از خودتان همیشه بپرسید: «آیا تعصب من، مانع گوش دادنم می‌شود؟» یك راه خوب گوش دادن، این است كه درباره موضوع، قبل از پیش‌داوری فكر كنیم تا حرف‌های دیگران را منصفانه بشنویم.
شنونده‌های عجول (بی‌حوصله)
شنونده «عجول» كسی است كه كلام گوینده را قطع می‌كند و به طور معمول، اجازه نمی‌دهد گوینده حرفش را تمام كند. این عادت ناپسند را به راحتی می‌توان از بین برد. اگر هنگام گوش دادن به صحبت‌های كسی كه خیلی آرام حرف می‌زند، عصبانی و آزرده خاطر شدید، به احتمال زیاد یك شنونده بی‌حوصله هستید.
برای این كه یك شنونده صبور باشید، لازم است كه حرف دیگران را قطع نكنید. در اولین گام، ممكن است گوش دادن بدون قطع كلام، كاری دشوار باشد اما بعدها بطور خوشایندی متعجب می‌شوید، كه زمینه‌های ارتباطی باز هم فراهم می‌شوند.
شنونده حواس پرت (پریشان)
با توجه به شرایط، همیشه یكی از انواع گوش دادن‌ها، مناسب است. شنوندگان«پریشان» به مزاحمت‌های درونی و بیرونی، اجازه می‌دهند تا به حرف‌های گوینده، توجهی نشود. متأسفانه بسیاری ازشنوندگان «پریشان» متوجه این مطلب مهم نیستند كه شرط گوش دادن، داشتن آمادگی روحی است.
شما نمی‌توانید به یك شنونده فعال تبدیل شوید، مگر آنكه تلاش كنید عامل‌های حواس‌پرتی درونی را از بین ببرید و به حرف‌های گوینده، تمركز كنید. اگر این كار امكان‌پذیر نباشد، بهتر است وقت دیگری را برای گوش دادن انتخاب كنید.
كه تمام حواس شما متوجه گوینده باشد. برای گفت‌وگوهای مهم مكانی خلوت و آرام را انتخاب كنید كه گفت‌و گوها قطع نشود و به راحتی مزاحمت‌های بیرونی را كه موجب حواس‌پرتی می‌شوند از بین ببرید.
شنونده بی‌تفاوت (منفعل)
شنونده «منفعل» هیچ‌گاه گوش دادن را به عنوان فرایندی فعال، محسوب نمی‌كند. وقتی درگیر گفت‌و گو با شنوندگان «منفعل» هستیم، هرگز مطمئن نیستیم كه پیام ما درك می‌شود. در حقیقت، بازخورد دریافت نمی‌كنیم یا اگر دریافت كنیم، بسیار جزئی است. به همین دلیل، شنوندگان منفعل، می‌توانند مشكل‌های ارتباطی زیادی به وجود آورند.
مكالمه تلفنی با شنونده منفعل مشكل‌تر از گفت‌و گوی چهره به چهره است و بیشتر وقت‌ها متعجب می‌شویم كه چرا ارتباط قطع شده است.
اگر هنگام مكالمه تلفنی، گوینده از آن سوی تلفن، از شما بپرسد «هنوز پشت خط هستید؟» به این علت است كه تصور می‌كند به حرف‌هایش گوش نمی‌دهید. اگر به شنونده منفعل گرایش دارید، باید سعی كنید وضعیت خود را با دادن «بازخورد» به شنونده فعال تغییر دهید. بنابراین فقط كافیست كمی به سمت گوینده، خم شوید، تماس چشمی برقرار كنید و سرتان را به علامت تایید تكان دهید و یا اگر شرایط مناسب بود، تبسم كنید.
هنگام گفت‌و گوی چهره به چهره یا تلفنی، می‌توانید از عبارت‌هایی مانند «كه این طور» و «بله» نیز استفاده كنید.
مهارت‌های ارتباطی شما چه‌طور است؟
ممكن است متوجه شوید كه مهارت‌های ارتباطی شما، نیازمند بهبودی نسبی است. اگرچه نمی‌خواهید یك شبه و به طور دائم، عادت‌های خود را تغییر دهید. با صرف كمی وقت و تلاش، می‌توانید یك شنونده خوب شوید. به یاد داشته باشید كه گوش دادن یك مهارت مهم ارتباطی محسوب می‌شود و نباید نادیده گرفته شود.
شما با این عبارت آشنا هستید: قبل از آنكه حرف بزنید، فكر كنید. تا آنجا كه این توصیه باید در شما به صورت عادت درآید، اما این عبارت پندآموز، ناقص است و عبارت كامل آن، این گونه است: «گوش دادن، مهارتی است كه باید مدام تمرین شود» در نتیجه كیفیت ارتباط با دیگران به طور چشمگیری، بهبود می‌یابد.
برای خواندن بخش اول- تقویت مهارت‌های شنیداری- اینجا کلیک کنید.
