گفت‌و گو: فاطمه فلاح
نیما مسیحا در سال ۶۹ و در پی یک فراخوان در روزنامه همشهری که تالار وحدت برای تکمیل گروه کر هنرجو می‌پذیرفت، شرکت کرد و به‌عنوان وکالیست تنور شروع به خواندن کرد.
او تا سال ۷۲ با گروه کر تالار وحدت بود و در این سال از این گروه جدا شد ولی تا سال ۷۷ تمرینات خود را شخصاً و انفرادی ادامه داد.
مسیحا سال ۷۷ با مرحوم بابک بیات آشنا شد و این شروع کار او در زمینه موسیقی پاپ بود.
آهنگ «پروانگی» با ملودی دل‌نشین بابک‌بیات در تیتراژ پایانی فیلم «دست‌های آلوده» اولین کار رسمی او در زمینه موسیقی پاپ است که ناگفتنی نیست این آهنگ سکوی پرتاب او برای رسیدن به شهرت بود.
جنس صدای نیما مسیحا تنور است؛ همچنین ژانر و گرایش خود او بیشتر سبک پاپ كلاسیك است.
مسیحا که جزء اولین خوانندگان پاپ در دهه ۷۰ به حساب می‌آید دل پری از موسیقی پاپ دارد اما از خوش‌شانس‌های این حوزه موسیقی است؛ به این دلیل خوش‌شانس که با بزرگانی چون بابک بیات، شهرداد روحانی، مجید انتظامی و علیرضا افکاری در زمینه آهنگسازی همکاری کرده است.
آخرین ترانه زنده‌یاد افشین یدالهی به نام «دنیا با تو» بود که با صدای محکم نیما مسیحا آن را با تنظیمی از سعید زمانی اجرا کرد.
این خواننده باسابقه اما این روزها درگیر انتشار آلبوم جدیدش است. به این بهانه با او صحبت کردیم که می‌خوانید.
آقای مسیحا از آخرین فعالیت‌های خود در حوزه موسیقی بگویید. آیا کار جدیدی را در دست تولید و انتشار دارید؟
یک آلبوم آماده انتشار دارم که آن را به‌صورت تک‌آهنگ منتشر خواهم کرد. تعداد قطعات این آلبوم بین ۹ تا ۱۰ قطعه است.
با این وجود قرار نیست که این آلبوم در قالب یک مجموعه و به‌صورت آلبوم و سی‌دی روانه بازار شود؟
بله؛ ممکن است که این کار را هم انجام دهم و قطعات را به‌صورت آلبوم و سی‌دی منتشر کنم اما فعلاً به‌صورت تک‌آهنگ کار انتشار انجام خواهد گرفت.
اسم آلبوم چیست؟ فضای قطعات مانند کارهای قبلی است که از شما شنیده‌ایم؟
متاسفانه باید بگویم چون هنوز قصدم برای انتشار این آلبوم قطعی نیست، نمی‌توانم اسمی را به‌عنوان اسم آلبوم بگویم.
اما فضای آهنگ‌های این آلبوم (هم فضای ترانه و هم آهنگ) کاملاً با سایر کارهای قبلی‌ام فرق می‌کند و تنها وجه اشتراک آن با سایر کارهایم عاشقانه بودن آن است.
با چه هنرمندانی در این آلبوم همکاری داشته‌اید؟
آهنگسازی تمام قطعات با علیرضا افکاری عزیز است، اما با ترانه‌سرایان زیادی چون مرحوم افشین‌یدالهى، محمدسعیدمیرزایى، افشین مقدم، داود رحمت‌الهى، امیر ارجینى، زهره زمانى، پویان بوترابى در این آلبوم کار کرده‌ام؛ همچنین تنظیم قطعات برعهده علیرضا افكارى، سعیدزمانى و معین راهبر بوده است.
آیا قرار است که از بین این قطعات، قطعه‌ای به‌صورت موزیک ویدئو منتشر شود؟
بله؛ تمام سعی‌ام را خواهم کرد تا هم‌زمان با انتشار آلبوم موزیک‌ویدئوی قطعات انتخابی را هم ارائه کنم.
تابستان امسال شما را در کار نمایش-موسیقی «لیلا و چند مسافر» به کارگردانی محمد رحمانیان دیدیم؛ از تجربه حضور در این کار بگویید.
خیلی به این کار علاقه‌مند بودم و از حضور و کار کردن در آن لذت بردم.
نمایش-موسیقی «لیلا و چند مسافر» کار بسیار زیبایی بود.
