زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

گروه تحریریه ترجمه زندگی آنلاین

هرسال هنگام سال نو، مردم در مکان های مختلف دنیا خود را برای استقبال از سال جدید آماده می کنند و هر منطقه ای رسوم خاص خود را دارد. مثلا در کشور عزیزمان ایران، مردم سفره هفت سین چیده و اعضای خانواده دور هم جمع می شوند و سال نو را جشن می گیرند. ماهی های قرمز درون تنگ آب و سبزه های زیبا و رایحه خوش سبزی پلو و ماهی، همه را برای شروع یک سال نوی زیبا آماده می کنند. اما در مناطق دیگر جهان، مردم چگونه به استقبال سال نو می روند؟ در این مقاله به برخی از آنها اشاره شده است.

چین

الهه آشپزخانه

درکشور چین بنا به سنت قدیم در روز سال نو، روی پنجره هر خانه ای  کاغذهای رنگی بیشماری نصب می شود که این کار یکی از محبوب ترین هنرهای محلی و سنتی این کشور است. در قدیم فقط از کاغذهای قرمز رنگ استفاده می شد زیرا اعتقاد داشتند ارواح پلید و شیطانی از رنگ قرمز می ترسند و با دیدن این کاغذها ترسیده و پا به فرار می گذارند. اما امروزه از کاغذهای با رنگ های متنوع استفاده می شود و مردم معتقدند که این کاغذها می توانند برای تک تک افراد خانواده در سال جدید، خوشبختی بیاورند. در گذشته این کاغذها به وسیله زنان کهنسال برای اعضای خانواده آماده می شد، اما در حال حاضر کارخانه های متعددی هستند که این کاغذها را درست کرده و به شکل و فرم جدیدی از هنر زیبای چینی درآورده و در معرض دید جهانگردان قرار می دهند. درضمن شب سال نو، والدین فرزندان خود را تشویق می کنند که تا دیروقت بیدار بمانند، چراکه بنابر افسانه های چینی، هرقدر بچه ها در این شب بیدار بمانند، والدین شان عمر طولانی تری خواهند داشت. چینی های باستان، الهه ای به نام الهه آشپزخانه داشتند که هر سال درست قبل از سال جدید گزارشی سالانه در مورد رفتار خانواده ها در مقابل رئیس شان یعنی حاکم وقت یا ارباب محل تهیه می کرد که امروزه این کار قسمتی از جشن سال نو محسوب می شود و مردم شیرینی درست می کنند و به یکدیگر می دهند تا گزارش سالانه الهه آشپزخانه شیرین و خوب باشد. البته دیگر کسی به این الهه اعتقادی ندارد اما برای سرگرمی، این جشن را برگزار می کنند.

ژاپن

کیک برنجی

ژاپنی ها غالبا برای سال جدید کیک برنجی درست می کنند. اول برنج آب جوش دیده را درون یک هاون چوبی بزرگ می ریزند و سپس کار پدر خانواده شروع می شود. او وسیله ای چوبی مانند پتکی بزرگ برداشته و با آن برنج را می کوبد. این فرصت خوبی است تا پدر خانواده قدرت خود را نشان دهد زیرا که این وسیله بسیار سنگین است و حسابی برنج را له می کند. هربار که پدر برنج را می کوبد، پسر یا مادر خانواده باید با دست های مرطوب خود، برنج را مخلوط کنند و میوه های تازه و مربا به آن بزنند و به این صورت برنج نیز به پتک نمی چسبد. آنها این کار را باید هماهنگ با پدر انجام دهند. یعنی زمانی که پدر دستش را بالا می برد، کارشان را با سرعت انجام دهند و وقتی پتک به سمت برنج برمی گردد، دست هایشان را عقب بکشند تا آسیبی نبینند. پس از اتمام کار و درست کردن کیک برنجی، اعضا خانواده دور هم می نشینند و دعا می کنند که خوشبختی به خانه آنها قدم بگذارد و از خدا می خواهند که کیف های شان پر از پول شود و همچنین به دیگر خواست هایشان دست یابند. آنها روز سال نو، صبح زود به دیدن پدر و مادر بزرگ، والدین و یا خواهر و برادرهایی که جدا از آنها زندگی می کنند می روند و دیداری تازه کرده و برای یکدیگر دعای خیر می کنند.

آنگولا

جشن و پایکوبی

در آنگولا شب عید مردم به یکدیگر هدیه می دهند و غذاهای خوشمزه مانند ماهی سرد پخته شده یا بوقلمون و برنج می خورند. حتی فقرا هم سعی می کنند غذایی متفاوت یا بهتر از همیشه داشته باشند. مردم ضیافتی ترتیب می دهند و با کیک هایی که خودشان درست کرده اند، به همراه میوه های خشک از همه پذیرایی می کنند و تا صبح به جشن و پایکوبی می پردازند. در ضمن اقوام و دوستان برای یکدیگر هدایای سال نو تهیه می کنند.

