تاریــخــچه
نقرس یكی از قدیمی‌ترین بیماری‌هاست كه اولین مدارك مربوط به آن به 2600 سال قبل از میلاد مسیح باز می‌گردد. نخستین بار شخصی به نام «آنتونی وَن لی ون هوك» در سال 1679 كریستال‌های اسیداوریك را توصیف كرد. در سال 1638، توماس سیدنهام، پزشك انگلیسی دریافت كه این بیماری در ساعات اولیه صبح و در مردان مسن بروز می‌كند.
بنابراین نقرس بیماری مردان مسن است. قربانیان این بیماری شب هنگام صحیح و سالم به رختخواب رفته و سپیده دم از شدت درد مفاصل از خواب بیدار می‌شوند. در سال 1848، پزشك انگلیسی دیگری به نام «آلفرد بارینگ گارد» دریافت كه افزایش اسیداوریك در خون باعث نقرس می‌شود.
در حال حاضر حدود 1-2 درصد از مردم آمریكا به نقرس مبتلا هستند. این میزان از سال 1990- 2010 دو برابر شده است. كه علت آن رژیم‌های غذایی نامناسب و فشار خون بالاست.
عــلائــم
علائم مفصلی نقرس عبارتند از:
ایجاد دانه‌هایی روی پوست، تورم قابل توجه پا، تب بالای 5/38 درجه، اسهال و استفراغ، افزایش ناگهانی وزن و گلودرد یا خونریزی از لثه‌ها.
به افرادی كه دچار نقرس هستند، توصیه می‌شود كه آب زیاد بنوشند؛ به خصوص قبل از خواب شبانه، حتما 1 لیوان آب بنوشند تا اسید اوریك خون‌شان كاهش یابد. برخی سبزیجات مثل آب هویج، خیار و چغندر مفیدند. گیلاس و توت فرنگی نیز كمك زیادی به درمان نقرس می‌كنند.
آب سیب به خاطر داشتن اسید مالیك باعث خنثی شدن اثر اسیداوریك می‌شود؛ پس بهتر است این بیماران سیب و آب سیب بیشتری بخورند. كلیه غذاهایی كه به درمان نقرس كمك می‌كنند، فاقد پورین هستند؛ مثل گیلاس، آلبالو، توت فرنگی، جعفری، آناناس، گوجه‌فرنگی، موز، لبنیات كم‌چرب، شكلات، تخم‌مرغ و نوشابه‌های گازدار.
بیماران مبتلا به نقرس اگر وزن زیادی دارند، باید آن را كاهش دهند؛ اما این كاهش وزن نباید سریع باشد. ضمنا مصرف زیاد روغن به این بیماری شدت می‌دهد؛ پس باید مصرف آن محدود شود. ورزش ملایم و مستمر نیز به كاهش اسید اوریك كمك می‌كند.
به هنگام حملات، بر روی مفاصل دردناك، كمپرس گرم یا سرد بگذارید تا درد كمتر شود. سعی كنید هیچ فشاری روی مفاصل دردناك وارد نشود. پس از تشخیص این بیماری، برخی داروها مثل پردنیزولون برای كاهش درد تجویز می‌شود. داروی آلوپورنیول نیز به كنترل حملات كمك می‌كند.
مصرف ویتامین E و سلینیوم موجب كاهش آسیب و ترمیم قسمت‌های آسیب‌دیده می‌شود. دانه‌های سرخابی و تیره‌رنگ توت، تمشك و زالزالك هم منابع خوبی برای تأمین تركیب فلانوئید در بدن هستند و به پایین نگه داشتن میزان اسید اوریك در بدن كمك می‌كنند.
در سال‌های بسیار دور، این بیماری را مخصوص افراد ثروتمند جامعه می‌دانستند؛ چرا كه این افراد به مواد غذایی زیاد و مشروبات الكلی دسترسی داشتند؛ بنابراین با مصرف مواد غذایی مناسب و پرهیز از مشروبات الكلی، پیشرفت این بیماری كاهش می‌یابد.
امروزه، پزشكان مصرف غذاهای پورین‌دار را محدود كرده و كربوهیدارت‌های تصفیه‌شده مثل قند، نان و پاستا را كه موجب افزایش تولید اسیداوریك در بدن می‌شوند، از برنامه غذایی بیمار حذف می‌كنند.
برای خواندن بخش اول - نقرس را بیشتر بشناسیم - اینجا کلیک کنید.