باز هم قصد دارید در این نوع کارها حضور داشته باشید؟
چرا که نه؛ اگر پیشنهاد آن را داشته باشم به‌طور حتم بله؛ به عرصه تئاتر بسیار علاقه‌مندم و از آن‌جایی که ژانری که من کار می‌کنم پاپ-کلاسیک است به‌نوعی می‌توان گفت اگر حال‌وهوایی اپرایی همراه آن باشد خیلی مایلم که آن را تجربه کنم؛ با وجود این‌که در کشور ما اپرا به معنای واقعی وجود ندارد و حتی آنچه با عنوان اپرا هم کار می‌شود دارای المان‌های مختص به اپرا نیست و فقط اسمش اپرا است اما با این وجود اگر کاری وجود داشته باشد که با حال‌وهوای اپرا باشد من علاقه‌مندم که کار کنم.
برخی از خوانندگان موسیقی تلفیقی و در واقع تلفیق سبک‌های سنتی و پاپ را نوعی آسیب به بدنه موسیقی می‌دانند؛ با این نظر موافقید؟
تلفیقی شدن موسیقی سنتی شاید، البته نمی‌توانم راجع به آن نظری بدهم، زیرا حیطه کاری من نیست؛ اما موسیقی کلاسیک و پاپ هر دو موسیقی غربی هستند، بنابراین فکر نمی‌کنم تلفیق این دو ضربه‌ای بزند.
همان‌طور که تجربه در مورد نمونه خارجی موسیقی پاپ کلاسیک نشان داده، این بوده است که وقتی موسیقی پاپ را با نوانس‌های کلاسیک اجرا می‌کنیم به گوش شنونده خیلی خوش می‌آید و شنونده به شنیدن این نوع موسیقی کلاسیک علاقه‌مند می‌شود.
با ظهور سبک‌های نو و جدید در عالم موسیقی و شنیدن صداهای مختلف، انتقادات متعددی را می‌شنویم مبنی بر این‌که این کارها باعث پایین آمدن کیفیت و سطح موسیقی پاپ شده‌اند.
نظرتان راجع به این انتقادات چیست؟
آن‌قدر در مورد سبک‌های این روزهای موسیقی صحبت کرده‌ایم که واقعاً دیگر خسته شده‌ام و ترجیح می‌دهم راجع به آن حرفی نزنم چرا که بی‌فایده است؛ طبیعتاً وقتی راجع به موضوعی صحبت میکنید بایستی به یک نتیجه هم برسید اما وقتی به نتیجه‌ای نمی‌رسد و روزبهروز بدتر می‌شود چه حرفی باید در مورد آن زد؟
اما شاید تکرار در نهایت نتیجه‌ای را در بر داشته باشد.
تکرار که می‌شود؛ من به‌شخصه خیلی پیش‌تر این پیش‌بینی را کرده بودم و اگر مصاحبه‌های قدیمی‌تر من را بخوانید می‌بینید که گفته‌ام این طور که موسیقی پیش می‌رود، به جایی می‌رسد که دیگر موسیقی پاپی وجود نخواهد داشت و از بین خواهد رفت.
یعنی امیدی نیست؟
مدام می‌گوییم چرا موسیقی حال حاضر به این شکل است و چرا تخریب می‌شود؟ در صورتی که روزبهروز هم خراب‌تر می‌شود.
کار باید از ریشه درست شود، درواقع کسانی که متولی موسیقی هستند باید وارد عمل شوند و وضعیت را اصلاح کنند که نمی‌آیند و کاری نمی‌کنند.
به بیان دیگر باید از جایی که مرجع هست یعنی وزارت ارشاد کار درست شود که نمی‌شود.
نمی‌دانم به چه دلیل که البته به‌طور حتم دلایل خاص خودشان را دارند؛ به هر ترتیب آن را درست نمی‌کنند.
برگزاری کنسرت را هم امسال در برنامه کاری خود در نظر گرفته‌اید؟
بله. ان‌شاءالله؛ امیدوارم که بتوانیم امسال کنسرت را برگزار کنیم.
اکنون که ماه صفر به پایان رسیده، تصمیم داریم کاری را انجام دهیم.
در پایان اگر صحبتی باقی مانده بفرمایید.
امیدوارم فضای موسیقی‌مان درست شود اما چیزی که من می‌بینم و وضعیتی که در آن پیش می‌رویم روزبهروز بهتر که نمی‌شود، بدتر هم خواهد شد مگر این‌که یک ممیزی درست برای کسانی که علاقه‌مند ورود به عرصه موسیقی هستند در نظر گرفته شود.
متاسفانه از آن‌جا که کار موسیقی امروزِ روز تبدیل به تجارت شده است و عده‌ای از این کار درآمدزایی می‌کنند؛ مانند کالاهای یک‌بار مصرفی که بعد از استفاده دور ریخته می‌شوند موسیقی هم به همین سمت رفته است زیرا قصد تجارت با آن را دارند؛ درنهایت امیدوارم که درست شود اما چشمم آب نمی‌خورد.
با وجود تمامی این شرایط، ما کار خود را انجام می‌دهیم.
همیشه سعی کرده‌ام موسیقی مملکتم و سطح موسیقیایی خودم را ارتقا دهم، اما متاسفانه می‌بینم هر چه موسیقی نازل و مبتذل است بیشتر طرفدار دارد.
