Loading...
شما از نسخه قدیمی این مرورگر استفاده میکنید. این نسخه دارای مشکلات امنیتی بسیاری است و نمی تواند تمامی ویژگی های این وبسایت و دیگر وبسایت ها را به خوبی نمایش دهد.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه به روز رسانی مرورگر اینجا کلیک کنید.
جمعه 14 اردیبهشت 1403 - 14:10

9
تیر
ريفلاکس ادراری در كــــودكــان

ريفلاکس ادراری  در كــــودكــان

برگشت ادرار از مثانه به کلیه که به آن ريفلاکس ادراری نیز گفته می‌شود، بیماری شایع دوران کودکی است که ...

برگشت ادرار از مثانه به کلیه که به آن ريفلاکس ادراری نیز گفته می‌شود، بیماری شایع دوران کودکی است که در صورت بی‌توجهی و بروز عفونت‌های ادراری ناشی از آن، کلیه‌های فرد قادر به رشد طبیعی در سنین رشد نخواهند بود و در صورتي كه این روند ادامه يابد، در نهایت به نارسایی کلیه منجر مي‌گردد.

عفونت‌هاي كليه

ادرار تولیدشده در هر کلیه توسط لوله حالب مربوط به آن کلیه به مثانه وارد می‌شود و تا زمان تخلیه در مثانه مي‌ماند. در واقع، لوله‌های حالب باعث انتقال ادرار از کلیه‌ها به مثانه می‌شوند. در حالت طبیعی، محل اتصال حالب به مثانه به صورت دریچه‌ای یکطرفه عمل می‌کند که تنها امکان عبور ادرار از بالا به پایین وجود دارد و ادرار داخل مثانه، اجازه برگشت به حالب‌ها و کلیه‌ها را نخواهد داشت. در حقیقت، این دریچه‌ها باعث حفاظت کلیه‌ها از ادرار داخل مثانه شده و گهگاه عفونی می‌شوند. وقتی این دریچه‌ها عملکرد صحیحی ندارند، امکان عفونت‌های کلیه بسیار زیاد می‌شود و چون برگشت ادرار اغلب در سنین کودکی و در دوره رشد کلیه‌ها اتفاق می‌افتد، عفونت‌های مکرر ناشی از ريفلاکس ادراری رشد طبیعی کلیه جلوگيري مي‌كنند.

برگشت ادرار
ريفلاکس ادراری در حدود 10 درصد کودکان و در دختربچه‌ها بیشتر از پسربچه‌ها دیده می‌شود. در صورت ایجاد عفونت ادراری در کودک، پزشک بعد از درمان اولیه عفونت، از نظر برگشت ادرار بررسی‌های لازم را انجام می‌دهد. روش مطمئن تشخیص ريفلاکس ادراری، عکس رنگی از مثانه یا VCUG است. عکس رنگی مثانه، وجود ريفلاکس ادراری و درجه آن را مشخص می‌کند. برحسب شدت برگشت ادرار به کلیه‌ها، پنج درجه ريفلاکس وجود دارد.

 درمان
درجات پایین تر ريفلاکس، ممكن است خود بخودی در حین رشد کودک بهبود يابند. در واقع، در اثر تکامل دریچه محل اتصال حالب به مثانه همزمان با رشد کودک، برگشت ادرار کمتر و کمتر شده و در نهایت متوقف می‌گردد. در این بیماران، مهم‌ترين اقدام، پیشگیری از ایجاد عفونت ادراری تا زمان بهبود تدریجی و خودبخود ريفلاکس است. میزان بسیار کمی داروی آنتی‌بیوتیک، هر شب به کودک داده می‌شود تا از ایجاد عفونت جلوگیری شود. هر شش ماه یکبار وضعیت برگشت ادرار با عکس رنگی مثانه چک می‌شود و این کار تا بهبودی کامل و توقف ريفلاکس  ادامه می‌یابد. بعد از اطمینان از عدم برگشت ادرار، آنتی‌بیوتیک قطع می‌شود. درجات بالای ريفلاکس امکان بهبود خودبخود ندارد و از همان ابتدا و قبل از آسیب ديدگي به کلیه‌ها، دریچه نارسای حالب به مثانه بايد جراحي و اصلاح شود.

تعداد بازديد: 747 تعداد نظرات: 0

ارسال نظر

فیلم روز
تصویر روز