زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

بيماری های رايج در كودكان

همه پدر و مادرها دوست دارند كودك‌شان شاد باشد و بدون نگرانی از هیچ موضوعی به این سمت و آن سمت بدود و بازی كند؛ ولی همه‌چیز نمی‌تواند به ناگاه و با ابتلا به یك بیماری تغییر كند و كودك شاد شما بدخو، بدخلق و تحریك‌پذیر شود و به راستی كه این كابوس هر پدر و مادری است. قبل از ابتلا به بیماری، سیگنال‌ها و نشانه‌هایی ظهور می‌كند كه والدین با پیگیری و اطلاع از آنها می‌توانند بموقع بیماری را تشخیص دهند و با مراجعه به پزشك آن را در كوتاه‌ترین زمان و قبل از عود بیماری درمان كنند. 

عفونت گوش

عفونت گوش اغلب در كودكان به دو شكل رخ می‌دهد: عفونت گوش خارجی و عفونت گوش میانی. در عفونت گوش خارجی، كودك تب نمی‌كند، ولی عفونت گوش میانی با تب همراه است. (اگرچه هر دو آنها ناشی از باكتری هستند). این نوع عفونت‌ها به دلیل كوچكی لوله‌های اتصال گوش به گلو در كودكان بسیار رایج‌اند. بعد از یك عفونت در دستگاه تنفسی، مایعی در پشت پرده گوش آنها تجمع می‌یابد و با عفونی شدن دچار درد می‌شود. متخصص اطفال برای درمان عفونت داروهای آنتی‌بیوتیك تجویز می‌كند ممكن است درمان عفونت گوش میانی چند ماه طول می‌كشد.

ورم ملتحمه

ورم ملتحمه كه به نام چشم صورتی نیز معروف است، بیماری مسری است كه كودكان به راحتی در بازی با دوستان و یا شركت در جمع گروه‌هی، مثل مدرسه می‌توانند به آن مبتلا شوند. معمولاً ناشی از باكتری یا ویروس است و قرمزی و التهاب چشم‌ها را در پی دارد. ترشحات غلیظ زرد مایل به سبز نشان از یك عفونت باكتریایی است. در ورم ملتحمه ناشی از ویروس، ترشحات چشم آبكی و شفاف هستند. قطره‌های چشمی باكتریایی عفونت چشم را از بین می‌برند؛ ولی در عفونت ویروسی تا زمان تخلیه كامل ویروس، عفونت از بین نمی‌رود. رعایت بهداشت و پاك كردن ترشحات با یك پارچه تمیز و استفاده از قطره چشمی، به كنترل قرمزی و خارش چشم كمك می‌كند. مراقب باشیم زیرا نوع ویروسی آن شدیداً واگیر دارد.‌

ویروس روتا

یك عفونت بسیار رایج به خصوص در كودكان زیر دو سال است. اسهال آبكی كه ممكن است با استفراغ و تب نیز همراه باشد، از شایع‌ترین علائم عفونت روتا است. عفونت و تماس با آلودگی‌های محیطی از علل عمده ابتلا به این بیماری است و اسهال مداوم موجب كم آبی بدن كودك، فعالیت كم‌تر و بداخلاق و ضعیف شدن او می‌شود. اگرچه تقریباً هیچ درمان خاصی برای آن وجود ندارد، ولی آب‌رسان (هیدراتاسیون) مناسب از طریق رژیم غذائی مبتنی بر مایعات به كاهش علائم كمك می‌كند؛ ولی تقریباً بهبودی به خودی خود حاصل می‌شود. برخی از كودكان كه به كم آبی طولانی مدت دچار می‌شوند، نیاز به تجویز مایعات داخل وریدی خواهند داشت. افزایش مصرف مایعات پس از استفراغ و اسهال آبكی، به تدریج تعادل آب بدن را بازمی‌گرداند و هضم و جذب طبیعی آغاز می‌شود. در صورتی كه ادرار كودك كم شد و یا تب و خشكی دهان شدت یافت، به سرعت به پزشك مراجعه كنید. صبور باشید، تا زمان بهبودی كامل عفونت به یك تا دو هفته وقت نیاز خواهید داشت.

