محمدرضا دژکام؛ روان‌شناس و مشاور ازدواج و خانواده
نگاهی روان شناختی به سودای بازیگری در دختران جوان از رؤیا تا واقعیت و توصیه‌های روانشناسی
روزی روزگاری در این زمانه پر از هیاهوی شهری که پراز دغدغه‌های فراوان است گاهی اوقات به آنچه که در اطرافمان می‌گذرد نگاهی می‌اندازیم و به مواردی بر می‌خوریم که بسی جای تأمل و تفکر دارد.
این روزها شاید درباره"بازیگری و بازیگر شدن" چیزهایی شنیده یا دیده باشید اما گاهی اوقات به سادگی از کنار آن‌ها عبور می‌کنیم.
بی شک آن قدر درگیر و دار زندگی ماشینی امروز غرق شده‌ایم که آسیب‌های اجتماعی و روانی و فرهنگی جامعه‌ای را که در آن زندگی می‌کنیم را به سادگی فراموش می‌کنیم!
شاید بپرسیدچرا؟ شاید به جرات بتوانم بگویم که دنیای این روزهای برخی از دختران نوجوان و جوان این مرز پر گهر این رؤیا شده بایدکه "بازیگر" شوند!
آرزویی که با آن شاید سال‌هاست که زندگی می‌کنند! حال چرایی و چگونگی آن نیاز به یک بررسی دقیق کارشناسانه داردکه درحوصله شما خوبان و نیکان نمی‌گنجد! بگذریم.
آری می‌خواهم درباره "سودای بازیگری دختران جوان" بنویسم.
چندی پیش به دلیل اینکه یکی از علاقه مندی های من از کودکی تا کنون سینما و فیلم بوده و هست در حالی که مشغول دیدن یکی از آثار مسعود کیمیایی" با عنوان" قاتل اهلی "بودم یکی از دوستان با من تماس گرفتند و گفتند که یک آگهی آموزش و تست بازیگری درروزنامه دیده‌اند و تمایل دارند که به آن آموزشگاه برای تست دادن بروند و من هم همراه ایشان بروم.
به دلیل اصرار این عزیز من با وی راهی آن آموزشگاه شدیم و شاهد تعداد زیادی دختران جوان و نوجوان که همگی تحصیل کرده بودندشدم. وقتی اندکی جستجو کردم احساس کردم که همه عاشق بازیگری هستند و به قول دوستان سینمایی "عاشق جلوی دوربین رفتن و دیده شدن"! فردی که متصدی گرفتن تست بود آمد و تک تک افراد را به فراخور علاقه‌شان تست بازیگری گرفت.
احساس خوبی نداشتم. نمی‌دانم چرا؟
شاید شما هم در صفحات حوادث نشریات و روزنامه‌ها دیده و شنیده یا خوانده باشید که "دختری به خاطر بازیگر شدن طعمه افراد شیاد و دروغگو قرار گرفته و اغفال شده است! "با توجه به اینکه شاید می‌دانسته یا هررویکرد دیگری. آری سوژه نگارش این مقاله از آن جا سرچشمه گرفته و اکنون می‌خواهم برایتان از این آسیب اجتماعی بگویم.
وسوسه بازیگری
اکنون روی سخن من با دختر خانم‌های نوجوان و جوانی است که با دیدن یک فیلم سینمایی وسوسه بازیگری و یا به عبارتی سودای بازیگری را در سر دارند.
خوبان و نیکان! گاهی اوقات آدمی تحت تأثیر آنچه می‌بیند قرار می‌گیرد و بلافاصله دوست دارد آن رؤیا را به واقعیت تبدیل کند اما به کدامین قیمت؟
آیا تا به حال از خودتان پرسیده‌اید که چگونه بر این احساس زود گذر غلبه کنید؟ ما انسان‌ها گاهی خیلی احساسی تصمیم می‌گیریم و تحت تأثیر آنچه دیده‌ایم بدون اینکه تأمل وتفکر کرده باشیم می‌خواهیم یک شبه قهرمان داستان بشویم.
