گاهی پیش میآید که نام، خوش معنا و متناسب با زمان و مکان است اما به شخصی اطلاق شده که آن شخص یادآور صفات یا ویژگیهای نامناسبی برای ماست که ما را نسبت بدان اسم، بدبین کرده است. در این صورت هم بهتر است نام آن را بر فرزندمان نگذاریم.
در انتخاب نام خودخواه نباشید و غیر از خودتان، نظر افراد دیگر را هم بپرسید و با افراد مطلع مشورت کنید و معنای نام را هم حتما از فرهنگهای لغت و نام نامهها استخراج کرده و مورد توجه قرار بدهید.
اثر روانشناختی نام
آیا حاضرید لباس مسخره و نامناسبی به فرزندتان بپوشانید و او را روانه خیابان یا مدرسه کنید؟ البته که نه. چون همه ما مایلیم فرزندمان مورد توجه مثبت و سازنده دیگران قرار بگیرد و بتواند با همسالان و اطرافیانش رابطه خوبی برقرار کند. همینطور وقتی نامی را بر فرزندمان میگذاریم که مناسب نیست، در واقع فرزندمان را در معرض تمسخر یا تحقیر دیگران قرار میدهیم.
این کار نه تنها ارتباط فرزندمان را با دیگران خدشهدار میکند، بلکه بهتدریج باعث منزوی شدن، دوری او از دیگران، کاهش اعتماد به نفس و تنها ماندن او میشود و چه بسا نام او تا آخر عمر او را شرمگین و خجالت زده کند.
متاسفانه تمسخر نام، چهره، لباس و... در سنین پایین اجتنابناپذیر شده است. به دلیل آموزشها و تربیتهای نادرست والدین، بسیاری از کودکان و نوجوانان همدیگر را با القاب زشت صدا میکند. القابی که به نام، چهره، اندام، وضعیت درسی و مانند اینها بر میگردد.
متاسفانه همه این لقب گذاریها بر روح و روان و اعتماد به نفس و حتی بر آینده فرزندان ما تاثیر گذارند و گاهی چنان بر بخش ناخودآگاه ذهن کودک حک میشود که حتی تا سالها بعد پاک شدنی نیست. تصویری که کودک ما در سنین پایین از خود پیدا میکند، اغلب تا پایان عمر با او میماند.
اگر او خود را خوب و دوست داشتنی بداند، همین تصویر را با خود به بزرگسالی میبرد و اگر این تصویر زشت و تنفرآور باشد نیز متاسفانه تا آخر عمر با او میماند مگر آن که خود او آگاهانه و با زحمت و ممارست زیاد اقدام به تغییر آن تصویر کند. بنابراین نامی بر فرزندتان نگذارید که باعث سرشکستگی و تمسخر او بشود چون امکان دارد اثر آن همیشه و همیشه در زندگی او باقی بماند.
اسلام و نام گذاری بر فرزندان
در اصل سوم اعلامیه حقوق کودک، تصریح شده است که کودک باید از بدو تولد صاحب اسم و ملیت باشد. اما از نظر اسلام داشتن نام کافی نیست و تاکید دین اسلام بر این است که انتخاب نام نیکو و زیبا حق هر کودکی است. قبل از ظهور اسلام، اعراب نامهای حیواناتی مانند سگ، پلنگ و یوزپلنگ را هم بر فرزندانشان میگذاشتند.
اما پیامبر اسلام(ص) نامهای زیبا را جایگزین نامهای نامناسب میفرمودند. برای مثال مردی خدمت پیامبر آمد و اسلام آورد که قبلا خادم بتکده بود. پیامبر از نام او پرسیدند و مرد گفت نام من غاوی بن ظالم است (یعنی گمراه، پسر ستمگر!) حضرت نام او را به راشدبن عبدا... (یعنی هدایت یافته، فرزند بنده خدا) تغییر دادند. همچنین نام زنی به نام عاصیه (سرکش) را به جمیله (زیبا) تغییر دادند.
پس بر فرزندان خود نامهای زیبا و خوش معنا بگذاریم. نامی که باعث سربلندی باشد.
برای خواندن بخش اول- اسم نیک، فرزند نیک- اینجا کلیک کنید.