زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

دختری 26 ساله و تك‌فرزند خانواده هستم و به همین دلیل تمام كارهایم را تاكنون پدر و مادرم انجام داده‌اند و خودم خیلی از كارها را بلد نیستم و حتی نمی‌توانم یك چمدان برای مسافرت ببندم. البته نمرات درسی‌ام خوب است. دانشجوی مهندسی هستم و شاگرد دوم دانشگاه‌ام، حدود سه ماه است كه عقد كرده‌ام و در این مدت همسرم مدام دارد به من ایراد می‌گیرد و بی‌مهارتی‌ام را به سرم می‌كوبد و مدام مرا مورد انتقاد قرار می‌دهد به‌طوری كه همیشه با هم دعوا داریم و برخی اطرافیان به ما می‌گویند با این وضعیت بهتر است جدا شویم. از طرف دیگر همسرم به خاطر بی‌كفایتی من در انجام كارها در همه امور دیگر من مداخله می‌كند و درباره رفت و آمد، لباس پوشیدن و همه كارها به من دستور می‌دهد. لطفا مرا راهنمایی كنید.

پاسخ ارائه شده توسط: ناصر مهران‌فرد؛ روانشناس بالينی؛ عضو هيات علمی دانشگاه و ركسانا خوشابی؛ كارشناس ارشد مشاوره بالينی

اینكه شما مهارت‌‌های كافی برای زندگی را به خاطر نوع تربیت‌تان كسب نكرده‌اید گناه نیست. اما همانطور كه خودتان هم متوجه شده‌اید لازم است با سرعت بالاتری مهارت‌‌های لازم زندگی مانند كارهای منزل، آشپزی، شست‌وشو، اطوكاری، بستن چمدان و هر كاری را كه برای زندگی مشتركتان لازم می‌دانید، تحت نظر مادر یا بزرگ‌ترهایتان یاد بگیرید و تمرین كنید.

وگرنه همسرتان تا سال‌ها بعد هم بی‌كفایتی شما را فراموش نخواهد كرد. از طرفی بی‌كفایتی شما در یك موضوع دلیل نمی‌شود كه همسر شما در زمینه‌‌هایی كه كفایت دارید هم شما را زیر سوال ببرد یا قبول نداشته باشد. با او صحبت كنید تا شما را كامل ببیند.

با همه خوبی‌‌ها و بدی‌‌ها. نه اینكه تنها مشكلات‌تان را ببیند و بزرگ كند. قبل از آنكه تصمیم به جدایی بگیرید حتما دو نفره با مشاور، مشاوره داشته باشید و مشكلات شناختی و مهارتی خود را حل كنید. چون مشكل شما چندان بزرگ نیست كه باعث طلاق و جدایی شود. این قبیل مشكلات با همكاری هر دو شما و به كمك مشاور قابل رفع است.