زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

اسید چرب امگا-3 همانند ویتامینE با ترکیبات التهابی و اکسیدانی کبد چرب مقابله می‌‌کند.

مکانیسم اثر آن با تغییر رونویسی ژن‌‌های موثر در متابولیسم چربی‌ها، کاهش بیان ژن فاکتورهای التهابی، کاهش سنتز چربی، افزایش اکسیداسیون چربی در کبد می‌‌باشد.

طبق مطالعات حیوانی و انسانی، کمبود دریافت امگا-3 از طریق رژیم غذایی منجر به افزایش بروز دیابت و کبد چرب می‌‌شود که نشان دهنده اهمیت مکمل یاری با امگا-3 می‌‌باشد.

امگا-3 همچنین میزان تری گلیسیرید سرم را کاهش داده و مصرف چربی در بافت کبدی و ماهیچه‌ای را تحریک می‌‌نماید.

روی نیز علاوه خاصیت آنتی اکسیدان، ضد التهاب و ضد فیبروز بوده و کمبود آن با مقاومت انسولینی در ارتباط است.

ویتامین D نقش مهمی در اصلاح خطر نتایج کاردیومتابولیک نظیر دیابت نوع 2 و بیماری قلبی عروقی دارد. در مطالعه ای، کاهش میزان ویتامینD با افزایش درجه استئاتوز کبدی و فیبروز همراه شد.

پروبیوتیکها،از عوامل جدیدی که اخیراً مطرح شده است می‌‌توان به نقش میکروبیوم‌‌های (باکتریهای مفید) روده ای در چاقی و متعاقباً کبد چرب اشاره کرد.

بر اساس یافته‌‌های اخیر چنین به نظر می‌‌رسد که شاید بتوان از مکمل‌‌های پروبیوتیک به عنوان درمان تکمیلی و کمک کننده در بیماران دارای کبدچرب غیر الکلی استفاده کرد.

مواد گیاهی موثر در بهبود کبد چرب

روغن زیتون نیز به طور مستقل سطوح تری گلیسرید و کلسترول خون و مقاومت انسولینی را با کاهش التهاب کبدی بهبود می‌‌بخشد.

مصرف روغن زیتون غنی شده با امگا-3 می‌‌تواند بافت کبد را در بررسی اولترا سوند و شاخص‌‌های سرمی آسیب کبدی را بهبود بخشیده، ساخته شدن چربی در کبد و اکسیداسیون LDL (کلسترول بد) را کاهش می‌‌دهد.

خار مریم یا سیلیمارین، از گذشته برای محافظت از کبد مورد استفاده قرار می‌‌گرفت. ماده فعال آن سیلیبین نامیده می‌‌شود و یک آنتی اکسیدان و ضد التهاب قوی است.

این گیاه سبب افزایش ترشح صفرا ، تصفیه کبد و دفع مواد زائد از آن می‌‌گردد و ترکیب آن با ویتامین E، بر فعالیت آنتی اکسیدانی بدن، کمک شایانی می‌‌کند.

کاهش آسیب کبدی، بهبود مقاومت انسولینی، کاهش تجمع چربی در کبد، کاهش سطوح شاخص‌‌های آسیب کبدی از خواص خار مریم می‌‌باشند.

زنجبیل، از بروز بیماری کبد چرب پیشگیری می‏کند، حساسیت به انسولین و تولید آدیپونکتین (هورمون مفید بافت چربی) را افزایش داده و  تعادل بین آدیپونکتین و فاکتوهای التهابی را به نفع آدیپونکتین که محافظ کبدی است تغییر می‌‌دهد.

دارچین، باعث کاهش مقاومت به انسولین و استرس اکسیداتیو می‌‌شود و مصرف آن در کبد چرب توصیه می‌‌شود.

زردچوبه، آنتی اکسیدان بوده و مصرف آن موجب کاهش لیپیدهای خون، کاهش استئاتوز و پیشگیری از روند پیشرفت بیماری می‌‌گردد.

کافئین، اثر آنتی اکسیدانی و ضد التهابی دارد. در مطالعات مختلف مشاهده شده است که مصرف قهوه سبب کاهش فیبروز کبدی می‌‌شود.ولی بعضی از مطالعات نیز این اثر را ثابت نکرده‌اند.

روغن سیر، اثرات ضد التهابی داشته و تولید چربی در کبد را مهار و آسیب کبدی را کم می‌‌کند. همچنین ظرفیت آنتی اکسیدانی کبد را نیز افزایش می‌‌دهد.

مکمل کوئرسیتین منجر به کاهش مقاومت به انسولین و کاهش پرواکسیداسیون لیپیدها می‌‌گردد.

چای سبز اثرات کاهش وزن با افزایش متابولیسم پایه بدن را در مطالعات مختلف نشان داده است.

علاوه بر این اثرات ضد آنتی اکسیدانی قوی داشته و طی مطالعه‌ای منجر به کاهش آنزیم‌‌های کبدی در طی یک دوره مصرف 12 هفته‌ای شده است.

سینارا اسکولیموس(آرتیشو) دارای مواد موثر: سینارین و کافئیک اسید می‌‌باشد که جزو آنتی اکسیدان‌‌ها طبقه‌بندی شده و کاهنده کلسترول و چربی خون بوده و در نتیجه محافظ و سم زدای کبدی محسوب می‌‌شود.

سایر مکمل‌ها. طی مطالعه‌ای در زنان چاق مبتلا به کبد چرب غیر الکلی استفاده از کپسول روغن دانه انار و عصاره جلبک دریایی منجر به کاهش وزن، آنزیم‌‌های کبدی، محتوای چربی کبد، تری گلیسیرید سرم و فاکتورهای التهابی گردید.

در پایان باید به این نکته اشاره کرد،که مهمترین اصل در زمینه درمان کبد چرب، رژیم کاهش وزن با در نظر گرفتن رعایت تنوع و تعادل زیر نظر متخصص تغذیه می‌‌باشد.

رژیم‌‌های غیر اصولی و تک غذایی که باعث کاهش وزن بیش از حد می‌‌شود نه تنها کبد چرب را بهبود نمی‌دهند بلکه باعث وخیم‌تر شدن آن نیز می‌‌شوند.

برای خواندن بخش اول -چربی زدایی کبد با مکمل- اینجا کلیک کنید.