بسیاری از نوزادان وقتی متولد می شوند موهای نازک و کم پشتی دارند. این موضوع طبیعی است؟
کم پشتی موی نوزادان زمان تولد بسیار طبیعی است. جنس موی نوزاد بسیار نازک و لطیف است و همین موضوع باعث می شود در شرایط عادی از حالت معمول کمتر دیده شود. از طرف دیگر، برخی نوزادان موی کم پشت تر و برخی موی پرپشت تری دارند.
معمولا رشد موهای بدن در کودکانی که پوست تیره و سبزه ای دارند، در مقایسه با آنهایی که پوست روشنی دارند، بیشتر است. با این حال در سه ماهگی، کلیه موهای زائد و حتی موهای سر شیرخوار ریخته می شود که مربوط به پرزهای دوره جنینی است و بعد از آن موهای دائمی رشد می کنند. بنابراین نباید نگران این مساله باشید ولی در صورتی که بعد از سن سه ماهگی همچنان بدن کودک دارای موی زیاد (به مقدار غیرطبیعی) است، حتما به متخصص اطفال مراجعه کنید تا از نظر هورمونی بررسی های لازم انجام شود.
هنگامی که هر نوزاد کوچکی به دنیا بیاید، والدینش معمولا مانند یک کیسه ی مملو از احساس شادی، آسودگی، اضطراب و … هستند. والدین از نوزادشان سیر نمی شوند، از سرگرم شدن با انگشت های کوچک دست و پایش گرفته تا قنج رفتن دلشان به خاطر موی نرمش. نزدیکان و فامیل نیز همین احساس را دارند. در حین اینکه هر کس فکر می کند نوزاد به چه کسی شباهت بیشتری دارد، امکان دارد والدین متوجه پرمو بودن نوزاد شان و موی کرکی ای شوند که تمام بدن نوزاد را فرا گرفته است. به این مو لانوگو (lanugo) گویند.
لانوگو چیست؟
در هفته ی چهاردهم تا شانزدهم بارداری، مویی بر سر و بدن جنین می روید که به آن لانوگو می گویند. تا هفته ی بیست و یکم این مو تمام بدن را می پوشاند. وظیفه ی این مو حفاظت از جنین در برابر مایع درون کیسه ی آب(که به آن مایع آمونیوتیک می گویند) است. ماده ی پنیری شکل که ورنیکس نام دارد، از چروک شدن پوست نوزادتان در درون رحم جلوگیری می کند.
لانوگو به نگه داشتن ورنیکس روی پوست کمک می کند و از شسته شدن آن توسط مایع آمونیوتیک جلوگیری می کند. با اینکه لانوگو معمولا قبل از تولد از بین می رود، گاهی امکان دارد بعد از تولد نیز روی پوست نوزاد باقی بماند. تجمع این مو بیشتر روی شانه ها و پشت گوش های نوزاد است. هرچند، این مورد نباید باعث نگرانی شما باشد. لانوگو تا چند هفته پس از تولد، به طور خود به خودی از بین می رود و ریختن موی نوزاد کاملا طبیعی است.
منبع : بیتوته