تحريريه دنيای سلامت
در سال 1960، گروهی از پژوهشگران دست به تحقیقات گسترده‌ای در مورد خطرات و اتفاقات ناخوشایند زندگی زدند و به این نتیجه رسیدند آنهایی كه استرس بیشتری دارند، بیشتر هم دچار حوادث و اتفاقات ناخوشایند زندگی می‌شوند.
هر چه میزان استرس فرد برای ابتلا به بیماری‌ها بیشتر باشد، بیشتر بیمار می‌شود و هرچه بیشتر استرس تنهایی داشته باشد، تنهاتر می‌گردد. بیشتر افراد مرگ همسر، طلاق و جدایی از كسی كه دوستش دارند را عامل استرس‌زا می‌دانند.
تمام این عوامل به نحوی مربوط به از دست دادن یكی از نزدیكان و قطع شدن ارتباط با او می‌شود. اكنون بعد از گذشت تقریبا چهل سال، پژوهشگران هنوز نتایج تحقیقات گذشته را قبول دارند و همچنان بر این باورند كه تنهایی غم، استرس و افسردگی در پی دارد. در چنین مواقعی میزان كورتیزول بدن بسیار بالا می‌رود. كورتیزول، هورمون استرس است كه باعث كاهش التهاب و مقابله با آسیب‌ها و صدمات زندگی می‌شود.
همچنین این هورمون به ما كمك می‌كند تا انرژی ذخیره شده بدن را به سوخت تبدیل كنیم و به همین ترتیب در مواقع اضطراری بتوانیم به سرعت واكنش نشان دهیم.
كورتیزول ترشح شده اگر هفته‌ها و ماه‌ها در بدن بدون استفاده بماند، اثر عكس خواهد داشت. در چنین حالتی وجود كورتیزول نه تنها برای بدن سودمند نیست، بلكه بسیار هم مضر اشت؛ زیرا سیستم ایمنی تحت تاثیر قرار می‌گیرد و بدن دیگر قادر نخواهد بود حتی با ویروس‌ها و باكتری‌های كوچك مقابله كند؛
در نتیجه حساسیت بدن در برابر بیماری‌ها بیشتر می‌شود. دستورالعمل ذخیره چربی‌ها تغییر می‌كند و از آنجا كه بدن در حالت اضطراری باقی می‌ماند، قند و كربوهیدرات بیشتری ذخیره می‌كند و همین موجب افزایش وزن و خطر بیماری‌های قلبی – عروقی می‌شود.
اوضاع را تحت كنترل خود درآورید
اگر غمگین و افسرده هستید و احساس تنهایی می‌كنید، باید بر احساس‌تان غلبه كنید. روابط اجتماعی خود را تقویت كنید، پیاده‌روی كنید، در یك كلاس یوگا ثبت‌نام كنید، به سراغ دوستان قدیمی خود بروید، گوشی تلفن را بردارید و به نزدیكان‌تان زنگ بزنید، در صورت داشتن یك حیوان خانگی او را مرتب به پارك ببرید و... بی‌شك داشتن یك دوست خوب كه از حرف‌های‌تان سوءاستفاده نكند،
به شما كمك زیادی خواهد كرد. تا جایی كه می‌توانید در گروه‌ها و اجتماعات مردمی شركت كنید. فعالیتی كه انجام می‌دهید چندان مهم نیست، تعاملی كه با دیگران دارید، اهمیت دارد.
مهم نیست چه احساس بدی از تنهایی خود دارید، باید سعی كنید اصلا به تنهایی‌تان فكر نكنید. شادی و خوشبختی شما در گرو سلامت روح و جسم شماست. به تنهایی خود فكر كردن، ذهن را تخریب می‌كند. با خواب مناسب، ورزش مرتب و تغذیه خوب، سلامتی خود را تضمین كنید. تنهایی، اغلب با افسردگی و افسردگی معمولا با كاهش اشتها، به هم خوردن خواب و ضعیف شدن در برابر بیماری‌ها همراه است.
اما بد نیست گاهی هم تنهایی را تجربه كنید و از آن برای رشد و استقلال خود بهره بگیرید. تنهایی به همان اندازه كه مخرب و ویرانگر است، می‌تواند سازنده نیز باشد. هرگز راجع به خودتان این جمله را به كار نبرید كه «من انسان تنهایی هستم» شما یك انسان هستید و یك انسان همواره در كنار دیگران به تكامل می‌رسد...
برای خواندن بخش اول - قلب های تنها - اینجا کلیک کنید.
