به گزارش خبرآنلاین،سیب‌زمینی را خوراکی سرشار از کربوهیدرات و چاق‌کننده می‌دانیم، اما نباید از مقدار ریزمغذی‌های آن غافل شد.
سلامت نیوز در خبری نوشت: در واقع، گنجاندن سیب‌زمینی در رژیم غذایی متعادل می‌تواند در تامین بسیاری از نیازهای بدن و حفظ سلامت موثر باشد. البته شیوه طبخ آن بسیار مهم است و نباید مقدار زیادی روغن در تهیه آن استفاده کرد. در ادامه این مطلب، به فواید عادت به مصرف متعادل این ماده غذایی پرداخته‌ایم.
دریافت بیشتر پتاسیم
برخلاف اینکه تصور می‌شود سیب‌زمینی برای افرادی که به تناسب‌اندام خود اهمیت می‌دهند، مناسب نیست، اما این خوراکی سرشار از دیگر ترکیبات مغذی سبزیجات مانند ویتامین‌ها، ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و فیبرهاست که نقش محافظتی دارد.
سیب‌زمینی یکی از بهترین منابع پتاسیم است که این ماده معدنی نقش ضروری در عملکرد اندام‌های حیاتی مانند قلب، کلیه، کبد و... دارد. در کل، یک سیب‌زمینی متوسط تنوری ۶۱۰ میلی‌گرم پتاسیم دارد که ۱۳ درصد نیاز روزانه بدن را تامین می‌کند در حالی‌که یک موز متوسط ۴۲۰ میلی‌گرم پتاسیم و مقدار انرژی بیشتری دارد.
منبع غنی ویتامین‌های گروهB
به علاوه، سیب‌زمینی منبع غنی از کولین (ویتامینB۴) است که تامین کافی آن برای سلامت مغز، اعصاب و عضلات ضروری است. ویتامینB۶ فراوان موجود در آن نیز برای سلامت روان توصیه می‌شود که می‌توان با خوردن یک سیب‌زمینی کوچک در روز حدود یک چهارم نیاز بدن در سنین بزرگسالی را تامین کرد.
تامین انرژی برای طولانی‌مدت
سیب‌زمینی به‌خصوص حاوی مقدار فراوان قندهای پیچیده است که انرژی طولانی مدتی برای بدن را تامین می‌کند و مانع از احساس گرسنگی سریع بین وعده‌های غذایی می‌شود. البته سیب‌زمینی سرشار از نوعی فیبر مقاوم به هضم توسط آنزیم‌های گوارشی است و از همین‌رو، به‌عنوان پری‌بیوتیک محسوب می‌شود که برای تغذیه و سلامت باکتری‌های روده ضروری است.
به‌رغم فواید یاد شده باید به تاثیر روش طبخ نیز اشاره کرد. مصرف مداوم سیب‌زمینی سرخ شده به‌دلیل مقدار فراوان روغن یکی از عوامل زمینه ساز بروز چاقی، دیابت، بیماری‌های قلبی‌عروقی و دیگر بیماری‌های تحلیل اعصاب است. همچنین، ترکیبی به‌نام آکریلامید هنگام طبخ با روغن در حرارت زیاد به‌وجود می‌آید که به‌عنوان ترکیب سرطان‌زا شناخته می‌شود. بنابراین بهترین روش طبخ سیب‌زمینی در فر است تا بدون نیاز به روغن، تنوری شود. هنگام آب‌پز شدن سیب‌زمینی نیز نباید پوست آن را گرفت تا ارزش تغذیه‌ای آن حفظ شود.
