تشخیص گیلن باره
بیمارانی كه به طور حاد، یعنی در كمتر از شش هفته دچار فلج پیشرونده دو طرفه می‌شوند، باید توسط متخصص مغز و اعصاب مورد بررسی قرار گیرند تا تشخیص بیماری قطعی شود. بیماری‌های دیگری هم می‌توانند سبب فلج حاد حركتی شوند؛ مانند مسمومیت با سم بوتولیسم كه به دلیل مصرف آن دسته از مواد غذایی كه باید به روش بی‌هوازی نگهداری شوند، بروز می‌كند؛ مثل كنسروها و پنیر برای پیشگیری از مسمومیت با بوتولیسم باید كنسروها را پیش از مصرف حداقل 20 دقیقه جوشاند.
سم بوتولیسم بسیار مهلك است و می‌تواند باعث مرگ تمام افرادی شود كه از آن كنسرو خورده‌اند. این مسومیت در بین كسانی كه به اردوهای تفریحی می‌روند، بیشتر دیده می‌شود. البته به دلیل دقت در تولید كنسروها و آگاهی و احتیاط افراد، این مسمومیت چندان شایع نیست.
از موارد دیگری كه می‌تواند به فلج حركتی منجر شود، بیماری فلج اطفال می‌باشد كه خوشبختانه در دنیا موارد این بیماری به خاطر ایمن سازی و واكسیناسیون كمتــر دیـده مـی‌شود. هــمچــنین بیــماری هایی مثل فلج‌هـای دوره‌ای نـاشــی از اختلال در عملكرد كانال‌های سلولی كه سبب فلج گذرا مـی‌شوند، از بیماری‌هایی هستند كه باید توســط پزشكان بررسـی و تـشخیص داده شوند.
گزش بعضی جانوران مثل نوعی عنكبوت نیز در مواردی ممكن است باعث بروز فلج حاد و خطرناك شود.برای تشخیص بیماری گیلن باره علاوه بر معاینات لازم توسط پزشك، اقداماتی مثل تست نوار عصب و عضله و عملكرد اعصاب محیطی و نیز بررسی مایع مغزی نخاعی نیز انجام می‌شود.
درمان سندرم گیلن باره
در بسیاری از موارد این بیماری خود به خود بهبود می‌یابد و حتی در صورت عدم درمان و فقط با مراقبت مناسب و فیزیوتراپی تنفسی و درمانی می‌توان بیمار را نگهداری و مراقبت كرد؛ ولی اقدامات درمانی سیر بیماری و طول مدت بستری را كوتاه می‌كند.
دو روش زیر مناسب‌ترین اقدام درمانی برای درمان سندرم گیلن باره می‌باشد:
1- مصرف ایمونوگلبولین (IVIG)
در این روش با توجه به اینكه سیستم ایمنی بدن به طور اشتباه میلین یا پوشش اعصاب محیطی را تخریب می‌كند، با تزریق IVIG، سیستم ایمنی بیمار تصحیح و روند بیماری متوقف می‌شود. در این روش به مدت پنج روز و به میزان 2 گرم در ازای هر كیلوگرم از وزن بیمار IVIG تزریق می‌گردد. سیر بهبودی در بیشتر موارد بسیار مطلوب و قابل توجه خواهد بود.
2- پلاسما فرزیس (Plasmaphresis)
در این روش با استفاده از دستگاه مخصوص، خون بیمار گرفته و پلاسمای آن كه حاوی آنتی بادی‌ها علیه میلین اعصاب هستند، جدا می‌شود و خون مجددا به بیمار تزریق می‌گردد. در این روش، در واقع عوامل تخریب‌گر میلین اعصاب از خون بیمار جدا می‌شود و بیمار سریع‌تر بهبود می‌یابد.
روش‌های درمان نگاهدارنده
فیزیوتراپی و كار درمانی در روزهای اول بسیار نجات بخش است. این بیماری ذاتا می‌تواند بسیار بدخیم و حتی كشنده باشد. در برخی موارد نیز به بستری در بخش‌های مراقبت‌های ویژه (ICU) و دستگاه تنفس مصنوعی برای چندین روز نیاز خواهد بود. به همین دلیل، اقدامات كمكی مثل فیزیوتراپی، از بروز خشكی در مفاصل و عضلات تنفسی و محیطی و ایجاد زخم بستر جلوگیری می‌كند. در برخی موارد نادر این بیماری ممكن است باعث تخریب كامل تارهای عصبی شده و بیمار تا پایان عمر دچار ناتوانی و فلج كامل شود.
برای خواندن بخش اول- سندرم گیلن باره- اینجا کلیک کنید.
