زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

به کودکان بیاموزیم چگونه صبور باشند!

کودکان اکثرا دوره‌هایی را تجربه می‌کنند که در آن می‌خواهند تمام خواسته‌هایشان سریعا انجام شود، به عنوان مثال آن‌ها به سادگی تمام، یک اسباب بازی را می‌خواهند و یا قصد دارند توجه ما را جلب کنند: «مامان! مامان! زود باش!» اما با این وجود باید از 1 تا 6 سالگی به کودک بیاموزیم انجام برخی از کارها ممنوع است و برای رسیدن به بعضی چیزها باید صبور بود.

اولین سوالی که شما باید از خود بپرسید این است: کودکتان برای برآورده شدن نیاز واقعی‌اش سعی دارد توجه شما را جلب کند یا فقط برای آمدنتان نیاز می‌تراشد؟

اگر احتیاج او واقعی نیست، می‌تواند منتظر بماند. انجام برخی کارها مثل آماده کردن مقدمات غذا (آماده سازی مواد غذایی، تمیز کردن میز و ...) و منتظر نگه داشتن کودک، به او نشان می‌دهد که شما می‌فهمید چه موقع نیاز او واقعی است. می‌توانید به او بگویید: «من می‌توانم به حرف‌های تو در زمانی که غذا می‌خوریم، گوش کنم. پس از تمام شدن غذا هم باید کمی آشپزخانه را مرتب کنم و بعد از آن می‌توانم با تو بازی کنم.»

در مقابل بی‌قراری و عجله کودک خود، بهتر است از واکنش‌های شدید اجتناب کنید. اگر سریعا به نیاز‌های غیر ضروری او پاسخ بدهید، او هیچ گاه صبر کردن و وفق پیدا کردن با شرایط را نخواهد آموخت. از طرفی اگر خیلی دیر به او پاسخ دهید بیم آن می‌رود که تمایل او برای برآورده شدن نیازش کمرنگ شود یا حتی کلا از بین برود.

چگونه به کودک کمک کنیم که صبور باشد؟

در حالیکه کودک قادر است شرایط را با مشاهده حرکات آشنا، پیش بینی کند، با این وجود برای او دشوار است که مدت زمانی که باید منتظر بماند را ارزیابی کند؛ مخصوصا اینکه اغلب به نظرش ضروری می‌رسد که سریعا به نیازهایش پاسخ داده شود.

 برای این که به کودک‌تان کمک کنید تا صبور بودن را بیاموزد، باید برایش توضیح دهید که چرا تا زمانی که بتوانید به نیاز او پاسخ دهید باید منتظر بماند.

 شما می‌توانید احساسات کودک‌تان را در قالب کلمات بیان کنید:

صحبت در این رابطه باعث می‌شود صبر کردن برای او قابل تحمل شود. همچنین او با این کار متوجه می‌شود که شما خواسته او را می‌دانید و به زودی آن را برآورده خواهید کرد. « عزیزم من بعد از اینکه کارهایم را انجام دادم، برای تو داستان می‌خوانم: نگاه کن الان دارم میز را تمیز می‌کنم و بعد از آن باید ظرف‌ها را مرتب کنم. می‌دانم که تو عجله داری؛ اما می‌توانی کمی صبر کنی و... »

 به کودک‌تان کمک کنید که در مورد بی‌صبری خودش صحبت کند چرا که بدین ترتیب توانایی صبر کردن او افزایش می‌یابد و می‌آموزد چگونه منتظر بماند و صبور باشد. این مسأله او را یاری می‌رساند تا در جامعه به خوبی زندگی کند.

 نشانه‌های زمانی هم می‌توانند به کودک کمک کنند تا راحت‌تر منتظر بماند. به عنوان مثال از شکل‌های قابل رویت روی ساعت استفاده کنید (مثال: روی ساعت برچسب حیوانات را بچسبانید). همچنین می‌توانید از او بخواهید که تا زمانی که عقربه بزرگ ساعت به برچسبی که چسبانده‌اید برسد، منتظر بماند.

 شما می‌توانید به کودک خود پیشنهاد دهید که در فعالیت‌ها به عنوان دستیار، کمک‌تان کند. با این کار او بدون اینکه از انتظار کشیدن اذیت شود، با انجام کارهای روزانه سرگرم هم می‌شود. اغلب کودکان دوست دارند با کمک کردن به بزرگترها، خود را در جای آن‌ها حس کنند.

 در آخر به یاد داشته باشید که باید محدودیت‌هایی تعیین کنید و نشان دهید که رفتارتان ثبات دارد. گاهی به نظر بسیار ساده‌تر است که در مقابل کودک عجول خود فقط چشمان‌تان را ببندید، با این وجود چنین رفتاری باعث می‌شود که کودک بیشتر به سماجت تشویق شود. بسیار خوددار باشید و به خاطر بیاورید برای آموختن طریقه صبور بودن به کودک‌تان باید صبور بودن را به او نشان دهید.