در چند سال اخیر استقلال و پرسپولیس هر سال درگیر ماجرای کسب مجوز حرفه‌ای بودند و همواره در آخرین روزها مدیران دو باشگاه تازه یادشان می‌افتاد باید رضایت AFC را برای شرکت در لیگ قهرمانان آسیا جلب کنند. در این بین اسناد ارسالی به کنفدراسیون فوتبال آسیا هم چندان معتبر نبود و پنهان‌کاری زیادی در آن وجود داشت. با این حال عدم جدیت AFC که وضعیتش دست کمی از فوتبال ایران ندارد باعث می‌شد سرخابی‌ها هر سال در لیگ قهرمانان آسیا حاضر شوند و مدیران دو باشگاه جلوی دوربین‌ها ژست فاتحانه بگیرند. درست در همان روزها اما همه می‌دانستند استقلال و پرسپولیس شرایط حرفه‌ای را ندارند؛ به طور مثال این دو باشگاه همیشه بدهی‌های فراوانی داشته‌اند ولی هر سال به AFC اعلام می‌شد با تمام طلبکاران تسویه شده است. اتفاقی که بعضا صدای طلبکاران را هم درمی‌آورد ولی همان عدم جدیت AFC باعث شد مشکلی برای سرخابی‌های پایتخت پیش نیاید.
امسال اما رویه تغییر کرده و همین تغییر باعث شده دو باشگاه بزرگ پایتخت به دردسر بیافتند. دردسری که البته باعث ناراحتی هواداران نشده است و دلایل مختلفی هم دارند. به نظر می‌رسد مهم‌ترین دلیل واکنش اخیر هواداران این باشد که شاید حذف سرخابی‌ها از آسیا تلنگری به مدیران دو باشگاه و وزارت ورزش بزند تا یک بار برای همیشه مشکلات را حل کند.
کاظم اولیایی در مورد وضعیت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا اظهار داشت: لیگ قهرمانان آسیا الزاماتی دارد و استانداردهای بالایی دارد. این الزامات از سوی AFC به باشگاه‌ها ابلاغ شده است و باشگاه‌ها باید این دستور العمل و الزامات را رعایت کنند. 5 بخش در این دستورالعمل‌ها وجود دارد. مسایل حقوقی، مالی، سخت افزاری، اداری و آکادمی در این دستور العمل‌ها باید به دقت رعایت شود. در بخش حقوقی کمیته صدور مجوز حرفه‌ای اعلام کرد که هر دو باشگاه نباید یک مجمع داشته باشند از سویی دیگر فیفا دولتی بودن را قبول ندارد و پرهیز می‌کند از فدراسیون و باشگاه‌های دولتی زیرا باشگاه‌ها و فدراسیون‌ها باید تابع قوانین فیفا باشند.
مالکیت مشترک استقلال و پرسپولیس مهم‌ترین ایرادی است که AFC گرفته است. در چند سال اخیر هرکسی که آمده وعده خصوصی‌سازی داده ولی در عمل اتفاقی رخ نداده و این دو باشگاه هنوز تحت نظر وزارت ورزش هستند. از طرفی ایراد دیگری که گرفته شده به موضوع بدهی کالدرون و خواکین بود که قرمزها در زمان مقرر موفق به پرداخت طلب سرمربی سابق خود نشدند. در استقلال هم با اینکه فعلا حکم قطعی وجود ندارد اما وضعیت بهتر نیست. آبی‌ها هم در چند سال اخیر بارها با معضل بسته شدن پنجره نقل و انتقالات و پرونده‌های حقوقی مواجه بوند. همین حالا هم حکم استراماچونی، دیاباته و میلیچ در راه است و پرسپولیس هم باید مطالبات رادوشویچ، استوکس و اوساگونا را بدهد. این نوع مدیریت در چند سال اخیر مشکلات فراوانی را برای دو باشگاه به وجود آورده حالا شاید برخورد جدی AFC باعث یک بازنگری جدی در اداره سرخابی‌ها شود.
امید به تغییرات شرایط از یک سو و نتیجه نگرفتن استقلال و پرسپولیس در آسیا در چند سال اخیر باعث شده هواداران دو باشگاه به این اتفاق به عنوان فرصتی برای حل مشکلات تیم محبوب خود نگاه کنند. البته حذف استقلال و پرسپولیس از آسیا زیان‌های بسیاری برای فوتبال ایران و به خصوص دو باشگاه به دنبال خواهد داشت که مهم‌ترین آن از دست رفتن درآمد حاصل از حضور در این مسابقات است. هم‌چنین ستارگان دو تیم لیگ قهرمانان آسیا را به چشم فرصتی برای نشان دادن خود نگاه می‌کردند تا شانس ترانسفر شدن به تیم‌های خارجی را پیدا کنند. اتفاقی که می‌توانست منبع درآمد خوبی برای باشگاه‌ها باشد. پس از درخشش فوق‌العاده قایدی در فصل گذشته لیگ قهرمانان آسیا بود که آبی‌ها او را با مبلغ یک میلیون هشتصد هزار یورو به فروش رساندند.
داریوش مصطفوی در خصوص این اتفاق گفت: شما می‌گویید اتفاق بد؛ من می گویم اتفاق خوب. باید از یک جایی شروع کنیم. نمی گویم خدایی ناکرده استقلال و پرسپولیس که ۴۰ میلیون هوادار دارند به آسیا نروند. خدا خودش می‌داند چه کار می‌کند! این مورد ۵۰-۵۰ است. شاید حرف ما را قبول نکنند. دیروز هم در فدراسیون فوتبال جلسه داشتیم. رئیس فدراسیون کمک کرد ولی یک چیزهایی دست فدراسیون و کمیته‌های بدوی و استیناف نیست مثل مالکیت مشترک و ۶۰۰ میلیارد بدهی مالیاتی. تیم‌های حقوقی باشگاه‌ها دارند ۱۴ ایراد را بررسی می‌کنند. شاید -دفاعیه باشگاه‌ها- مورد پذیرش قرار بگیرد، شاید هم نگیرد.
در شرایط فعلی اما بعید است اتفاق جدیدی رخ دهد و حرف استقلال و پرسپولیس از لیگ قهرمانان آسیا تقریبا قطعی به نظر می‌رسد و باید کار دو باشگاه در لیگ قهرمانان ۲۰۲۲ را تمام‌شده دانست. کار وزارت ورزش و جوانان و دیگر نهادهای مرتبط اما تازه آغاز شده و آن‌ها باید هرچه سریع‌تر مشکلات این دو باشگاه محبوب و پرطرفدار را حل کنند تا چنین فاجعه‌ای دیگر رخ ندهد.
