سود کلان، پیشینه موسیقایی و وسوسه شهرت از جمله عواملی هستند که بازیگران را مجاب می‌کنند تا به حوزه خوانندگی ورود کنند. البته شیرینی این حوزه آنچنان به مذاق برخی از این چهره‌ها خوش می‌آید که تصمیم به برگزاری کنسرت هم می‌گیرند.
مهدی درستی: این روزها شنیدن خبر حضور بازیگران در عرصه‌های مختلف هنری فارغ از تخصص‌شان به امری معمول برای مخاطبان بدل شده است، از انتشار مجموعه اشعار گرفته تا حضور در عرصه اجرا و حتی پخش تک آهنگ یا آلبوم.
دخالتی که بعضا بی‌جا و تنها برگرفته از عنصر شهرت بوده و نتیجه‌ای جز گلایه و انتقاد مختصصان نداشته است، هنوز جنجال و حواشی انتشار مجموعه شعر لیلا اوتادی آرام نشده بود که انتشار آلبوم محمدرضا علیمردانی، صداپیشه و بازیگری که پیش‌تر هم تک‌آهنگ‌هایی را منتشر کرده بود بار دیگر بحث حضور بازیگران در حوزه‌های دیگر را بر سر زبان‌ها انداخت.
علیمردانی فعالیت هنری خود را با صداپیشگی و دوبله انیمیشین‌های خارجی آغاز کرد و سپس با گویندگی در مینی‌انیمیشن‌هایی چون «دیرین دیرین» و «پندانه» به شهرت رسید؛ او همچنین دستی هم بر آتش بازیگری داشت و پس از چندین ایفای نقش که گل سرسبدشان حضور در یکی از فصل‌های مجموعه «پایتخت» به کارگردانی سیروس مقدم بود، شانس خود را در حوزه خوانندگی امتحان کرد که در نهایت به انتشار آلبوم ختم شد.
اینکه بازیگری با خود به این نتیجه می‌رسد تا به فعالیت در حوزه خوانندگی بپردازد دلایل متعددی می‌تواند داشته باشد که سوالات و عللی را در ذهن مخاطبان متبلور می‌کند. حال مروری بر این دلایل خواهیم داشت.
وقتی پیشینه موسیقایی به کار آمد
در میان بازیگرانی که این روزها به سراغ خوانندگی رفته‌اند، چهره‌هایی هستند که یا سابقه‌ای در این حوزه داشتند و یا پیش از بازیگری از شیفتگان خوانندگی بودند اما دست سرنوشت آن‌ها را به سمت و سوی دیگری برد و حال که در یک حوزه به پختگی کامل رسیده‌اند، به دنبال حرفه پیشین یا آرزوی سرکوب شده خود می‌روند.
این دست از بازیگران همچون سایر هم صنفان خود مورد هجمه جدی فعالان حوزه موسیقی قرار نگرفته و فضای مطمئن‌تری برای فعالیت خود دارند. نمونه بارز این اتفاق، محمدرضا گلزار، سوپراستار این روزهای سینمای ایران است. بازیگری که پیش از درخشش بر پرده نقره‌ای سینماها به عنوان نوازنده در گروه آریان شناخته شد اما روزگار پس از مدتی او را به سمت بازیگری کشاند. گلزار پس از دوری طولانی مدت از حوزه موسیقی، چند سال پیش بار دیگر به سراغ استعداد نخست خود رفت و ابتدا با انتشار چند تک آهنگ و سپس برگزاری کنسرت فعالیت موسیقایی خود را از سر گرفت.
محمدرضا فروتن دیگر بازیگری است که می‌توان در این زمینه به نام او اشاره کرد، این بازیگر بارها خوانندگی را رویای اول زندگی‌اش و مقدم بر بازیگری دانسته بود اما گویا در روزهای جوانی فعالیت هنری او سمت و سوی دیگری به خود گرفت تا پس از چندین سال نقش آفرینی در فیلم‌های گوناگون تحقق این رویا را عملی کند. او در سال ۹۵ تصمیم به انتشار آلبومی به نام «می‌فهممت» گرفت، فعالیت او پس از انتشار این آلبوم تا حدودی کمرنگ شده بود که به تازگی تک آهنگی درباره شبکه‌های اجتماعی و به طور ویژه اینستاگرام منتشر کرد که با واکنش‌های نسبتا منفی رو به‌رو شد.
