محققان در اروپا در مطالعه‌ای استدلال می‌کنند که گسترش جهانی برخی از مواد شیمیایی خطرناک به حدی فراگیر است که سطوح ناامن مواد پرفلوئوروآلکیل و پلی فلوئوروآلکیل (PFAS) را می‌توان در آب باران در تمام نقاط جهان از جمله مناطق دورافتاده مانند قطب جنوب و فلات تبت یافت.
در طول ۲۰ سال گذشته، بسیاری از مواد شیمیایی PFAS به دنبال مجموعه‌ای از شواهد قوی که اثرات سمی بالقوه برای سلامت انسان را نشان می‌دهند، به تدریج از زمینه‌های تولید حذف شده‌اند. با این حال، PFAS به دلیل اثرات طولانی‌مدت در محیط ما اغلب به عنوان «مواد شیمیایی برای همیشه» نامیده می‌شود و فقط به این دلیل که ما استفاده از تعدادی از این مواد شیمیایی را متوقف کرده‌ایم به این معنی نیست که آن‌ها فورا از دنیای ما ناپدید شده‌اند.
مقاله جدیدی که در ژورنال Environmental Science & Technology منتشر شده است نشان می‌دهد که سطوح توصیه شده ایمن PFAS به طور مداوم در سال‌های اخیر کاهش یافته است، زیرا ما در مورد سمی بودن این مواد شیمیایی بیشتر یاد گرفته‌ایم و اکنون، بسیاری از دستورالعمل‌ها سطوح ایمن PFAS را توصیه می‌کنند که کمتر از سطح پایه در محیط طبیعی هستند.
ایان کازینز، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: «در ۲۰ سال گذشته کاهش شگفت‌انگیزی در مقادیر دستورالعمل PFAS در آب آشامیدنی وجود داشته است. به عنوان مثال، مقدار دستورالعمل آب آشامیدنی برای یک ماده شناخته شده در کلاس PFAS، یعنی اسید پرفلوروکتانوئیک ایجاد کننده سرطان (PFOA)، ۳۷.۵ میلیون بار در ایالات متحده کاهش یافته است.»
در ژوئن ۲۰۲۲، آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) در ایالات متحده پیشنهاد کرد که اثرات منفی بر سلامت ممکن است از قرار گرفتن در معرض سطوح «نزدیک به صفر» PFOA در آب آشامیدنی نیز رخ دهد. بر اساس مقاله جدید، مشکل این است که سطح PFOA در آب باران در سراسر جهان اکنون از آستانه ایمن ذکر شده در توصیه‌های جدید EPA فراتر رفته است.
کازینز افزود: «بر اساس آخرین دستورالعمل‌های ایالات متحده برای PFOA در آب آشامیدنی، آب باران در همه جا برای نوشیدن ناایمن ارزیابی می‌شود. اگرچه در دنیای صنعتی ما اغلب آب باران نمی‌نوشیم، اما بسیاری از مردم در سراسر جهان انتظار دارند که نوشیدن آن بی‌خطر باشد و بسیاری از منابع آب آشامیدنی ما را تامین کند.»
تحقیقات جدید بر چهار آلاینده خاص PFAS در محیط عمومی ما متمرکز شده است. در اکثر موارد، این مطالعه اشاره کرده است که استفاده جهانی از این چهار ماده شیمیایی در سال‌های اخیر به میزان زیادی کاهش یافته است، اما به دلیل ماندگاری آن‌ها در محیط، احتمالا برای سال‌های آینده به طور مداوم در هیدروسفر چرخه می‌شوند.
شاید بزرگ‌ترین نگرانی در مقاله جدید این باشد که وجود این مواد شیمیایی در آب باران عملا غیرقابل برگشت است. اگرچه اثرات طولانی‌مدت بهداشتی قرار گرفتن در معرض سطح بسیار پایین با این چهار ماده شیمیایی PFAS هنوز نامشخص است، اما محققان تاکید می‌کنند که تعداد زیادی از دیگر ترکیبات PFAS که کمتر مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، هنوز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
