تحریریه پزشک امروز
پژوهشگران آمریکایی احتمال میدهند که کمبود پتاسیم، عامل اصلی دو برابر بودن جمعیت سیاهپوست آمریکایی مبتلا به دیابت نوع 2 در قیاس با سفیدپوستان این كشور است. پژوهشگران دانشگاه جان هاپکینز معتقدند این بدان معنا نیست که مردم باید دایما مکملهای پتاسیم مصرف کنند اما با این وجود کمبود پتاسیم در خون یکی از خطرات فاکتورهای ابتلا به دیابت است، هر چند هنوز نمیتوان در خصوص پیشگیری از ابتلا به این بیماری با مصرف مکملهای پتاسیم نظر قطعی داد.
بر اساس این تحقیق مشخص شد خون افراد سیاهپوست امریكایی دارای سطح کمتری از پتاسیم است؛ مادهای که در موز، ماست و طالبی به وفور یافت میشود. بهطور متوسط نژاد سیاهپوستان آمریکایی موفق به تامین نیمی از پتاسیم مورد نیاز و توصیهشده توسط متخصصان هستند.
ارتباط بیماریهای عفونی و عصبی رمزگشایی شد
محققان آمریكایی در تحقیقات خود دریافتهاند كه تعداد اتصالات بین سلولهای عصبی مغز میتواند توسط یك مولكول سیستم ایمی بدن تنظیم شود.
این پژوهش یك ارتباط احتمالی بین دستگاه ایمنی، بیماریهای عفونی و شرایطی مانند اسكیزوفرنی و اوتیسم را آشكار میكند. به گفته محققان، اسكیزوفرنی، اوتیسم و سایر اختلالات با تغییرات در اتصالات مغزی در ارتباط هستند. این تغییرات بر توانایی مغز در پردازش صحیح اطلاعات تاثیر میگذارد.
در این پژوهش از ارتباط مستقیم بین واكنشهای ایمنی و اوتیسم سخنی به میان نیامده اما یك مسیر مولكولی را آشكار میكند كه در آن یك واكنش ایمنی جانبی یا مشخصات خاص ژنتیكی میتواند رشد اولیه مغز را اصلاح كرده یا تغییر دهد. محققان در پژوهشهای خود به بررسی پروتئینی موسوم به «MHC type I» پرداختند. در انسانها و جوندگان این پروتئین بین افراد متفاوت است و به سیستم ایمنی اجازه میدهد كه خودی و غیر خودی را از هم تشخیص دهد.
برای مثال این پروتئین در رد اندام پیوندی و در دفاع علیه سرطان و عفونتهای ویروسی نقش ایفا میكند.محققان دریافتند كه مولكولهای MHC type I در سلولهای مغزی جوان در دوره رشد اولیه پس از تولد وجود دارند.دانشمندان برای آزمایش عملكرد آنها به مطالعه موشهایی كه با كمبود MHC type I در سطح سلولهای عصبی روبرو هستند و همچنین سلولهای عصبی جداشده از موشها و موشهای صحرایی با سطوح تغییریافته MHC type I پرداختند.آنها دریافتند كه با افزایش تراكم این ملوكولها در سطح سلولهای مغزی، میزان اتصالات یا سیناپسها بین سلولهای مغزی كاهش مییابد. عكس این عمل هم اتفاق میافتاد (با كاهش میزان MHC اتصالات سیناپسی افزایش پیدا میكرد).
نخستین پیوند موفقیت آمیز نای مصنوعی در فرانسه
پزشکان فرانسوی اولین عمل جراحی پیوند نای مصنوعی را بر روی یک بیمار 78 ساله متاثر از سرطان ریه با موفقیت انجام دادند. یک مرد 78 ساله با سابقه مصرف سیگار که از یک نوع بسیار خاص از سرطان ریه رنج میبرد در اکتبر سال 2009 اولین پیوند نای مصنوعی در دنیا را دریافت کرد و به این ترتیب پزشکان توانستند از نابودی کامل ریه این بیمار جلوگیری کنند.
عمل پیوند توسط تیم جراحی «امانوئل مارتینو» در بیمارستان ابوعلی سینا (Avicenne ) در نزدیکی پاریس انجام شد و اکنون پس از یکسال و نیم جزئیات آن در مجله «سالنامه جراحی قفسه سینه» منتشر شده است. این نای مصنوعی از آئورت یک اهداکننده که با یک لوله فلزی (استنت) محکم نگه داشته شده، تشکیل شده است.
پیوند بافت آئورتی بهطور کلی در جراحیهای قلبی عروقی استفاده میشود. در این عمل جراحی، پس از انجام پیوند دیواره داخلی بافت آئورت با سلولهای نای پوشیده شد. سلولهای نای مجهز به مژکهایی هستند که برای هدایت مخاط به سمت خارج استفاده میشوند. این پزشکان در این خصوص توضیح دادند: «این جراحی ما حاصل 10 سال تحقیقات است. این تحقیقات در آزمایشگاههای آلین کارپنتیه که در همه دنیا به خاطر توسعه پروتزهای زیستی قلبی نوآورانه شهرت دارد، انجام شدهاند.» امانوئل مارتینو اظهار داشت:«حال بیمار خوب است.
این یک عمل جراحی با خطر بالای مرگ پس از عمل است. به طوری که در 90 روز اول پس از عمل خطر مرگ 26 درصد است.» به گفته محققان، این پروتئینهای ایمنی تنها به كار تنظیم تراكم سیناپسها مشغول نیستند بلكه به تعیین تعادل تحریك و مهار سلولهای عصبی جوان نیز كه نوعی ویژگی اساسی برای پردازش و شكلپذیری اطلاعات در مغزهای جوان محسوب میشود، میپردازند.