نگار رفیعی
ترامپ پیش از روی کار آمدن جنجال‌های زیادی ایجاد کرد تا جهان نگاه خاصی به او داشته باشد.
از به تمسخر گرفتن یک خبرنگار گرفته تا حرف‌هایی که یک سیاست‌مدار هیچ‌گاه آن را به زبان نمی‌آورد.
این جنجال‌ها به جایی رسید که سه تن از اساتید برجسته روانشناسی دانشگاه هاروارد با نوشتن نامه‌ای به باراک اوباما نگرانی خود را در مورد وضعیت روانی دونالد ترامپ ابراز داشتند.
به گزارش ایندیپندنت، در این نامه که به وسیله پزشکان دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد و دانشگاه کالیفرنیا خطاب به باراک اوباما نوشته شده، از وی خواسته شده تا دستور ارزیابی کامل پزشکی و عصبی ترامپ را تا قبل از روی کار آمدن وی در ماه ژانویه صادر کند.
در ادامه این نامه نوشته شده است که با این وجود گزارش‌های گسترده از عدم تعادل روانی ترامپ و نیز عدم توان وی برای تشخیص واقعیت از توهم، ما را به این عقیده رساند که وی برای در دست گرفتن مسئولیت‌های گسترده ریاست جمهوری مناسب نیست.
همچنین کارن بِس، نماینده دموکرات ایالت کالیفرنیا از حوزه انتخابیه لس آنجلس اعلام کرده است: «قبل از رفتن به پای صندوق های رأی در هشتم نوامبر، باید درک بیشتری از سلامت روانی ترامپ داشته باشیم.
وی که از سال 2010 نماینده کنگره آمریکا است طوماری اینترنتی راه اندازی کرده و در آن تأکید کرده است این غول مستغلات (ترامپ) همه علائم اختلال شخصیتی خودشیفتگی (نارسیس) را دارد.
عده دیگری از جمله برخی از روانشناسان و بستگان بیماران خود شیفته، ابراز تأسف کرده‌اند که این نماینده کنگره با خود شیفته دانستن ترامپ، هزاران نفر را که دچار این اختلال روانی هستند تحقیر کرده است.
به عبارت دیگر این که گفته شود دونالد ترامپ دچار بیماری خودشیفتگی است تصویر بسیار بدی از بیماران واقعی ارائه می‌دهد.
در همین راستا با دکتر سیمین جعفری، دکترای روانشناسی و مدرس دانشگاه در این مورد گفتگو داشته‌ایم.
وی گفت: بیماران خودشیفته با احساس عمیق «اهمیت خود، خود بزرگ بینی و نوعی بی‌نظیر بودن» مشخص می‌شوند.
تحمل انتقاد برایشان سخت است و در مقابل آن خشمگین شده، فرد مورد نظر را به «نادانی، حماقت و عدم درک واقعیت» متهم می‌کنند. خود را قوی، مشهور، داناترین و ... قلمداد کرده، انتظار اطاعت و پیروی دیگران را دارند.
روابط اجتماعی‌شان شکننده بوده و مسائل بین فردی، شغلی و فقدان‌های زیادی دارند که با رفتارخود آنها را بوجود می‌آورند، در حالی که هیچ بینش و آگاهی نسبت به آنها ندارند.
جعفری عنوان کرد: این فرد خودش و ديگران را گول مى زند و براى بزرگ جلوه دادن خود، دائم دروغ مى گويد و امتيازات مالى و معنوى عجيب و غريبى را به خود نسبت مى‌دهد و گاه در اين کار به قدرى اغراق مى‌کند که خودش هم دروغ‌هايش را باور مى‌کند. رياکارى يکى از بزرگ ترين ويژگى هاى انسان هاى خود شيفته است.
این روانشناس معتقد است: انسان خودشيفته دچار عقده حقارت و خود کم بينى است، لذا سعى مى کند با بزرگ جلوه دادن خود، اين کمبودها را پنهان يا انکار کند.
انسان خود شيفته به شدت از ديدن و پذيرفتن واقعيت‌ها مى‌گريزد و در دنيايى خيالى که براى خودساخته و پادشاه آن است، به سر مى برد.
انسان خود شيفته به هيچ وجه شريک مناسبى براى کار و زندگى نيست و ارتباط با او کمترين اعتبار و ثباتى ندارد.
