کند و نهفته باقی می ماند ودر زمان کاهش سطح ایمنی موجب بیماری می شود.
برای سرایت تماس نزدیک بدنی (جنسی یا بوسیدن) و یا عبور از خراش پوستی لازم است. درگیری پوستی و غشاهای مخاطی با یکسری ضایعات کوچک آب دار در یک زمینه قرمز رنگ که 14-7 روز می ماند.
بعدها در همان محل ممکن است عود کند.
در نوع تناسلی آن عفونت 14-3 روز بعد از یک تماس جنسی که عامل انتقال پیدا کند با ضایعات دردناک بخصوص روی آلت تناسلی، ژنیتالیای خارجی، مخاط واژن و سرویکس تظاهر پیدا می کند.
هرپس سیمپلکس دوران حاملگی به علت عفونت تناسلی اولیه است و می تواند منجر به سقط خودبخودی شود.
درمان: آسیکلویر موضعی یا خوراکی به همراه آنتی بیوتیک موضعی برای جلوگیری از بروز زرد زخم ثانویه.
