به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، پدر به اندازه مادر برای رشد روانی کودکان مهم و باارزش است و جایگاه متفاوت او در ابتدای راه ارتباطی با فرزندان در قالب یک مانع میان کودک و مادر دیده میشود. به همین دلیل بسیار آرام و حساب شده باید به این رابطه دو نفره وارد شود تا نقطه امنی برای زندگی کودک خود به حساب آید. پدر برای دختر بر خلاف پسرها نوعی تأیید است، چون اولین مرد زندگی او به حساب میآید و روابط بین آن دو به طور ناخودآگاه برای هر دو طرف اهمیت خاصی دارد. نکته مهمی که وجود دارد این است که پدر در ارتباط با دخترش، گذشته خود را رها کرده و در زمان حال زندگی کند که این نشان میدهد مردانی که رابطه خوبی با پدر خود نداشتهاند از داشتن دختر لذت میبرند؛ به طوری که برای این دسته از افراد، داشتن پسر به معنی تبدیل شدن به همان پدری است که آنها در کودکی ارتباط خوبی با او نداشته و از کنار او بودن خرسند نبودهاند. به همین دلیل داشتن دختر سبب میشود بار سنگین گذشته سبکتر شده و مرد بتواند رابطه جدیدی با فرزند خود ایجاد کند. پدر برای کودک غریبه آشنایی است که او را از دستان قدرتمند مادر جدا کرده و در پناه خود به او هویتی مستقل در جهان میدهد؛ به طوری که پدر دخترش را به سمت دیگران پرواز میدهد و به او دویدن و پریدن را میآموزد و حامی همیشگی دخترش در فعالیتهای اجتماعی و هوشی است. دختر به پدری نیاز دارد که او را دوست داشته باشد و در ضمن، پدر با عشق ورزیدن به مادر، به دخترش میآموزد که باید برای مرد آیندهاش زنی دوستداشتنی باشد. مردی که بیان احساس و ابراز عشق به همسر خود را نمیداند به فرزندانش میآموزد که همیشه عواطفشان را پنهان کنند.