وی با بیان اینکه انسان‌هاى خود شيفته به هيچ وجه نمى توانند انتقاد از خود را بپذيرند و پيوسته از ديگران توقع دارند که از آنها تعريف و تحسين کنند گفت: شور و نشاط زندگى در يک انسان خود شيفته وجود ندارد، زيرا او فقط خودش را مى بيند و از ديگرانى که عاجزانه، تحسين و توجه آنها را طلب مى کند، غافل است.
او پيوسته با اين تصور بى پايه دست به گريبان است که همه افراد دنيا بايد به آرا و نظرات او گردن بنهند و او را قبول داشته باشند و تعصب عجيبى درباره عقايد خود دارد و به هيچ وجه زير بار عقايدى که با او موافق نباشند نمى رود.
فرد خودشيفته، بشدت بيمار است، اما اگر کسى جرأت کند و اين حرف را به او بزند، بلافاصله به نفهمى متهم مى شود.
وی بیان کرد: در روزهای اخیر دکتر جان گارتنر، استاد بنام روانشناسی دانشگاه جان هاپکینز آمریکا با انتشار تحلیلی روان‌کاوانه شخصیت ترامپ، یکی از قواعد اساسی اخلاق روانشناسی را که به قاعده گلدواتر معروف است، نقض کرده است.
بر اساس این قاعده، روان‌کاوها اخلاقا مجاز نیستند تحلیل روان‌شناختی خود از شخصیت‌های مشهور را بدون ملاقات با آنها و آزمودن وضعیت آنها و جلب رضایت‌شان منتشر کنند.
با این حال، او می‌گوید پی‌آمدهای این اختلالات حاد روانی در شخصیت دونالد ترامپ ممکن است چنان ویرانگر باشند که او ترجیح داده با نقض این قاعده، افکار عمومی را از آن مطلع سازد: «دونالد ترامپ به‌طور خطرناکی روان‌پریش است و دمدمی‌مزاجی‌اش او را در انجام وظایف ریاست‌جمهوری ناتوان می‌سازد».
این روان‌درمانگر برجسته گفته است: «ترامپ به اختلال درمان‌ناپذیر خودشیفتگی بدخیم مبتلاست که نشانه‌های آن رفتارهای تهاجمی و ضد اجتماعی، دیگرآزاری (سادیسم)، پارانویا و خودبزرگ‌بینی حاد است».
این استاد دانشگاه جان هاپکینز همچنین از رویت نشانه‌هایی از هیپومانیا (شیدایی) در شخصیت دونالد ترامپ خبر داده که نشانه‌هایش «فقدان همدلی، تکانشگری یا تصمیم گیری ها و رفتارهای هیجانی و بدون تعقل، هذیان های عظمت یا افکار و باورهای غالبی است که دیگران عظمت و شخصیت بی‌نظیر وی را درک نمی‌کنند».
جعفری با بیان اینکه بر اساس معیارهای انجمن روانپزشکی آمریکا در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM)، افراد خودشیفته دارای علائم خود بزرگ بینی اغراق آمیز هستند و تصویری مبالغه آمیز از دست‌آوردها و استعدادهای خود دارند عنوان کرد: آنها توهم موفقیت‌های فوق‌العاده دارند و به صورت غیرقابل کنترلی نیازمند تحسین شدن هستند.
گرایش به استثمار و استفاده از دیگران، عدم درک نیازهای دیگران و عدم همدلی از دیگر ویژگی های بارز این افراد است.
فرد خود شیفته برای کسب تایید و تحسین دیگران حتی تا مرز رفتارهای نمایشی و هیستریانیک پیش می رود.
خشونت و ناتوانی در پذیرش عدم تایید، گاه به جنون های سرپایی و رفتارهای پرخاشگرانه و خشونت های کلامی می انجامد.
وی افزود: با نگاهی اجمالی به چند مورد از گزارش‌های موردی و بررسی زندگی نامه ترامپ می پردازیم تا درباره وجود معیارهای ارائه شده DSM نتیجه گیری کنیم.
جعفری عنوان کرد: برخی ها معتقدند ترامپ بیشتر از آنکه بیمار باشد «نژاد پرست» است و نسبت دادن این وضعیت پزشکی به او، سرپوش گذاشتن به عدم تمایل به اعتراف به جنبه های نه چندان مثبت فرهنگ آمریکایی است باربارا رز که در اوایل دهه ۱۹۸۰ در ساخت برجی در منتهن با ترامپ همکاری داشته، می‌گوید: هسته اصلی شخصیتی ترامپ خشم است.