شهرتی که چهره‌ها را وسوسه می‌کند
دیگر موضوعی که در زمینه کوچ بازیگران به حوزه موسیقی و به طور ویژه خوانندگی در سال‌های اخیر بسیار موثر بوده است، شهرت و محبوبیت در میان مردم است. در واقع وقتی چهره‌ها جایگاه والایی در نظر مخاطبان کسب می‌کنند، وسوسه می‌شوند که با استفاده از شهرت جایگاهشان در حوزه‌ای دیگر هم نامی برای خود دست و پا کنند.
در واقع آن‌ها به واسطه جایگاه قابل قبولی که در حوزه سینما و تلویزیون دارند، تمایل دارند تا توانایی خود را در حوزه دیگری هم محک بزنند و استعداد هنری خود را به رخ بکشند. در بیشتر مواقع اما این تصمیم جز تجربه‌ای تلخ نتیجه دیگری در پی ندارد و در نهایت هم چاره‌ای جز بازگشت به حرفه اصلی به شکلی چراغ خاموش و ادامه فعالیت هنری خود در همان حوزه برای بازیگران باقی نمی‌گذارد.
مهران مدیری نمونه‌ای از همین دست است، او که محبوبیت قابل توجهی را به واسطه سریال‌های طنز و برنامه‌های تلویزیونی کسب کرده است، پس از خواندن تیتراژ چند سریال تصمیم به انتشار تک آهنگ‌هایی گرفت و پس از مدتی هم به برگزاری کنسرت روی آورد، کنسرت‌هایی که حمایت گسترده طرفداران این هنرمند را به همراه داشت تا جایی که شیرینی‌اش زیر زبان مدیری تا اندازه‌ای مزه کرد که نگاهش به کنسرت شکلی جدی به خود گرفت.
تجارتی با سود کلان که نمی‌توان از آن گذشت
البته نباید جنبه تجاری خوانندگی برای بازیگران را فراموش کرد، در واقع سود کلانی که خوانندگان از انتشار آلبوم و برگزاری کنسرت کسب می‌کنند، باعث می شود تا بازیگران نتوانند به راحتی از کنار اعداد و ارقام درآمدهای این فعالیت هنری عبور کنند و به همین دلیل تصمیم می‌گیرند تا با امتحان شانس خود را در این حوزه، درآمد قابل توجهی را به جیب بزنند.
جنبه تجاری انتشار آلبوم یا برپایی کنسرت فقط به بحث درآمد محدود نمی‌شود، چرا که قراردادهای تبلیغاتی بازیگران با اسپانسرهایشان هم در این زمینه تاثیرگذار است و آن‌ها ناچارند به واسطه توافقی که داشتند فعالیت‌های فرهنگی مختلفی چون برگزاری کنسرت را برای سودآوری اسپانسرشان انجام دهند.
نام مهران مدیری در این زمینه هم به چشم می‌خورد، او به واسطه قراردادی که با شرکت اول مارکت داشته است، موظف است در طول سال تعداد مشخصی فعالیت هنری در حوزه‌های مختلف انجام دهد تا بتواند سود قابل توجهی را نصیب این شرکت کند. برگزاری کنسرت اخیر او هم دلیلی جز این مسئله ندارد و به نوعی بخشی از توافق او با این شرکت به شمار می‌آید.
آنچه مشخص است، خوانندگی هنری نیست که بخشی از بازیگران بتوانند به راحتی از کنارش گذر کنند و مطمئنا در آینده نیز شاهد حضور گسترده‌تر این هنرمندان در حوزه موسیقی خواهیم بود، اما آنچه مهم است کیفیت ارائه آثار است و اگر این امر محقق شود با گلایه و شکایتی از سوی فعالان حوزه موسیقی رو به رو نمی‌شوند. البته نباید از حساسیتی که به واسطه شهرت بازیگران بر کنسرتشان وجود دار نیز گذشت که گاهی هم عامل لغو برنامه‌هایشان شده است.
