زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

مهناز خدادوست

دهه شصت را همه به خاطر داریم زمانی که تلویزیون دو شبکه بیشتر نداشت و همه مردم بعد از کار روزانه، اطراف این ابزار اطلاع رسانی در کنار خانواده جمع می‌‌شدند و با دقت و تا آخر شب فیلم‌ها و سریال‌های مختلف را تماشا می‌‌کردند.

کمی جلوتر رفتیم ویدئو آمد. کم کم همه جا فراگیر شد. مخالفان و موافقان زیادی داشت. اما با ظهور ماهواره، ویدئو هم به کنار رفت و بعد از ان از دهه هشتاد به بعد اینترنت جای خود را درمیان مردم باز کرد.

رسانه بعدی تلفن همراه بود که اهسته اهسته به جمع ما اضافه شد و ما را ان چنان مشغول خود ساخت که گویی قدم به دنیایی دیگر گذاشته ایم.

باپیشرفت وتحول روز افزون درصنعت، علم و تکنولوژی و ظهور رسانه‌های فراگیر در دنیا، هم اکنون می‌‌بینیم که چندین هزار شبکه ماهواره‌ای، چند میلیارد گوشی تلفن همراه و تعدد شبکه‌های صدا و سیما جای سبک زندگی‌‌های دهه شصت را گرفت، پای ثابت مهمانی‌‌ها، محافل دینی و مذهبی، مراسم عزا و عروسی، مدارس، دانشگاه‌ها، ادارات همه و همه، رسانه و ابزارهای آن مانند تلفن همراه، تبلت، رایانه و... هستند.

حال که این ابزارها با هدف تسهیل در ساده زیستی بشر به وجود آمده‌اند

ما باید تابع یک سری قوانین، جهت استفاده بهینه و ساماندهی و شیوه استفاده صحیح از آن‌ها باشیم.

موبایل‌‌ها از روزی که ابزارهای ساده‌ای برای مکالمه بودند تا به امروز که مجهز به دوربین شده‌اند

امکان دسترسی به اینترنت را دارند و می‌‌توانند به عنوان ابزارهای کمک آموزشی و پزشکی مورد استفاده قرار گیرند، راه طولانی را طی کرده‌اند.

اما این ابزارهای کوچک دوست داشتنی عوارضی هم با خود به دنبال دارند که پژوهشگران از هر گوشه دنیا بخشی از این عوارض را درقالب تحقیقات به عنوان بیماری‌‌های جدید قرن به ما گوشزد می‌‌کنند.

حالا دیگر موبایل‌‌ها تن‌ها یک وسیله اعتیادآور نیستند که بخش عمده ای از وقت و توجه ما را به خودجلب کنند، امروز موبایل‌‌ها کاربران را از نظر روحی و جسمی نیز به مخاطره انداخته‌اند.

البته ذکر این نکته ضروری است که این مخاطرات بیشتر متوجه کاربرانی است که به استفاده بی‌رویه و افراطی از گوشی می‌‌پردازند.

شاید دلیل استفاده بی‌رویه عده‌ای از جوانان و نوجوانان و حتی میانسالان ما از این فناوری، نبود فرهنگ درست استفاده از فناوری‌‌هاست.

فناوری‌‌هایی که به سرعت وارد کشور می‌‌شوند ولی فرهنگ استفاده از انها با ان سرعت پیش نمی‌رود. شاید نیاز باشد تجدید نظری در سیاست گذاری‌ها داشته باشیم تا متناسب با فناوری در حوزه فرهنگ نیز قدم برداریم.

البته این بدان معناست که ما از کارکردهای مثبت این ابزار در حوزه‌های مختلف زندگی اغماض کنیم.