به قلم : دکتر کوثر هدایت ؛ متخصص پوست، مو و زیبایی
تحریریه زندگی آنلاین : آنژیوم گیلاس، لکه های رایج و بی ضرری روی پوست است.این لکه ها معمولاً برجستگی های گنبدی شکل قرمز روشن هستند که قطری تا 0.2 اینچ (5 میلی متر) دارند. آنها اغلب در تنه و اندام فوقانی ظاهر می شوند. به ندرت روی دست، پا و صورت ظاهر می شوند.
بیشتربخوانید:
کدام نوع خال ها خطرناک هستند؟
عوامل ایجاد خال های گیلاسی
محققان نمی دانند چه چیزی باعث آنژیوم گیلاس می شود، اما عوامل زیر ممکن است در ایجاد آنها نقش داشته باشند:
- سالخوردگی و افزایش سن
- زمینه ژنتیکی
- قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش
- بارداری
- تغییرات هورمونی، مانند افزایش پرولاکتین
- برخی از داروها مانند سیکلوسپورین یا هورمون ها
- بدخیمی (در مورد آنژیوماتوز اراپتیو یا بروز ناگهانی تعداد زیادی از خال های گیلاس)
- ویروس هرپس انسانی (در مورد آنژیوماتوز اراپتیو)
آنژیوم های گیلاس بدون علامت هستند، به این معنی که آنها به سادگی بر روی پوست وجود دارند و هیچ علامت دیگری مثل خارش ،سوزش یا درد ایجاد نمی کنند. با این حال ، اگر شخصی آنها را تحریک و دستکاری کند یا دچار آسیب دیگری شود، ممکن است لکه ها خونریزی کنند.
خال های قرمز یا آنژیوم گیلاس، نتیجه رشد متداول پوستی است که می تواند در بیشتر مناطق بدن ایجاد شود. آنها همچنین به عنوان آنژیوم پیری یا لکه های کمپبل مورگان شناخته می شوند. آنها معمولاً در افراد 30 سال به بالا مشاهده می شوند. مجموعه رگهای خونی کوچک درون آنژیوم گیلاس به آنها ظاهری مایل به قرمز می دهد.
بیشتربخوانید:
آنچه باید درباره خالهای قرمز بدانید
آیا باید نگران خال های گیلاسی باشم؟
خال های گیلاسی یک رشد پوستی خال مانند است که از رگ های خونی کوچک یا مویرگ تشکیل شده است. شایع ترین نوع آنژیوم است.آنژیوم ها تومورهای خوش خیمی هستند که در نتیجه رشد بیش از حد مویرگ ها ایجاد می شوند.به ندرت اتفاق می افتد که کودکان به این ضایعات غیرسرطانی مبتلا شوند. خال های گیلاسی معمولاً در بزرگسالان بالای 30 سال ظاهر می شود.خال های گیلاسی به عنوان خال های سالخوردگی یا لکه های کمپبل مورگان نیز شناخته می شود.
این تومورهای خوش خیم مربوط به افزایش سن هستند و با بزرگتر شدن فرد تعداد آنها افزایش می یابد. بر اساس مطالعاتی که انجام داده ام، آنها در بیش از ۵۰ درصد بزرگسالان رخ می دهند و تقریبا همه افراد در طول عمر خود یک یا دو خال گیلاسی را تجربه می کنند.
ظاهر خال های گیلاسی معمولاً نباید نگران کننده باشد، زیرا تقریباً همیشه بی ضرر هستند.با این وجود، اگر شیوع ناگهانی چندین ضایعه را مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید، زیرا آنها می توانند نوع دیگری از آنژیوم باشند. اگرچه نادر است، اما مثلا آنژیوم های عنکبوتی یا اسپایدر که نوع دیگری از انژیوم ها هست می تواند نشانه درگیری در حال توسعه مانند آسیب کبدی باشد.
در صورت شروع خونریزی خال، احساس ناخوشایند یا تغییر شکل ظاهری، به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. کسانی که می خواهند خال ها را برای مقاصد زیبایی از بین ببرند، باید حتما زیر نظر پزشک این کار را انجام دهند.
بیشتربخوانید:
خال خوشخیم با خال بدخیم چه تفاوتی دارد؟
علائم خال های گیلاسی چیست؟
خال های گیلاسی نام خود را از شکل ظاهری گرفته اند. رنگ قرمز روشن آنها به دلیل گشاد شدن مویرگ ها اتفاق می افتد.
