نكات مهم مطالعه
تمام بیماران بین 100-18 سال نیازمند درمان جایگزین كلیوی بین سال‌های 2006-1995 در لیست انتظار پیوند كلیه قرار داده شده‌اند شامل كسانی است كه در آنها، انجام پیوند به عنوان اولین روش درمان جایگزینی كلیوی مطرح شده است.
بیمارانی كه اطلاعات آنها كامل نبوده، كسانی كه پیوند كلیه قبل از شروع مطالعه انجام شده بود و كسانی كه در آنها پیوند چند عضو انجام شده بود، از مطالعه خارج شدند.
یكسان‌سازی گروه‌های مورد مطالعه از نظر اندازه انجام شد.
زمان شروع مطالعه پس از قرار گرفتن بیمار در لیست انتظار پیوند كلیه یا در گروه پیوند پیشگیرانه، در روز انجام پیوند كلیه بود.
مطالعه بر روی دو گروه پیوند از فرد زنده و پیوند از جسد به‌طور مجزا انجام شد.
مطالعه در كل روی 169 هزارو 393 بیمار انجام شد كه 84 هزار و 724 نفر در گروه بیمار ، 84هزارو 669 نفر در گروه شاهد قرار گرفتند.
متوسط سن بیماران 49 سال بود. 60 درصد مرد، 61 درصد سفیدپوست و 29 درصد سیاه‌پوست، متوسط شاخص توده‌بندی BMI، 5/27 كیلوگرم و 9/28 درصد در زمان انجام مطالعه شاغل بودند.
از نظر علت نارسای كلیوی، دیابت در 3/43 درصد، فشارخون بالا در 21 درصد و بیماری كلیه پلی‌كلینیك در 5/7 درصد مواردعلت بیماری بود.
متوسط مدت زمان پیگیری بیماران در مطالعه 3 سال و شش ماه بود و 5/23 درصد بیماران فوت كردند و میزان مرگ و میر سالیانه 6/5 درصد بود.
به‌طور كلی 9/55 درصد بیماران در گروه پیوند كلیه قرار گرفتند (2/17 درصد از دهنده زنده و 7/38 درصد از جسد)
علت زمینه‌ای بیماری كلیوی، تاریخچه پزشكی، كشیدن سیگار و وضعیت شغلی بیمار با میزان مرگ و میر مرتبط بود.
دیابت نیازمند انسولین و كشیدن سیگار مهم‌ترین عوامل پیش‌گویی‌كننده میزان بقاء كمتر در بیماران بود (نسبت خطر 3/1).
فاكتورهای محافظ با میزان بقاء بیشتر شامل وجود بیمار كلیه پلی‌كیستیك (نسبت خطر 59 درصد) و نژادهای آسیایی، اسپانیایی و بومی آمریكا (نسبت خطر 69 درصد بود).
نژاد سیاه‌پوست فقط در صورت انجام پیوند كلیه طول عمر بیشتری داشتند.
با افزایش میزان آلبومین سرم و كم شدن مدت زمان انتظار در لیست پیوند كلیه، میزان بقاء افزایش پیدا می‌كند.
12 متغیر مستقل در زمینه پیش‌بینی میزان بقاء وجود داشت.
این متغیرها شامل سن، نژاد، علت نارسایی كلیه، BMI، بیماری‌‌های همراه، كشیدن سیگار، وضعیت شغلی، سطح آلبومین سرم زمان انجام اولین درمان جایگزین كلیوی، پیوند كلیه، زمان وارد شدن به لیست انتظار پیوند و مدت زمان انتظار لیست پیوند است.
برای تعیین قدرت هر فاكتور در شاخص فوق، عددی به آن اختصاص داده شده است.
براساس شاخص برای تعیین میزان بقاء بیماران به 26 گروه تقسیم شدند.
سیستم نمره‌دهی شاخص از 47- تا 58+ متغیر است كه عددهای منفی مشخص‌كننده تاثیر محافظتی (طول عمر بیشتر) است.
به عنوان مثال نمره یك مرد 45 ساله چاق سیاه‌پوست با گلومرولونفریت كه از سه ماه بعد از شروع درمان جایگزین كلیه به مدت 8 سال در لیست انتظار پیوند كلیه قرار داشته، معادل 4+ با میزان بقاء 5 ساله 2/18 درصد است.
شاخص فوق از قدرت افتراق بالایی در تعیین میزان بقاء بیماران برخوردار است.
میزان اطمینان همراهی گروه شاهد شاخص 746 هزارم درصد اندازه‌گیری شد.
میزان مشاهده‌شده اعتبار گروهی در هر سطح از گروه شاهد و بیمار در 9/39 درصد موارد یكسان بود.
محققان این مطالعه نتیجه‌گیری كرد‌ه‌اند كه این شاخص شامل 12 متغیر مختلف، می‌تواند مدت زمان بقاء در بیماران ESRD منتظر پیوند كلیه را پیش‌گویی كند.
نهایتا اینكه آنان معتقدند كه این سیستم در بیماران واجد شرایط پیوند كلیه و نه در تمامی بیماران ESRD كاربرد دارد.
براي خواندن بخش اول- پیش‌بینی مرگ و میر بیماران نارسایی كلیه- اينجا كليك كنيد.