واقعیت این است که خشم او را به مرز جنون می رساند. در واقع همین خشم می تواند عامل اصلی ناسازگاری ترامپ باشد.
خشم می تواند موتور محرکه کینه ورزی و انگیزه ای برای تسلط اجتماعی و تحریک میل به پیروزی و کسب تحسین دیگران باشد.
وی گفت: تام گریفین، صاحب یک آژانس املاک که مدت ها با دونالد ترامپ همکاری داشته، او را یک چانه زن قهار می خواند.
مایکل دی آنتونیو به نقل از گریفین نوشته، ترامپ فردی است که هیچ چیزی قانعش نمی کند. وی خود را مردی فوق‌العاده جذاب می‌داند (خودبزرگ بینی).
این روانشناس با تاکید بر اینکه گزارش‌های متعددی از بد زبانی و سخنان توهین آمیز ترامپ علیه مخالفانش منتشر شده است اظهار کرد: گفته شده، ترامپ در گردهمایی خود مخالفانش را با بد ترین و رکیک‌ترین الفاظ مورد حمله قرار داده و از حامیانش می‌خواهد که آنان را از مراسم بیرون بیندازند.
او خبرنگاران و روزنامه نگارانی را که علیه او مطلب می‌نویسند «نفرت انگیز» و «بازنده» می‌خواند (جنون های سرپایی و رفتارهای پرخاشگرانه و خشونت‌های کلامی).
وی گفت: پخش ویدئویی مربوط به سال ۲۰۰۵ که در آن ترامپ در گفتگو با بیلی بوش، مجری وقت برنامه هالیوود اکسس، با زبانی که رسانه‌ها آن را «رکیک» خواندند درباره زنان صحبت می‌کند و از تلاش‌هایش برای اغوا کردن زنی متأهل می‌گوید(گرایش به استثمار و استفاده از دیگران).
جعفری ادامه داد: سال ۲۰۰۵ چند زن داستان‌های جدیدی از سوء رفتار جنسی ترامپ را طرح کردند که منابعی چون نیویورک تایمز و پیپل به پوشش آنها پرداختند (رفتارهای ضد اجتماعی، گرایش به استثمار و استفاده از دیگران).
وی عنوان کرد: ترامپ درباره اندازه جمعیت شرکت‌کننده در مراسم تحلیف خود اشاره‌ای اغراق آمیز داشته و می‌گوید مراسم تحلیف هیچ رئیس‌جمهوری در آمریکا تا این اندازه با استقبال عمومی روبرو نشده بود، در حالی که شواهد خلاف آن را نشان می‌دهند.
اینکه دونالد ترامپ تا این اندازه به میزان و اندازه هرچیزی اهمیت می‌دهد و به چیزی جز "برتری مطلق" راضی نیست، خبر از درگیری‌های جدی ذهن او می‌دهد (واکنش هیستریانیک).
این روانشناس خاطرنشان کرد: نژاد پرستی از ویژگی‌های بارز این شخصیت سیاسی است که مصداق بارز آن در زن ستیزی، دین ستیزی و جلوگیری از ورود اتباع برخی کشورها به آمریکا آشکار است (خود برتر بینی).
اگرچه برخی از سیاسیون معتقدند که نسبت دادن این وضعیت پزشکی به او، سرپوش گذاشتن به عدم تمایل به اعتراف به جنبه‌های نه چندان مثبت فرهنگ آمریکایی است.
وی گفت: در پایان اشاره ای مختصر به زندگی شخصی ترامپ نیز می‌تواند مهر تاییدی بر وجود اختلال مذکور باشد.
چنانکه اشاره شد خودمحوری، فقدان همدلی، خود برتر بینی و استثمار سایرین از ویژگی‌های بارز فرد خود شیفته است.
لذا زندگی مشترک با این افراد در اغلب موارد منجر به شکست و طلاق عاطفی می‌گردد.
سابقه ناسازگاری‌های زناشویی و ازدواج‌های متعدد، و رفتارهای مختل ترامپ با همسرش که بسرعت در قالب کلیپ‌هایی در فضای مجازی نیز منتشر گردید، می‌تواند حاکی از وجود خودشیفتگی باشد.