نمی‌خواهم بگویم که بازیگری خوب نیست. نگاه و دلیل من این است که شما توانایی‌هایی دارید که از آن غافل هستید.
برای آن که بازیگر شوید بهتر است از راه اصولی و علمی آن وارد شوید.
تحصیل در این رشته و گذراندن دوره‌های کارشناسی در دانشگاه و آشنایی با اصول و فنون علمی و عملی این رشته زیر نظر اساتید دانشگاه و کار بلد و متعهد و کار آزموده و کسب تجربه و دانش و اطلاعات مربوط بدون شک شما را به سر منزل مقصود خواهد رساند.
این که به یک باره بخواهید بدون تحقیق و پژوهش و تنها به واسطه یک آگهی سر از آموزشگاه‌های بدون مجوز در بیاورید گاهی اوقات لطمات جبران ناپذیری برای شما به بار خواهدآورد که در ابتدای این نوشته اشاره کردم که در صفحه حوادث روزنامه‌ها و نشریات اگر مطالعه کرده باشید خواهید دید.
البته قصد نفی همه آموزشگاه‌های بازیگری را ندارم. چرا که برخی از این مکان‌ها با بهره‌گیری از اساتید برجسته در صدد بر آوردن آرزوی شما هستند که جا دارد به همه آنانی که در این روزگار صادقانه و عاشقانه کار می‌کنند و در صدد فراهم کردن بستر درست و دقیق دوره‌های بازیگری و کارگردانی هستند یک خسته نباشید جانانه و صمیمانه بگویم وبرای شان که در راه اعتلا هنر این سرزمین تلاش خالصانه می‌کنند بگویم.
از قدیم گفته‌اند که:«هنر نزد ایرانیان است و بس!»
رسیدن به شهرت و محبوبیت خوب است اما به کدامین بهانه و دلیل؟
دیده شدن خوب است اما به چه بهایی؟ خداوند عالمیان در نهاد هر انسانی یک هنر و تخصص به ودیعه گذاشته است که اگر آن را خوب بشناسید و به به آن بها بدهید، بدون شک مطمئن باشید که شما نیز فردی موفق و سربلند خواهید شد.
پس به توانایی‌های خود بیشتر بیاندیشید. حتماً قرار نیست که همه دختران بازیگر وکارگردان سینما شوند. شاید استعداد و توانایی‌های شما فراتر از این باشد و در سایر زمینه‌ها فردی موفق و برجسته و مهم شوید که بی شک همین نیز هست!
من نمی‌گویم که به دنبال بازیگری نروید بلکه نگاه و بینش من این است که با احساس تصمیم نگیرید نه تنها برای این رشته بلکه برای سایر موارد زندگی‌تان.
شهرت و محبوبیت
لحاظ کردن نظر خانواده و دوستان دلسوز و اطرافیان شما که عاشقانه شما را دوست دارند، می‌تواند در تصمیم گیری‌های شما در طول زندگی سهیم باشد.
همچنین مشورت و مطالعه زندگی بازیگران و هنرمندان مورد علاقه‌تان و اینکه آنان چگونه به این مرتبه از جایگاه شهرت و محبوبیت رسیده‌اند می‌تواند دیدگاه و نگرش و رویکرد شما را نسبت به این موضوع روشن‌تر و بهتر جلوه دهد.
اگر قصد بازیگر شدن دارید حتماً با بینش و آگاهی و دانش و اطلاعات و مشورت با بزرگان این فن و نیز در نظر گرفتن شرایط فعلی جامعه و فرهنگ ایرانی نسبت به انتخاب خود قدم بردارید، چرا که هر انسانی حق انتخاب دارد اما هوشیارانه و آگاهانه و هدفمند.
توصیه می‌کنم که اگر چنین قصدی دارید که به دنبال بازیگری بروید حتماً از کلاس‌های مجوز دار و مورد تأیید مراجع مربوطه اطمینان کامل حاصل کنید و با تمام انرژی‌تان در مسیر مورد علاقه‌تان گام بردارید.
