زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

مطلب پیش رو ترجمه و بازنویسی ژورنالیستی از متن کامل یک مقاله علمی پژوهشی ISI حوزه دارویی تحت عنوان «خواص آنتی اکسیدانی آب انگور و سرکه آن» یا Antioxidant properties of commercial grape juices and vinegars است که توسط آلبرتو داوالوس در انستیتو Fermentaciones Industriales در مادرید اسپانیا نوشته شده و در سال ۲۰۰۴ در مجله «شیمی غذا» یا Food Chemistry منتشر شده است و برای نخستین بار در ایران منتشر می‌شود.

سرکه خمری یا سرکه انگور از فساد خمر (vitis vinifera) تهیه می‌شود و به سرکه وحشی نیز معروف است. این سرکه با بسیاری از سرکه‌های تجاری موجود در بازار متفاوت است. مراحل تهیه آن کمی دشوار بوده و قیمت به نسبت بالاتری از مشابه تجاری خود دارد. تهیه سرکه خمری: انگور را شسته و خشک می‌کنیم تا کپک نزند.

سپس آب انگور را گرفته و در ظرفی ریخته، درب آن را می‌بندیم. در زمستان شش روز و در تابستان سه روز طول می‌کشد که تفاله‌های آن بالا بیاید (انقلاب اول) ۱۰ روز پس از انقلاب اول تبدیل به خمر می‌شود. درب ظرف را باز می‌کنیم تا پشه یا مگس سرکه وارد آن شود (این کار ممکن است یک تا دو هفته زمان ببرد). این حشره باعث کپک زدن و پف کردن خمر و سرکه شدن می‌شود و تفاله‌ها پایین می‌رود (انقلاب دوم).

این فرآیند ۹۰ روز زمان می‌برد. درب ظرف را نباید به‌صورت کامل باز کرد، چون سبب تبخیر زیاد سرکه می‌شود بلکه یک روزنه کافی است.

از جمله فواید این سرکه کاهش تجمع پلاکت‌های خون، خواص آنتی اکسیدانی و ترکیبات پلی فنولی است. همچنین حاوی اسید استیک سه تا پنج درصد، اسید کربنیک، اسید استئاریک و اسید تارتاریک است.

آلبرتو داوالوس در مقاله زیر به طور تخصصی به خاصیت آنتی اکسیدانی سرکه خمری و مقایسه آن با آبمیوه انگور و مقایسه آن می‌پردازد:

خواص آنتی اکسیدانی آبمیوه انگور و سرکه

فعالیت آنتی اکسیدانی آب انگور قرمز (در یک گروه پنج نفره) و سفید (در یک گروه پنج نفره) انگور و سرکه انگور (در یک گروه پنج نفره) با استفاده از روش جذب ظرفیت رادیکال اکسیژن با استفاده از فلورسئین (FL) به‌عنوان کاوشگر فلورسنت تعیین شد.

مقادیر ORAC-FL از ۶،۱۴ تا ۲۵ لیمول معادل ترولوکس/میلی‌لیتر برای آب میوه‌های انگور قرمز، از ۳.۵ تا ۱۱.۱ لیمول معادل ترولوکس/ میلی‌لیتر برای آب انگور سفید و از ۴.۵ تا ۱۱.۵ لیمول معادل ترولوکس/میلی‌لیتر برای سرکه انگور متغیر بود. تفاوت در فعالیت‌های آنتی اکسیدانی در میان آب انگور، سرکه به محتویات و ترکیبات فنلی مختلف و سایر آنتی اکسیدان‌های غیر فنلی موجود در نمونه‌ها نسبت داده شد. این داده‌ها آب انگور و سرکه انگور را به عنوان منابع غذایی مناسب آنتی اکسیدان‌ها تأیید می‌کنند.

منبع: آنا