تحریریه پزشك امروز
الكترومایوگرافی تكنیكی تجربی در باب بسط، ثبت و آنالیز سیگنال‌های الكتریكی عضله است. سیگنال‌های الكتریكی عضله به‌وسیله دگرگونی‌های فیزیولوژیكی در غشاء فیبر غضلانی شكل می‌گیرند. EMG اندازه‌گیری سیگنال الكتریكی همراه با تحریك عضله است كه می‌تواند شامل عضلات ارادی و غیرارادی شود. وضعیت EMG حاصل از انقباض‌های عضله ارادی به میزان كشش بستگی دارد.
واحد عملكردی انقباض عضله، یك واحد حركتی است كه متشكل از نورون حركتی آلفای منفرد است و تمام فیبرهایی كه از آن منشعب می‌شوند. وقتی پتانسیل عمل عصب حركتی كه فیبر را تغذیه می‌كند به آستانه دیپلاریزاسیون برسد فیبر عضله منقبض می‌شود. دپلاریزاسیون باعث ایجاد میدان الكترومغناطیسی می‌شود و این پتانسیل به عنوان ولتاژ اندازه گرفته می‌شود. دپلاریزاسیون كه در طول غشای عضله منتشر می‌شود، یك پتانسیل عمل عضله است. پتانسیل عمل واحد حركتی، مجموع پتانسیل عمل‌های منفرد تمامی فیبرهای واحد حركتی است.
بنابراین سیگنال EMG جمع جبری تمام پتانسیل عمل‌های واحدهای حركتی موجود در ناحیه‌ای است كه الكترود در آنجا قرار گرفته است. ناحیه قرار گرفتن الكترود، اغلب شامل بیش از یك واحد حركتی است زیرا فیبرهای عضلانی واحدهای حركتی مختلف در تمام طول عضله، در تركیب با هم قرار دارند. هر بخش از عضله می‌تواند حاوی فیبرهای متعلق به حدود 20 تا 50 واحد حركتی باشد. یك واحد حركتی مستقل می‌تواند دارای 3 تا 2000 فیبر عضله باشد. عضلاتی كه پنج حركت را در كنترل دارند از تعداد فیبر عضلانی كمتری به ازای هر واحد حركتی برخوردارند. (اغلب كمتر از 10 فیبر به ازای هر واحد حركتی).
در مقابل، عضلاتی كه محدوه وسیعی از حركات را در كنترل دارند، دارای 100 تا 1000 فیبر در هر واحد حركتی هستند. در خلال انقباض‌های عضلانی ترتیب خاصی وجود دارد، به این صورت كه واحدهای حركتی با فیبر عضلانی كمتر در ابتدا و سپس واحدهای حركتی دارای فیبرهای عضلانی بیشتر منقبض می‌شوند تعداد واحدهای حركتی عضلات بدن متغیر است.
EMG دو نوع اصلی دارد
بالینی (كه گاهی مواقع EMG تشخیصی نامیده می‌شود)
Kine siological
EMG تشخیصی كه به‌وسیله پزشك یا متخصص اعصاب انجام می‌شود، به مطالعه مشخصات پتانسیل عمل واحد حركتی از نظر مدت و دامنه می‌پردازد و برای كمك به تشخیص آسیب‌شناسی اعصاب انجام می‌شود با این روش همچنین می‌توان دشارژهای خودبه‌خودی عضله در حال استراحت را ارزیابی كرد و یا فعالیت یك واحد حركتی منفرد یا ایزوله را بررسی نمود.
Kine Siological EMG، نوعی EMG است كه با تحلیل حركت مرتبط است. این نوع از EMG رابطه بین عملكرد عضله با حركت بخش‌های مختلف بدن را ارزیابی می‌كند و زمان‌بندی فعالیت عضله با حركت را مورد بررسی قرار می‌دهد. به‌علاوه بسیاری از مطالعات در تلاش هستند تا قدرت عضله و نیروی تولیدشده در عضله را بررسی كنند. این تست در مواقعی انجام می‌شود كه بیمار در دست‌ها، پاها، بازوها و صورت خود احساس ضعف می‌كند و به‌وسیله آن می‌توان تشخیص داد كه این ضعف مربوط به بیماری عضله است. یا بیماری اعصاب و یا آسیبی در ارتباط عصب و عضله ایجاد شده است.
ساختار فیزیكی- مكانیكی دستگاه
دستگاه الكترومایوگراف از الكتروهای ثبت‌كننده،پیش‌تقویت‌كنـنـده‌هــا، تقویت‌كننده‌ها، یك سیستم نمایشگر (یك CRT)، تعدادی جمع‌كننده و میانگین‌گیر (برای خلاصه كردن و قابل ارزیابی كردن نتایج) و یك سیستم ثبت‌كننده تشكیل می‌شود. رایج‌ترین روش انجام تست استفاده از الكترودهای سوزنی است. یك الكترود سوزنی با عبور از پوست وارد عضله می‌شود و فعالیت الكتریكی دریافت‌شده توسط الكترود روی صفحه نمایش داده می‌شود (یا ممكن است به صورت صوت از طریق یك بلندگو نمایان شود).
به‌دلیل آنكه عضلات اسكلتی مجزا بوده و اغلب واحدهای بزرگی هستند و هر الكترود تنها یك تصویر میانگین از فعالیت الكتریكی عضله انتخاب شده را ارائه می‌دهد، ممكن است برای به دست آوردن نتایج دقیق‌تر نیاز باشد الكترودهای متعددی در مكان‌های مختلف در عضله وارد شوند...
