Loading...
شما از نسخه قدیمی این مرورگر استفاده میکنید. این نسخه دارای مشکلات امنیتی بسیاری است و نمی تواند تمامی ویژگی های این وبسایت و دیگر وبسایت ها را به خوبی نمایش دهد.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه به روز رسانی مرورگر اینجا کلیک کنید.
دوشنبه 10 اردیبهشت 1403 - 19:59

20
بهمن
آشنایی با دستگاه كرایو سرجری (2)

آشنایی با دستگاه كرایو سرجری (2)

كرایوژن از راه پوشش پروب عایق‌بندی شده، جریان پیدا كرده و ضمن سرد كردن نوك دستگاه از طریق پروب خارج (طراحی سیستم بسته) یا به طور مستقیم در بافت هدف اعمال می‌شود.

 

كرایو سرجری‌های NO2 و CO2 برای تومورهای خوش‌خیم تومور بسیار مناسب هستند، هر چند كه به طور موفقیت‌آمیزی برای درمان تومورهای جزیی به كار رفته‌اند، اما پایین‌ترین دمای نوك آنها به ترتیب89C- و 79C- است. كرایوسرجری‌های نیتروژن مایع، ماده سرمازا را به عنوان مایع وارد نوك دستگاه می‌كند و در آنجا با تبخیر سریع آن، باعث سرد شدن پروب می‌شود.

در كرایوسرجری‌های NO2 سیستم بسته و در كرایو جراحی‌های CO2، گاز فشرده شده ناگهان از طریق یك روزنه كوچك داخل نوك پروب امكان انبساط پیدا می‌كند. بر اثر این انبساط، دمای گاز به نحو قابل مشاهده‌ای كاهش یافته و مقداری از ماده كرایوژن به صورت مایع درمی‌آید. تبخیر كرایوژن مایع شده در بخش درونی نوك دستگاه، همراه با كاهش دمای حاصل از انبساط، باعث پایین آمدن دمای نوك تا حوالی نقطه جوش كرایوژن می‌شود.

كرایوژن از راه پوشش پروب عایق‌بندی شده، جریان پیدا كرده و ضمن سرد كردن نوك دستگاه از طریق پروب خارج (طراحی سیستم بسته) یا به طور مستقیم در بافت هدف اعمال می‌شود (طراحی سیستم باز). اكثر كرایوسرجری‌های سیستم بسته، دارای ویژگی آب كردن كرایوژن فعال نوك پروب هستند، تا بتوان آن را سریع و ایمن از بافت هدف جدا كرد. آب شدن كرایوژن فعال، پروب را از درون گرم می‌كند و امكان جدا كردن سریع و ایمن آن را میسر می‌كند.

این كار اغلب ظرف چند ثانیه انجام می‌شود. می‌توان این كار را به كمك یك هیتر الكتریكی، داخل نوك پروب، انجام داد كه باعث بالا رفتن فشار گاز در نوك پروب شده و كرایوژن را گرم می‌كند یا اینكه گاز به صورت سیل‌آسا در فشار پایین و دمای اتاق از نوك پروب جاری می‌شود.

كاربری دستگاه

باید توجه داشت این دستگاه در فشارهای بسیار بالا كار كرده و صدمه واردآمده به پروب در صورت عدم تشخیص، می‌تواند منجر به انفجار شده و به شدت بیمار را مجروح كند.

البته بیمارستان‌ها اغلب NO2 را از كرایو سرجری گرفت و از مجاری هواگیری خارج می‌كنند، به همین منظور باید توجه داشت كه NO2 را نباید به درون محفظه تخلیه یا سیستم مكش طبی- جراحی لوله‌كشی شده تخلیه و هدایت كرد. اگر یك كرایوسرجری مختص NO2 در اتاق عمل به كار گرفته شود،‌ انتهای شلنگ اگزوز باید به اندازه نیم متر درون مجرای اگزوز هوای اتاق قرار گیرد. البته پیشنهاد می‌شود تا حد امكان از كرایو CO2 به جای NO2 استفاده شود. لازم به تذكر است جمع‌آوری كردن NO2 خارج شده از كرایو ضروری است. قرار گرفتن درازمدت در معرض NO2 و سایر گازهای بیهوش‌كننده، ممكن است موجب اختلال‌های كبدی و كلیوی یا حتی سرطان شود.

نیتروژن مایع باید با دقت جابه‌جا شود تا از صدمه دیدن اپراتور جلوگیری شود. تعداد اندكی از كرایو سرجری‌های NO2 به نحوی طراحی شده‌اند كه می‌توانند سلیندرهای سیفونی NO2 مایع را بپذیرند. اگر سیلندر سیفونی روی دستگاه گازی نصب شود، ممكن است NO2 مایع از ارتباط دهنده یا قسمت‌های مهر و موم شده پروب سرما، نشت كرده و بیمار یا اپراتور را مجروح كند.

نگهداری دستگاه

در كرایو NO2 باید اتصال و شلنگ زباله‌روب و تمیزی اگزوز را هر چند روز یك بار بررسی كرد.

 

برچسب ها: كرایوژن، كرایو سرجری‌، كاربری دستگاه كرايوسرجري، نگهداری دستگاه كرايوسرجري، هیتر الكتریكی تعداد بازديد: 845 تعداد نظرات: 0

نظر شما در مورد اين مقاله چيست؟

فیلم روز
تصویر روز