با این حال، خال های گیلاسی می توانند طیف وسیعی از رنگها باشند و حتی ممکن است آبی یا بنفش به نظر برسند. اگر فردی به آنها فشار وارد کند، معمولاً سفید نمی شوند و لکه دار نمی شوند.اندازه این آنژیوم ها نیز ممکن است متفاوت باشد اما به طور معمول قطر آنها چند میلی متراست. با بزرگتر شدن، آنژیوم ها معمولاً اشکال گرد و گنبدی شکل با سر صاف ایجاد می کنند.این رشد می تواند در هر نقطه از بدن ظاهر شود اما بیشتر در سینه، شکم و پشت رشد می کند. آنژیوم های متعدد گیلاسی اغلب به صورت گروهی ظاهر می شوند.
رشدهای پوستی مشابه خال های گیلاسی چگونه است؟
به راحتی می توان آنژیوم های گیلاس را با آنژیوم های عنکبوتی اشتباه گرفت، که همچنین دارای یک خال قرمز مرکزی است. تفاوت بین این دو مورد، رشته های متمایز و مایل به قرمزی است که از مرکز برجسته و قرمز آنژیوم عنکبوتی به اطراف پخش می شوند. نمایی شبیه تارهای عنکبوت.آنژیوم های عنکبوتی معمولاً در اثر فشرده شدن، کمرنگ تر شده یا رنگ خود را از دست می دهند.
بیشتر بخوانید:
برداشت خال با جراحی بهتر است یا لیزر؟
علل خال های گیلاسی چیست؟
علل آنژیوم گیلاس تا حد زیادی ناشناخته است، اگرچه کارشناسان و البته خانم دکتر کوثر هدایت معتقدند که ژنتیکی است.سن به شدت نقش دارد و تعداد و اندازه آنژیوم های گیلاسی پس از 40 سالگی افزایش می یابد.در دوران بارداری ممکن است تعداد خال های گیلاسی افزایش ناگهانی داشته باشد. در برخی افراد بعد از اتمام بارداری ممکن است برخی از آنها خود به خود از بین بروند هرچند این اتفاق شایع نیست و اغلب خالهای گیلاسی پایدار باقی می مانند.
آنژیوم گیلاس و قرار گرفتن در معرض بروم
برخی تحقیقات نشان می دهد قرار گرفتن در معرض برومیدها می تواند دلیل خال های گیلاسی باشد.برم در بسیاری از وسایل روزمره، از جمله مواد پخت، داروهای تجویز شده و پلاستیک، به کار رفته و یک عنصر شیمیایی است.در حال حاضر، شواهد محکم کمی برای تایید این نظریه وجود دارد. تحقیقات بیشتری باید در این زمینه انجام شود.اگر کسی اغلب در تماس طولانی مدت و مستقیم با برومیدها است، باید با پزشک در مورد اثرات مضر احتمالی صحبت کند. با این حال، محققان ارتباط آنژیوم گیلاس با بروم را هنوز تأیید نکرده اند.
چگونه از خال های گیلاسی خلاص شویم؟
آنژیوم گیلاس لکه های رایج و بی ضرری روی پوست هستند. حذف آنها ضروری نیست. با این حال، در صورت تمایل شخصی به دلایل زیبایی، امکان حذف آنها وجود دارد.
در اینجا، درمان های پزشکی موجود برای از بین بردن آنها و نحوه زندگی با این لکه ها مورد بحث قرار می گیرد.
درمانهای خانگی خال های گیلاسی چگونه است؟
در حال حاضر هیچ مدرک علمی مبنی بر موثر بودن درمان های خانگی در رفع خال های گیلاسی وجود ندارد. افراد نباید سعی کنند با بریدن از روی پوست آنها را از بین ببرند.این کار بسیار خطرناک است. باید با پزشک حتما تماس بگیرند. اگرچه آنژیوم های گیلاس مضر نیستند ، اما بهترین کار این است که برای تشخیص حرفه ای با پزشک تماس بگیرید. دلیل آن این است که آنژیوم گیلاس می تواند شبیه ملانوم آملانوتیک باشد که نوعی سرطان پوست است.
