دكتر ریحانه بركتین؛ متخصص اطفال
سوراخ كردن گوش، یكی از كارهای بسیار رایج و معمول بین کودکان دختر است. البته این كار از زمان‌های قدیم با روش‌های سنتی رایج بوده است. اما این روزها، وسایل انجام دادن این كار پیشرفته‌تر شده است و چند دقیقه هم بیشتر طول نمی‌كشد. البته امروزه درباره خطرات و عوارض این عمل هم صحبت میشود.
بعضی از والدین معتقدند كه هر چه سریع‌تر بعد از تولد بهتر است گوش‌های كودك خود را سوراخ كنند، چرا كه گوش‌های او نرم تر بوده و باعث میشود نوزاد كمتر درد كشیده و اذیت شود. از طرفی چون نمی‌تواند دست به گوش‌هایش بزند، روند بهبودی سریع‌تر خواهد بود، اما برخی از روانشناسان كودك در این زمینه اعلام كردند كه سوراخ كردن گوش نوزادان صحیح نیست.
زیرا نوزاد هیچ تصوری از گوشواره و یا زیبایی آن ندارد و تصور می‌‌كند دردی كه می‌‌كشد به دلیل تنبیه یا آزار اوست، از اینرو روانشناسان توصیه می‌كنند بهتر است تا زمانی كه كودك علت این درد كشیدن و سوراخ كردن گوش خود را متوجه بشود و خود از شما بخواهد كه گوش‌هایش را سوراخ كنید و به دركی رسیده است كه به گوش‌هایش تا بهبودی كامل دست نمی‌زند به تعویق بیاندازید.
سرایت عفونت
بعلاوه طی یك مطالعه‌ای كه در آمریکا انجام شده است، مشخص گردیده است که 20 درصد سوراخ‌هایی كه در بدن ایجاد میشود مثل سوراخ گوش می‌‌تواند عامل سرایت عفونت باشد. حفره‌های اضافی كه در پوست ایجاد میشود می‌‌توانند آلودگی را از طریق پوست به داخل بدن منتقل كنند یا حتی به افراد دیگر سرایت دهند. همچنین سوراخ كردن گوش شیرخوار حداقل تا 6 ماهگی کار مناسبی نیست چرا كه سیستم ایمنی و دفاعی بدن شیرخوار تا این زمان هنوز به صورت كامل مجهز نشده و احتمال ایجاد عفونت و یا عدم پاسخ به درمان در این سن بیشتر است.
از طرف دیگر رشد لاله گوش حداكثر تا 9 سالگی تمام میشود، یعنی بعد از این سن اندازه لاله گوش تغییر نمی‌كند. به همین دلیل بهتر است بعد از 6 سالگی كار سوراخ كردن گوش انجام شود، اما در هر حال سوراخ کردن گوش قبل از این سن نیز مشکل جدی در بر نخواهد داشت، ولیکن توصیه میشود حداقل پس از 3 سالگی انجام پذیرد.متخصصان پوست و مو معتقدند كه سوراخ كردن لاله گوش کودک و یا همان قسمت غضروفی گوش خطرناك است و شانس ایجاد عفونت و یا تاول در این قسمت بیشتر است. بهترین مكان برای سوراخ كردن گوش، همان نرمه گوش است. نرمه گوش‌كه همان قسمت پایینی گوش است، یكی از بهترین نواحی بدن برای آویزان كردن آویز و گوشواره می‌باشد.
سوراخ كردن گوش توسط پزشك
کودک‌تان را برای سوراخ‌کردن گوش، نزد پزشک، پرستار یا تکنسین ماهر در این کار ببرید. فراموش نکنید در صورتی که کودک‌تان بیماری خاصی مثلا اختلالات انعقادی و یا ... داشته و یا داروی خاصی مصرف می‌کند، این نکته را به پزشک یاد آوری کنید. او گوش کودک را پیش از سوراخ‌كردن با الكل یا محلول‌های مشابه كاملا ضدعفونی می‌کند.
استفاده از وسایل استریل توسط شخص ماهر باعث پیشگیری از بروز هپاتیت، ایدز و كزاز با وسایل آلوده خواهد شد. عارضه دیگری که نسبت به سایر عوارض محتمل‌تر است عفونت پوستی خواهد بود که آن نیز در این صورت کاهش خواهد یافت. پس از استریل نمودن نرمه گوش و تعیین محل دقیق، گوش بوسیله دستگاه مخصوص سوراخ شده و گوشواره نگینی در آن جای می‌گیرد. پس از سوراخ‌کردن گوش، می‌توانید یک حوله گرم روی گوش کودک قرار دهید و در صورت نیاز از یک پمادی که پزشک تجویز می‌کند، استفاده کنید.
پارگی نرمه گوش
پس از سوراخ شدن گوش کودک‌تان چند بار در روز، گوشواره را در گوش او بچرخانید؛ این كار مانع از چسبیدن گوشواره به زخم سوراخ گوش میشود سپس گوشواره را تا زمان مشخصی حداقل بین 4 تا 6 هفته در گوش او نگه دارید، در غیر این صورت اگر گوشواره زودتر خارج شود، زخم تازه جوش می‌خورد و سوراخ ناپدید میشود. پس از سوراخ شدن گوش یکی از عوارض بروز عفونت و یا با شیوع کمترحساسیت به فلز گوشواره است، که در محل سوراخ شدن قرمزی، التهاب، تورم، درد و... است که لازم است توسط پزشک معاینه گردد. از دیگر عوارض سوراخ‌کردن گوش، پارگی نرمه گوش است که در اثر آویزان کردن گوشواره‌های سنگین و یا کشیدن گوشواره به وسیله خود کودک ایجاد میشود.
