میان وعده غذایی دانش آموزان در مدرسه
یکی از نگرانی‌های اولیا، مساله میان وعده غذایی بچه‌ها در مدرسه است. برخی والدین، غذاهایی را در منزل برای فرزندانشان آماده می‌کنند و برخی نیز با دادن پول توجیبی آنان را در خرید میان وعده غذایی در مدرسه آزاد می‌گذارند. بیشتر کارشناسان تغذیه به تهیه میان وعده‌های مناسب غذایی توسط والدین تاکید دارند. ویژگی‌های میان وعده مناسب غذایی دانش‌آموزان، تاثیر آن بر سلامتی آنان و راه‌های تشویق جوانان و نوجوانان به مصرف میان وعده‌های مناسب از جمله مسائلی است که اولیا لازم است از آنها مطلع باشند. مساله مهم این است که بدن انسان در 24 ساعت شبانه‌روز در حال فعالیت است و برای اینکه سلول‌ها بتوانند فعالیت خود را در شرایط مناسب و مطلوب انجام دهند، نیاز به انرژی، املاح، ویتامین و پروتئین دارند. بنابراین باید مواد مغذی مورد نیاز بدن در فواصل مناسب تقسیم شود. این مسئله بخصوص در مورد کودکان و نوجوانان که در حال رشد و نمو هستند و فعالیت فکری بیشتری دارند بسیار حائزاهمیت است.
به همین دلیل علاوه بر 3 وعده غذای اصلی، 2 یا 3 میان وعده به صورت میان وعده صبح، عصرانه و بعد از شام می‌تواند باعث تامین نیاز بدن آنان به این مواد مغذی شود.
میان وعده، غذای مختصری است که بین غذاهای اصلی مصرف می‌شود. زمان مصرف میان وعده باید حداقل یک ساعت قبل از وعده اصلی باشد تا فرد اشتهای کافی برای مصرف ناهار و شام داشته باشد و حجم مصرفی برای میان وعده‌ها نباید به حدی باشد که اشتهای دانش‌آموز را برای مصرف وعده اصلی کم کند و یا حتی از بین ببرد. میان وعده مناسب معمولا شامل مواد غذایی است که بتواند مقداری از انرژی، املاح و ویتامین‌های مورد نیاز بدن را تامین کرده، ایجاد سیری کاذب نکند. منظور از سیری کاذب این است که فقط احساس پری شکم ایجاد شود، در حالیکه مصرف میان وعده مناسب باید باعث رسیدن انرژی و مواد غذایی مورد نیاز سلول و افزایش قدرت یادگیری شود. مواد غذایی که بتوانند این انرژی مورد نیاز را به بدن برسانند عبارتند از: ساندویچ نان و پنیر که می‌تواند همراه با گردو، خیار، و یا گوجه‌فرنگی مصرف شود، انواع سبزیجات مانند هویج، انواع میوه‌های خشک و تازه، دانه‌های گیاهان (مثل مغز پسته، بادام)، کیک‌های خانگی که می‌توانند به همراه شیر استفاده شوند و انواع ساندویچ تهیه شده در منزل مثل کوکو، کتلت و غیره
میان وعده نامناسب، آن چیزی است که نیاز سلول‌های بدن را تامین نمی‌کند. اغلب این گونه مواد باعث می‌شود که کودکان وعده‌های اصلی را با رغبت و اشتهای کافی مصرف نکنند. این مسئله به راحتی می‌تواند وضعیت رشد کودکان بخصوص رشد قدی آنها را تحت تاثیر قرار دهد. میان وعده نامناسب به طور معمول دارای مقدار زیادی مواد قندی و چربی است و مصرف بی‌رویه آنها، به دلیل طعم خوبی که دارند بین کودکان رایج است و می‌تواند باعث ایجاد چاقی شود. این چاقی در واقع زمینه بروز چاقی در بزرگسالی است. به علاوه اکثر این مواد غذایی حاوی مقدار زیادی نمک هستند که خود می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلب و عروق، نارسایی کلیه و فشار خون را افزایش دهد. و بعضا بعضی از این مواد غذایی دارای افزودنی‌های رنگی، نگهدارنده‌ها و طعم‌دهنده‌های مصنوعی هستند که زمینه آلرژی و حساسیت را ایجاد می‌کند.
در این مورد همیشه بهترین راه آگاهی دادن به کودکان است. کودکان باید در مورد نیازهای تغذیه‌ای خود اطلاعات کاملی داشته باشند و این حالت تنها در صورتی میسر است که نیازهای رشدی را برای کودکان توضیح بدهیم. هیچ گاه اجبار و اصرار نمی تواند راه حل مناسبی باشد. این مساله تنها باعث می‌شود تمایل مصرف میان وعده و بخصوص میان وعده مناسب در کودک کاهش یافته و بالعکس تمایل به مصرف میان وعده‌های نامناسب افزایش یابد.