بیشتربخوانید:
از بین بردن خالهای پوست به روش خانگی
درمان پزشکی خال های گیلاسی چگونه است؟
ممکن است شخصی بخواهد به دلایل زیبایی خال های گیلاسی اش را حذف کند. گزینه های مختلفی برای انجام این کار وجود دارد.
به عنوان مثال، خانم دکتر کوثر هدایت ممکن است یک آنژیوم کوچک گیلاس را با الکتروکوتر بردارد. در طی این فرآیند، یک سوزن الکتریکی بسیار ظریف در تماس با خال قرار می گیرد و به کمک امواج رادیویی رگ های خونی آن را از بین می برد.
اگر خال های گیلاسی بزرگ باشد، پزشک ممکن است روی لکه ها را بتراشد و سپس از کواگولیشن یا بستن عروق با الکتروکوتری استفاده کند.روش دیگر جراحی با لیزر CO2 است. این لیزر همزمان با برداشت خال در انسداد عروق آن هم موثر است. روش دیگر جراحی کرایوسراژی به زمانی گفته می شود که پزشک نیتروژن مایع را روی آن لکه قرار دهد تا از بین برود. این کار ممکن است نیاز به تکرار داشته باشد.در کل انتخاب روش درمان بر حسب محل و سایز خال گیلاسی و صلاحدید پزشک است.از بین بردن خال های گیلاسی از طریق درمان های پزشکی ممکن است منجر به زخم شود. تکنیک ها و کرم های زیادی برای حذف لکه های باقی مانده وجود دارد. در اغلب موارد زخم جراحی یا لیزر در کمتر از یک هفته بهبود می یابد و اغلب خالی،که لیزر یا جراحی شده عود نمی کند.
مراقبت از پوست در برابرخال های گیلاسی چگونه است؟
دقیقاً همان چیزی که باعث خال های گیلاسی می شود، اجتناب از برخی درمان ها و مواد شیمیایی ممکن است احتمال بروز آنها را کاهش دهد.به عنوان مثال، مردم باید سعی کنند از مصرف موضعی نیتروژن خردل و استفاده از برومید بر روی پوست خودداری کنند.همچنین محافظت از پوست در برابرآفتاب مهم است. اگرچه خال های گیلاسی بی ضرر است، اما ممکن است شبیه نوعی سرطان پوست باشد. هنگامی که افراد پوست خود را در معرض آفتاب قرار می دهند، باید موارد زیر را رعایت کنند:
- لباس سبک
- پیراهن و شلوار آستین بلند
- عینک آفتابی که محافظت در برابر اشعه ماورا بنفش را ارائه می دهد
- یک کلاه لبه پهن
- کفشی که پا را می پوشاند
- ضد آفتاب روی تمام پوستهای خالی
- افراد همچنین باید از کرم ضد آفتاب با طیف گسترده و ضد آب با SPF 30 یا بالاتر استفاده کنند. افراد باید هر زمان که بیرون هستند از کرم ضد آفتاب استفاده کنند، حتی اگر ابری باشد و آفتاب قابل مشاهده نباشد و خورشید قابل مشاهده نباشد.
- همچنین بسیار مهم است که هر 2 ساعت یک بار ضد آفتاب بزنید و در محیط هایی که آفتاب را منعکس می کنند، مانند آب ، برف یا شن و ماسه، باید بیشتر مراقب باشید.
- در هنگام استحمام از استفاده از صابون تخته ای خودداری کنید و از آب گرم استفاده نکنید.
- برای شستن پوست از پارچه ای نرم استفاده کنید و هنگام خشک کردن پوست، کمی رطوبت روی آن بگذارید.
- ظرف 3 دقیقه از استحمام از یک مرطوب کننده بدون عطر استفاده کنید.
- در صورت احساس خشکی پوست از مرطوب کننده استفاده کنید زیرا گرمایش و تهویه هوا می تواند رطوبت هوا را از بین ببرد.
- هنگام انجام کارهای خانه و باغبانی از دستکش استفاده کنید ، زیرا مواد شیمیایی و نور خورشید ممکن است باعث تحریک پوست شود.
- سعی کنید از استفاده از محصولات معطر خودداری کنید، زیرا این مواد باعث تحریک پوست می شوند.
- معاینه شش ماه یکبار توسط یک متخصص پوست بسیار مهم است، زیرا با افزایش سن خطر ابتلا به سرطان پوست افزایش می یابد.