اسکاتلند

آن روزهای خوش گذشته

در اسکاتلند شب سال نو خانواده ها دور هم جمع می شوند و جشنی برگزار می کنند و نوجوانان راه می افتند و سرود می خوانند و عیدی می گیرند. این جشن هاگمانای " Hogmanay" نام دارد و بسیار قدیمی است. رسم بر این است که نیمه شب، مردم یکی از ترانه ها و اشعار رابرت برنز( شاعر و ترانه سرای ملی اسکاتلند) با نام" آن روزهای خوش گذشته" را می خوانند. در این جشن از غریبه ها همچون دوستان استقبال می شود و با این رفتار اثر و نشانه های سال کهنه را به طور کامل پاک می کنند و به سال جدید خوشامد می گویند. پس از آن به مراسم" اولین قدم" می رسد که این سنت بسیار رایج است. اولین قدم منظور اولین قدمی است که پس از نیمه شب در خانه ای گذاشته می شود و باید به کسی تعلق داشته باشد که خوشبختی به خانه می آورد. درواقع مردم اسکاتلند افرادی را که انسان های خوبی هستند، خوش یمن می دانند و معمولا از آنها می خواهند که نیمه شب به خانه شان آمده و با قدم های خوب شان، سال نوی خوبی برای آنها رقم بزنند. درگذشته مردم اولین دوشنبه سال جدید را برای یکدیگر هدیه می خریدند، اما امروزه این رسم از میان رفته است.  آتش بازی و مشعل به دست گرفتن نیز، صدها سال است در بیشتر شهرهای اسکاتلند مرسوم است. آنها روی میله ای که حدود 2 متر ارتفاع دارد، تعداد زیادی گوی های آتشین که هریک حدود 1 کیلوگرم وزن دارند، قرار می دهند و 60 مرد با کمک هم آن را حمل کرده و به بالا و پایین خیابان می برند. این گوی ها بیانگر قدرت خورشید در پاک نمودن آلودگی ها و از بین بردن ارواح پلید است.

آرژانتین

شام مفصل

در آرژانتین شب سال نو همه مردم دور هم جمع می شوند و با خانواده های خود شام مفصلی می خورند و تا نیمه های شب بیدار می مانند. سپس هر کس آتشی روشن می کند و به مدت نیم ساعت آن را روشن نگهداشته و آرزوهایش را می گوید. جوانان نیز تا صبح روز بعد به جشن و پایکوبی می پردازند. روز بعد بیشتر مردم به رودخانه، دریاچه یا استخر می روند و به شنا می پردازند.

برزیل

بزرگترین نمایش سال

مردم برزیل شب سال نو به ساحل رفته و به آتش بازی می پردازند. آنها لباس های سفیدشان را با این نیت که سال آینده خوشبخت و در صلح باشند، می پوشند. مراسم و مهمانی فوق، در گذشته نوعی ضیافت مذهبی محسوب می شده است. اما امروزه به بزرگترین نمایش سال در آمده است. آماده شدن برای این ضیافت از صبح روز قبل از سال نو شروع می شود و مردم نیمه های شب سال نو، آتش ها را روشن کرده و برای سال جدید آرزوی خوشبختی و نیز داشتن سلامتی، عشق و ثروت می کنند. در این جشن از حدود 2 میلیون نفر پذیرایی می شود. البته در برزیل اکثر مراسم سال جدید به خوشبختی یا بخت و اقبال در سال جدید مربوط می شود و بیشتر مردم دسته های گل به دریا می اندازند و با هر دسته گل آرزویی می کنند. پیشینیان شان بر این باور بودند که الهه محافظ دریا، آرزوهایشان را برآورده می سازد. به نظر می رسد که این اعتقاد ترکیبی از باورهای آفریقایی و سرخپوستی است.

کلمبیا

سوزاندن آقای سال کهنه

سوزاندن آدمک" آقای سال کهنه" رسمی است که در کشور کلمبیا هنگام سال نو رواج دارد. در این مراسم که تمام اعضای خانواده در آن شرکت دارند، آدمکی به نشانه سال کهنه می سازند و داخل آن را با کاغذهایی که غم و اندوه سال کهنه را روی آن نوشته اند، پر می کنند و لباس های کهنه اعضاء خانواده را به تن آن کرده و سپس آدمک را می سوزانند و با این کار ناراحتی های سال گذشته را به فراموشی می سپارند و خود را برای داشتن سالی پر از شادی و بدون داشتن خاطرات بد گذشته آماده می کنند.

مکزیک

هر زنگ، یک حبه انگور و یک آرزو

در مکزیک افراد به دیدن اقوام و دوستان خود می روند و سال نو را با یکدیگر جشن می گیرند. شب سال نو مراسم خاصی وجود دارد. مثلا در تلویزیون، 12 بار زنگی نواخته می شود و مردم با شنیدن صدای هر زنگ، یک حبه انگور می خورند و آرزویی می کنند. برخی از افراد به ویژه دختران، لباس قرمز می پوشند تا سال جدید محبوب خود را بیابند. افرادی نیز چمدان های خود را برمی دارند و اطراف خانه قدم می زنند، یعنی اینکه دوست دارند سال آینده به مسافرت بروند.

ویتنام

دعای پدر و مادر

جشن سال نو در کشور ویتنام 10 روز است که سه روز مهم در آن وجود دارد. در این روزها هرکسی که از خانواده خود دور است باید به نزد خانواده اش برگردد. 12 نیمه شب سال نو، مادر بزرگ یا مادر خانواده، فشفشه ای روشن می کند تا به سال جدید خوشامد بگوید. سپس همه می خوابند و طلوع خورشید از خواب بلند شده و لباس های نوی خود را می پوشند و پدر و مادربزرگ ها و همچنین پدر و مادرها، روی صندلی مقابل فرزندان خود نشسته و برای آنها آرزوی نیکبختی و طول عمر می کنند. این رسم سالهاست که حفظ شده است.