آبله مرغان، سرخك، سرخجه

هر چند امروزه می‌توان به طور كامل (در صورت عدم ابتلا) با واكسیناسیون در سال‌های اولیه زندگی از ابتلا به آنها پیشگیری كرد، ولی خارش، علامت مشخصه هر سه بیماری است و تقریباً نشانه‌های ابتلا به آنها مشابه یكدیگر است. سرخك با آبریزش بینی، سرفه و تب شروع می‌شود؛ ولی در سرخجه تقریباً درجه تب بسیار پایین است. پیشگیری از آبله مرغان با تزریق یك دوز واكسن در یكسالگی و پیشگیری از ابتلا به سرخك، اوریون و سرخجه با دو دوز واكسن MMR در سال اول و چهارسالگی كودك انجام می‌شود. تب و بثورات خفیف از جمله عوارض این واكسیناسیون هستند كه به محض تنظیم واكسن با بدن، علائم ناپدید می‌شوند. اگر كودك شما واكسینه شده است، جای نگرانی در مورد این بیماری‌ها نیست.

سیاه سرفه

این بیماری آبریزش بینی، تب، كاهش اشتها و فعالیت و خس خس سینه هنگام تنفس است. با زدن واكسن DTAP، امروزه تعداد مبتلایان به این بیماری به مقدار قابل توجهی كاهش یافته است. سیاه سرفه مسری است و نباید به كودك بیمار اجازه دهید حداقل تا پنج روز پس از مصرف آنتی‌بیوتیك با كودكان دیگر ارتباط برقراركند. معمولاً این بیماری در مدت دو هفته تا یك ماده درمان می‌شود و در موارد نادری نیاز به بستری و درمان جدی خواهد بود.

مننژیت

عفونت ویروسی یا باكتریایی غشاء مغز و التهاب آن موجب مننژیت می‌شود. یك بیماری جدی است و علائم آن تب، سردرد و سفتی گردن می باشد. مننژیت با مصرف آنتی‌بیوتیك درمان می‌شود و در صورت عدم درمان بموقع می‌تواند مشكلات جدی و طولانی مدت ایجاد كند. واكسیناسیون می‌تواند برخی از علل باكتریایی را درمان كند، ولی نه همه آنها را.

آنفلوآنزا

آنفلوآنزا توسط ویروس‌های آنفلوآنزا كه به A، B، C طبقه‌بندی می‌شوند، ایجاد می‌گردد. علائم آن سردرد، لرز، احتقان بینی، گلودرد و علائمی شبیه سرماخوردگی است. تب در مبتلایان به آنفلوآنزا معمولاً بین

100تا 103 درجه فارنهایت و در برخی موارد حتی بیشتر است. مهم‌ترین اقدام برای جلوگیری از ابتلا به آنفلوآنزا رعایت بهداشت و شستن مرتب دست‌ها با صابون و ضدعفونی آنهاست. افراد مبتلا باید مقادیر زیادی مایعات بنوشند و غذاهای تازه بخورند و استراحت كنند. والدین باید مراقب باشند كه هیچ نوع آسپرینی در طول این بیماری به كودكان ندهند. آسپرین می‌تواند موجب سندرم «Rey» دركودكان شود كه در برخی موارد حتی كشنده است. با تقویت سیستم ایمنی بدن كودك او را در مقابل تمامی این بیماری‌ها مقاوم كنید. سیستم ایمنی بدن كودكان در زمان تولد قوی نیست و نیاز به تقویت دارد. كودك در محیط حفاظت شده و در رحم مادر زندگی می‌كند و از لحظه تولد در معرض ویروس‌ها و باكتری‌های متفاوت قرارمی‌گیرد و واكنش بدن به آنها، بیماری است. هر چقدر كودك بزرگ‌تر شود، سیستم ایمنی بدن او تقویت می‌شود؛ اگرچه مراقبت بیش از حد و بی‌اندازه نیز خوب نیست، در سال‌های اولیه رشد كودك باید از او حفاظت شود، چرا كه مستعد ابتلا به بیماری‌های مختلف است.