زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی، تغذیه، رژیم درمانی، زنان، مد و زیبایی

سندرم متابولیک شامل مجموعه‌ای از اختلالات متابولیک از جمله فشار خون بالا، چاقی خصوصاً چربی دور شکمی، تری گلیسیرید بالا، کاهش چربی خوب خون (HDL) و افزایش مقاومت به انسولین گفته می‌شود.

مطالعات نشان می‌دهند که سطوح بالاتر ویتامین D با شیوع پایین‌تر برخی سرطان‌ها و از سوی دیگر با افزایش خطر برخی سرطان‌های دیگر ارتباط دارد. لذا نیاز به مطالعات بیشتر می‌باشد.

مبتلایان به سندرم روده تحریک‌پذیر غالبا نمی‌توانند فرآورده‌های لبنی و برخی غلات مانند گندم را استفاده کنند. برای آنان رژیم‌های حذفی توصیه می‌شود و مراجعه به مشاور تغذیه کمک کننده است.

عملکردهای مختلفی از کبد توسط سلول‌های کبدی یا هپاتوسیت‌ها انجام می‌شود، بطوریکه تخمین زده می‌شود کبد مسئول ۵۰۰ عملکرد جداگانه در ترکیب با دیگر سیستم‌ها و اندام‌ها می‌باشد.

نارسایی قلبی نوعی اختلال پرهزینه و مهلک است که حدود 2 درصد از بزرگ‌سالان در کشورهای در حال‌توسعه بدان مبتلا هستند. البته این میزان در افراد بالای 65 سال، به 6 تا 10 درصد افزایش می‌یابد.

بیماری‌های قلبی عروقی یکی از علل مرگ‌ومیر و ناتوانی در جوامع مختلف بشری است. شناسایی زودهنگام افراد در معرض خطر ابـتلا بـه آترواسکلروز از اهداف اصلی سلامت در بسـیاری از جوامع است.

سر دردهای تنشی، از اصلی‌ترین علل مراجعه به پزشکان در سراسر جهان بوده و آنمی فقر آهن نیز از شایع‌ترین علل اختلالات خونی و کمبود اصلی تغذیه‌ای به خصوص در زنان سنین باروری می‌باشد.

در حال حاضر تنها درمان بیماری سلیاک پیروی از رژیم غذایی بدون گلوتن می‌باشد و باید از خوردن غذاهای حاوی گندم، جو، جوی دوسر، چاودار و یک غله هیبرید به نام تریتیکاله پرهیز کرد.

در نگاهی به جنبه‌های پیشگیرانه ارتباط بین تغذیه و خطر سرطان، توجه به نوع سبک زندگی، الگوهای غذایی، چاقی و تعادل انرژی، فعالیت فیزیکی، اجزای رژیم غذایی و مواد مغذی اهمیت دارد.

واریس، اتساع سیاهرگ‌ها در عروق‌ اندام تحتانی است که با برآمدگی سیاهرگ‌ها مشخص می‌شود. این عارضه در اثر عدم کارکرد مناسب دریچه‌های سیاهرگی ایجاد می‌شود.

آهن یکی از مهم‌ترین اجزا در خون سازی و رشد فرد می‌باشد. در برخی از بیماران سلیاکی آهن مورد نیاز بدن جذب نمی‌گردد، لذا در این افراد آنمی (کم‌خونی) ایجاد می‌شود.

با رعایت رژیم سخت فاقد گلوتن، علائم گوارشی پس از چند هفته بهبود می‌یابند و بعد از ۶ - ۱۲ ماه به‌کلی برطرف می‌شوند. سپس درمان صورت می‌گیرد و سطح آنتی‌بادی‌ها به حد طبیعی می‌رسد.